Πάνος Σάπκας: Νέα Επίδαυρος θα γίνει το αρχαίο θέατρο της Λάρισας

Η επίσκεψη στα γραφεία της αντιδημαρχίας Πολιτισμού του δήμου Λαρισαίων, στο κεντρικό κτήριο στο Μύλο του Παππά, ήταν αν μη τι άλλο, γεμάτη εκπλήξεις. Η πρώτη εικόνα ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζει, διαψεύδει κάθε προσμονή για μία τυπική δημοτική υπηρεσία με υπαλλήλους πίσω από μονότονα γραφεία.

Ο χώρος εξάλλου, είτε λόγω της ιστορικότητάς του, είτε εξαιτίας των αισθητικών παρεμβάσεων που έγιναν μετά την ανακαίνιση, δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιους παραλληλισμούς, από την πρώτη κιόλας ματιά.

Εκεί, συναντήσαμε τον αντιδήμαρχο Πολιτισμού του δήμου Λαρισαίων, Πάνο Σάπκα. Διαρκώς με ένα τηλέφωνο στο χέρι, περιτριγυρισμένος από συνεργάτες, ώστε τα πάντα να βρίσκονται στην εντέλεια για την κορύφωση των εορταστικών εκδηλώσεων.

Η συνέντευξη  έγινε σε διάφορους χώρους του κτηρίου, που όπως οι φωτογραφίες καταμαρτυρούν, έδιναν το απαραίτητο κλίμα για το πολιτιστικό γίγνεσθαι της Λάρισας.

Κι όταν συζητάς με κάποιον που αρνείται πεισματικά, με κάθε κόστος, να μιλά κρύβοντας πράγματα στο πίσω μέρος του μυαλό του, όλα γίνονται ακόμη πιο ενδιαφέροντα…

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Απόστολο Ράιδο / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Πάολα Μπανάκα 

Δύο χρόνια και κάποιοι μήνες για τη νέα δημοτική αρχή. Πόσο ικανοποιημένος είστε από την εικόνα που δείχνει προς τα έξω η Λάρισα στον πολιτισμό;

Είμαι ικανοποιημένος αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Είμαι όμως ικανοποιημένος γιατί επιτέλους υπάρχει πολιτιστική στρατηγική και σε αυτό διαδραμάτισε μεγάλο ρόλο η διεκδίκηση της πολιτιστικής πρωτεύουσας. Ένα από τα μεγαλύτερα έργα που έχουν γίνει αυτή τη στιγμή στον πολιτισμό, είναι ότι υπάρχουν καταγεγραμμένοι όλοι οι πολιτιστικοί φορείς οι οποίοι είναι πάρα πολλοί.

Δεν ήταν λίγο ακριβό το τίμημα των 150 και πλέον χιλιάδων ευρώ για να μπορέσουμε να καταγράψουμε όλο αυτό που προαναφέρατε;

Καθόλου ακριβό. Έγιναν απίθανα πράγματα.

Πληγώθηκε ο εγωισμός σας καθόλου από την αποτυχία να γίνει η Λάρισα πολιτιστική πρωτεύουσα;

Όχι καθόλου. Στεναχωρηθήκαμε όπως είναι φυσιολογικό, πιστεύαμε ότι αξίζαμε κάτι παραπάνω, αλλά κάποιος στο τέλος θα κέρδιζε και θα ήταν ένας. Για φανταστείτε την Καλαμάτα που ήταν σίγουρη; Ακόμη κι αυτοί οι μήνες που δουλέψαμε αυτό το πράγμα, έφεραν απίθανα αποτελέσματα στη Λάρισα που μένουν. Δεν είναι ότι δώσαμε κάποια χρήματα και τελειώσαμε. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόγραμμα που εμείς μπορούμε πλέον να εφαρμόσουμε.

Ζούμε σε μία περίοδο δύσκολη για τους πολίτες και οι δήμος έχει επωμιστεί δυσανάλογο βάρος από την πολιτεία σε ότι αφορά την ανθρωπιστική κρίση. Πόσο εύκολο είναι να μπορείς να παράγεις πολιτισμό, να σχεδιάζεις και να ζητάς κονδύλια για τον πολιτισμό, την ώρα που οι άνθρωποι στο συσσίτιο ή στο κοινωνικό παντοπωλείο αυξάνονται με απίστευτους ρυθμούς;

Είναι όντως μία πολύ δύσκολη περίοδος για τη χώρα, σίγουρα όμως πολιτισμός χωρίς κοινωνικό πρόσωπο δεν υπάρχει. Κάνουμε πάρα πολλές εκδηλώσεις που έχουν καθαρά κοινωνικό χαρακτήρα, δηλαδή πλέον πολιτισμός και κοινωνική πολιτική είναι μαζί. Είναι επίσης ευτυχές το γεγονός πως η χρηματοδότηση είναι καλή. Ευτυχώς ο δήμος έχει κονδύλια – μπορεί να μην είναι τα παλιά που είχαμε – τα οποία διαθέτει στον πολιτισμό, γιατί πολιτισμός είναι η καθημερινότητά μας και η σωστή αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας. Είναι κάτι που δίνει ελπίδα στον κόσμο, «ξεχνάει» τα προβλήματά του κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Με λιγότερα χρήματα κάνουμε περισσότερα πράγματα.

Η κρίση έχει φέρει τους Λαρισαίους πιο κοντά στις πολιτιστικές πρωτοβουλίες του δήμου;

Αυτό που διαπιστώνω είναι πως πλέον υπάρχει εξωστρέφεια. Υπήρχε μία εσωστρέφεια στα πολιτιστικά της Λάρισας, ενώ υπάρχει ένα απίθανο καλλιτεχνικό δυναμικό και υποδομές που δεν έχει καμία άλλη πόλη στη Λάρισα. Δεν προσπαθήσαμε όσο χρειάζονταν να βγούμε προς τα έξω. Σκεφτείτε ότι μέχρι πριν από μερικά χρόνια, δεν ήξεραν στην Αθήνα ότι έχουμε αρχαίο θέατρο στο κέντρο της πόλης.

Γιατί η Λάρισα να μην μπορεί να έχει ένα δικό της δυναμικό τουριστικό προϊόν βασισμένο στον πολιτισμό, με όλα αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που προαναφέρατε;

Αυτό ακριβώς κάνουμε. Δημιουργούμε τις βάσεις.

Σε πόσα χρόνια θεωρείτε πως μπορεί η Λάρισα να το δείξει αυτό στην πράξη;

Δεν είναι πλάνο χρόνων, ήδη γίνεται εδώ και καιρό. Αυτή τη στιγμή μας ξέρουν όλοι στην Ελλάδα, βγαίνουν έξω τα σχήματά μας, γίνονται μεγάλα φεστιβάλ… έχει ξεκινήσει αυτή η εξωστρέφεια.

Στον τομέα του πολιτισμού είστε ο συνδετικός κρίκος της προηγούμενης εποχής στο δήμο Λαρισαίων, με την τωρινή. Ποιες διαφορές διαπιστώνετε;

Είναι πολλά τα χρόνια τα οποία πέρασαν και σίγουρα δεν είναι η Λάρισα ίδια με τότε. Η φιλοσοφία δεν έχει αλλάξει από τότε. Είναι ότι η Λάρισα πρέπει να δώσει βάση στην παραγωγή πολιτισμού και όχι μόνον στα μετακλητά σχήματα, δηλαδή να αξιοποιηθεί το ντόπιο δυναμικό. Σίγουρα όμως μετά από κάποια χρόνια είδα ότι αυτό δε μπορούσε να περάσει στην τότε δημοτική αρχή, δεν υπήρχε η ίδια νοοτροπία μεταξύ όλων και γι’ αυτό εξάλλου και παραιτήθηκα. Σήμερα βλέπουμε τα πράγματα πιο συνολικά, ενώ υπάρχει μία αρκετά μεγάλη συνεργασία με όλους, υπάρχει ελευθερία και πολιτιστικός σχεδιασμός.

Θα σας αξιώσει ο Θεός επί της δικής σας θητείας να δούμε το αρχαίο θέατρο γεμάτο με θεατές όπως του αρμόζει κι όχι σε μία κλειστή παράσταση;

Ακριβώς αυτό. Δεν δέχομαι ότι το αρχαίο θέατρο έχει αρχίσει να λειτουργεί, επειδή έγιναν δύο παραστάσεις και μία συναυλία. Το αρχαίο θέατρο είναι αυτό που είπατε. Δε χρειάζεται να ψαχνόμαστε και πολύ. Το αρχαίο θέατρο της Λάρισας θα γίνει από μόνο του μία νέα Επίδαυρος. Κι αυτό απαντά και στα ερωτήματα που θέτατε νωρίτερα για τον πολιτιστικό τουρισμό.

Ωστόσο, οι συνολικές εργασίες δε νομίζω πως προχωρούν με επιθυμητούς ρυθμούς…

Σ’ αυτά τα πράγματα οι ρυθμοί πάντοτε είναι βραδείς από τη στιγμή που εμπλέκονται πολλοί φορείς και χρειάζονται ανασκαφές, αναστηλώσεις, απαλλοτριώσεις… Ευτυχώς όλα αυτά έχουν τελειώσει και με τη νέα προγραμματική σύμβαση προχωράμε στις τελικές μελέτες για την αναστήλωση του θεάτρου. Πλέον δεν υπάρχουν καθυστερήσεις. Θεωρώ ότι το 2018 θα γίνει κανονική παράσταση. Μπορεί να μην είναι όλες οι κερκίδες μέχρι πάνω έτοιμες, αλλά θα γίνει η πρώτη παράσταση με κόσμο που θα κάθεται στα αρχαία μάρμαρα και όχι σε πλαστικές καρέκλες.

Μπαίνοντας κανείς στο κτήριο του Μύλου του Παππά όπου στεγάζεται η αντιδημαρχία Πολιτισμού του δήμου Λαρισαίων, διαπιστώνει πως ουδεμία σχέση έχει με την παραδοσιακή, γραφειοκρατική εικόνα ενός δήμου. Είναι χωρίς υπερβολή, σα να βρίσκεστε σε ένα άλλο, παράλληλο αλλά και πολύ όμορφο σύμπαν. Πώς αισθάνεστε που εργάζεστε καθημερινά σε έναν τέτοιο χώρο κι από εδώ χαράσσετε την πολιτιστική στρατηγική της Λάρισας;

Χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτή την ερώτηση, γιατί πρέπει να μιλήσουμε για το «θαύμα» που έχει συντελεστεί εδώ. Επιτέλους μετά από πάρα πολλά χρόνια, ο Μύλος του Παππά λειτουργεί ως κυψέλη πολιτισμού. Ήταν ένα στοίχημα που ξεκίνησε πριν αναλάβουμε ως δημοτική αρχή, ήταν μέσα στο πρόγραμμά μας. Παρόλο που το κτήριο ήταν έτοιμο, λειτουργούσαν μόνο τα γραφεία του Θεσσαλικού Θεάτρου. Αυτή τη στιγμή σφύζει από ζωντάνια, όλο το κεντρικό κτήριο που ήταν ανεκμετάλλευτο. Όλες οι ομάδες πολιτισμού, ιδιαίτερα παραστατικών τεχνών, έρχονται, δουλεύουν, κάνουν εργαστήρια, σεμινάρια. Η μόνη ανταπόδοση είναι πως ότι βγαίνει από εδώ μέσα, παρουσιάζεται στους Λαρισαίους δωρεάν.

Κλείνοντας την κουβέντα θα αναφερθώ λίγο στα εορταστικά. Υπάρχει μία γκρίνια – κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – σχετικά με τον στολισμό της πόλης. Κάποιοι θεωρούν ότι υστερούμε απέναντι σε άλλες θεσσαλικές πόλεις όπως ο Βόλος ή τα Τρίκαλα. Θεωρείτε ότι θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα;

Η Λάρισα θα μπορούσε να γίνει πιο όμορφη, όπως θα μπορούσε να γίνει πιο όμορφη οποιαδήποτε πόλη. Αυτό όμως που πρέπει να βλέπουμε, είναι το τι γίνεται κάθε χρόνο, πώς δηλαδή ήταν ο στολισμός της πόλης πριν από δύο χρόνια και πώς είναι φέτος. Φέτος λοιπόν είναι διπλάσιος. Από τους ανθρώπους της αγοράς έχω ακούσει πολύ καλά λόγια. Δεν μπορείς όμως από τη μία στιγμή στην άλλη να γίνεις Παρίσι ή Νέα Υόρκη. Είναι πολλά τα χρήματα που πρέπει να δαπανηθούν. Φέτος διαθέσαμε διπλάσια χρήματα. Μην ξεχνάτε επίσης ότι το εμπορικό κέντρο της Λάρισας είναι πολύ μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα των πόλεων που αναφέρατε.

Η ιδέα να γίνει φέτος η ρεβεγιόν στην πλατεία Λαμπρούλη στο Φρούριο, δική σας ήταν;

Ναι, γιατί πιστεύω ότι πλέον το Φρούριο με την ανάπλασή του έχει γίνει πολύ όμορφο. Δεύτερον είναι ένα στέκι νεολαίας. Τρίτον έχει μία ιδιαίτερη ιστορικότητα. Αυτό εκ των πραγμάτων πρέπει να το αναδείξεις, αλλά και να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα. Σιγά – σιγά πρέπει να απλωνόμαστε λίγο. Ίσως του χρόνου, πάμε και προς το ποτάμι, όχι για ρεβεγιόν, αλλά πιθανόν για ένα θεματικό πάρκο.