Χιόνης στο onlarissa: “Το “Grexit” μπορεί να μην είναι ατύχημα αλλά συνειδητή επιλογή”

Ο Διονύσης Χιόνης Καθηγητής Οικονομικών στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης μιλά στο onlarissa.gr για το “Grexit”, την δραχμή αλλά και τα αδιέξοδα της Ε.Ε τα οποία πιστεύει πως σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα οδηγήσουν στην διάλυση της.

Ο κ. Χιόνης τονίζει ότι το  “Grexit” υπάρχει στο ορίζοντα καθώς ο οικονομικός οδικός χάρτης που εφαρμόζουμε δεν οδηγεί πουθενά.

Υποστηρίζει πως η χώρα πρέπει να αλλάξει πορεία μετά από 7 χρόνια μνημονίων και επισημαίνει ότι η επιστροφή στο Εθνικό Νόμισμα, μπορεί να μην είναι κατ’ ανάγκη ατύχημα αλλά “μια συνειδητή επιλογή”.

Συνέντευξη στο Πάνο Γαρουφαλιά

– Έχουν περάσει περίπου 7 χρόνια με εφαρμογή τριών μνημονίων και παρά τις θυσίες των Ελλήνων ακούμε ξανά την συζήτηση για “Grexit”. Πόσο πιθανό είναι να συμβεί αυτό;

Δ.Χ: Το “Grexit” έρχεται ως ένα αποτέλεσμα των πολλαπλών αδιεξόδων και των λανθασμένων επιλογών που έχουν γίνει, από το 2010. Προσπαθούμε να υλοποιήσουμε έναν οδικό χάρτη, όπου κοινό μυστικό σε όλους τους επαΐοντες, είναι ότι αυτό ο χάρτης δεν βγαίνει πουθενά. Δεν βγήκε επτά χρόνια τώρα πουθενά. Αν δείτε τις προβλέψεις του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου, ούτε μια κ. Γαρουφαλιά δεν υλοποιήθηκε. Άρα υπάρχει ένα ουσιαστικό πρόβλημα σχεδιασμού αυτού του προγράμματος το οποίο υποτίθεται ότι θα μας βγάλει από την κρίση.

– Στον ορίζοντα υπάρχει “Grexit” αυτή την στιγμή ή είναι απλά ένα μέτρο πίεσης;

Δ.Χ: Βέβαια υπάρχει “Grexit” στον ορίζοντα και δεν πρέπει να υπάρχει μόνον σαν ατύχημα ή σαν αποτέλεσμα αδιεξόδων, αλλά θα πρέπει να είναι και μια συνειδητή επιλογή στην περίπτωση κατά την οποία, η ελληνική οικονομία χρειάζεται κάποια επιπλέον εργαλεία και όπλα για να βγει από την κρίση. Το  “Grexit” συνοδεύεται με την επιλογή του Εθνικού Νομίσματος. Το Εθνικό Νόμισμα είναι ένα πολύτιμο εργαλείο και ένα πολύτιμο όπλο στην μάχη κατά της ύφεσης και της ανεργίας.

– Τί θα στοιχίσει αυτό στον Έλληνα μετά από μια Οδύσσεια 7 ετών; 

Δ.Χ: Το μεγάλο κόστος ο Έλληνας το πλήρωσε. Το πλήρωσε με την εμμονή να προσπαθεί να υλοποιήσει έναν χάρτη και μια δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία στηριζόταν αποκλειστικά και μόνον στις μεταρρυθμίσεις και στην εσωτερική υποτίμηση. Αυτό δεν μας οδήγησε πουθενά. Είχαμε αντίθετα μια καταφανή ερημοποίηση της χώρας, την οποία πρέπει να την βάλουμε στο τραπέζι προκειμένου τα παθήματα να γίνουν μαθήματα.

Τί μας έλειψε τόσον καιρό; Μας έλειψε η ρευστότητα, μας έλειψαν εργαλεία ανταγωνιστικότητας τα οποία πρέπει να τα βρούμε από εδώ και πέρα. Φοβόμαστε ότι η ελληνική οικονομία με την επιλογή της δραχμής θα έχει πληθωρισμό, όταν για περισσότερο από 45 μήνες τώρα έχουμε αποπληθωρισμό.

– Υπάρχει περίπτωση με τα μέτρα που έχουν αποφασίσει για το ελληνικό χρέος οι δανειστές να προχωρήσουμε στο δρόμο που τώρα βαδίζουμε; Το ΔΝΤ λέει πως δεν μπορούμε.

Δ.Χ: Δεν το λέει μόνον το ΔΝΤ, το λέει οποιοσδήποτε γνωρίζει οικονομικά. Μετά το καταστροφικό PSI του Μαρτίου του 2012, όπου άφησε ημιθανή τα ασφαλιστικά ταμεία και το εθνικό ασφαλιστικό σύστημα, έχουμε να κάνουμε με ένα χρέος το οποίο είναι ακόμη μεγαλύτερο και ακόμη πιο δύσκολο στην διαχείρισή του. Σας θυμίζω ότι το χρέος της Ελλάδας είναι Δημόσιο χρέος, όχι ιδιωτικό. Επομένως οποιαδήποτε αναδιάρθρωση προσκρούει στους προϋπολογισμούς  και τις πολιτικές αποφάσεις των χωρών- μελών. Το ότι είναι δημόσιο είναι το πρόβλημα του χρέους μας.

Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος τα οποία ανακοινώθηκαν το Δεκέμβριο του 2016, είναι ασπιρίνη σε αυτά τα οποία χρειαζόμαστε. Η Ελλάδα χρειάζεται περικοπή όχι επί της καθαρής παρούσης αξίας, με μείωση των επιτοκίων ή χρονική παράταση, αλλά χρειάζεται κούρεμα επί της ονομαστικής αξίας του χρέους. Αυτό θα γίνει τελικά. όταν όμως θα γίνει να είμαστε ακόμη ζωντανοί.

– Πως θα γίνει αυτό; Με το ΔΝΤ που ζητά πιο δραστικά μέτρα για το χρέος;

Δ.Χ: Το χρέος όπως είναι τώρα διαρθρωμένο είναι μη διαχειρίσιμο.Δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί. Το 2019-2020 έχουμε να δώσουμε για τόκους 15-16 δις ευρώ. Όταν η χώρα παράγει στο σύνολό της 180 δις ΑΕΠ δεν μπορούν αυτά να τα χρηματοδοτηθούν. Αυτό το χρέος λοιπόν θέλει μια πολύ μεγάλη περικοπή.

– Ποια είναι η πρόβλεψή σας; Πάμε από εδώ και πέρα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα εκτός ευρώ;

Δ.Χ: Θα κάνω μια συνολική πρόβλεψη που δεν θα αφορά μόνο την ελληνική οικονομία. Η Ευρώπη έχει παγιδευτεί στα αδιέξοδά της. Τα οποία θα αρχίσουν πλέον μετά τις πολιτικές αναμετρήσεις της Ολλανδίας,  της Γαλλίας, ίσως της Ιταλίας, σίγουρα της Γερμανίας, να γίνονται αδιέξοδα όχι μόνο θεωρητικά. Αλλά να προσκρούουν σε μια πραγματικότητα που έχει να κάνει με την αδυναμία της Ε.Ε να επιλύει προβλήματα και να αντιμετωπίζει κρίσεις, να δημιουργεί θέσεις εργασίας, να προάγει το βιοτικό επίπεδο και να αντιμετωπίζει μεγάλα θέματα όπως το μεταναστευτικό.

Όλα αυτά δημιουργούν δυσαρέσκεια. Βλέπετε ακόμη και οι Γάλλοι που πρωτοστάτησαν  στην δημιουργία της Ε.Ε να δυσανασχετούν και να προβληματίζονται. Είναι θέμα χρόνου πλέον η Ευρώπη ή να αλλάξει πορεία τελείως στην αντιμετώπιση της κρίσης ή να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Αυτό δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά τα εθνικά νομίσματα.

– Το ευρωομόλογο θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση;

Δ.Χ: Θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση. Θα μπορούσε να προσφέρει και λύσεις και μάλιστα εγώ το έχω πει πολλά χρόνια τώρα. Προσκρούει στην απροθυμία των χωρών του Βορρά να  αμοιβαιοποιήσουμε το χρέος. Φανταστείτε το νομό Λάρισας να έχει ένα μεγάλο χρέος και να αρνείται η κυβέρνηση των Αθηνών να το αποπληρώσει. Όλα αυτά θα δημιουργήσουν τα πολλαπλά αδιέξοδα, τα οποία θα οδηγήσουν στη διάλυση της Ευρωζώνης.