Μη μου τη μέρα τάραττε: Ο Γιάνης, το εμβόλιο και ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι

Της Εύης Μποτσαροπούλου

Vai cercando qua,
vai cercando là,
ma quando la morte ti coglierà
che ti resterà delle tue voglie?
Vanità di vanità.*

*Τρέχεις ψάχνοντας εδώ, τρέχεις ψάχνοντας εκεί, όταν όμως ο θάνατος θα σε παραλάβει,
τι θα απομείνει από τις επιθυμίες σου; Η ματαιοδοξία της ματαιοδοξίας.

“Vanita di vanita”· το πασίγνωστο ιταλικό τραγούδι με τον παιδική χορωδία από το 1983 στην ταινία “State buoni se potete” (να είστε καλοί αν μπορείτε). Μια ταινία αφιερωμένη στο Filippo Neri, έναν ταπεινό ιερέα που υπηρέτησε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους της εποχής του, 15ο αιώνα.

Για μένα, το συγκεκριμένο τραγούδι είναι αυτόματα συνδεδεμένο με την εκπομπή της Λίανας Κανέλη στο Mega, το Μη μου τη μέρα τάραττε. Για δύο χρόνια, Β΄και Γ΄Λυκείου, το πρωί που ξυπνούσα για το σχολείο, άκουγα τους τίτλους αρχής και όσο προλάβαινα από την εκπομπή.

Αυτό μου ΄ρθε, και το τραγούδι και το μη μου τη μέρα τάραττε, ως έκφραση, όταν ανακοινώθηκε ότι ένας από τους πρώτους Έλληνες που θα έκανε το εμβόλιο την πρώτη μέρα στην Ελλάδα ήταν ο Γιάνης… σφήνα ανάμεσα στην Σακεραλλοπούλου, τον Μητσοτάκη και τον Τσίορδα και πριν την Πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών. Απόλυτα λογικό, θα μου πεις… ποιος άλλος θα αποδείκνυε έμπρακτα  ότι «το εμβόλιο είναι τόσο η ορθή ατομική επιλογή όσο και δημόσιο αγαθό», για να πει στη συνέχεια, κάνοντας επίθεση στη Κυβέρνηση, ότι νίωθει «ντροπή που αυτό το πολύτιμο αγαθό θα είναι για μήνες προνόμιο τόσο λίγων» (!) μετά τις «ολιγαρχικές πρακτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη».

Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτοθυμηθείς για τον Γιάνη, από που να το πιάσεις και τι να αναλύσεις… τα είπε όλα νομίζω ο Τάκης Θεοδωρόπουλος στην Καθημερινή τότε με την επέτειο του Πολυτεχνείου «Δέκα, 15, άντε 50-100 νοματαίοι και μπροστά ο φάρος της δημοκρατίας, ο Γιάνης Βαρουφάκης. Έτοιμος να ελεήσει τον πολύπαθο Έλληνα με ένα ακόμη επεισόδιο από αυτά που κάνουν τη ζωή σε αυτή τη χώρα συναρπαστική. Όσο Διαδίκτυο και αν παρακολουθήσεις, όσες σειρές και αν εξαντλήσεις στη διάρκεια του εγκλεισμού, το ζωντανό θέαμα, όπως και να το κάνεις, δεν συγκρίνεται».

Το θέμα εδώ όμως δεν είναι ο Βαρουφάκης· το θέμα είναι ποιος και με ποια κριτήρια του επέτρεψε να εμβολιαστεί την πρώτη μέρα· την επόμενη εμβολιάστηκε ο καημένος ο Τσίπρας. Και έστω ότι η επιτροπή σχεδιασμού για τον εμβολιασμό το επέτρεψε, ποιος επικοινωνιολόγος της Κυβέρνησης υπερθεμάτισε; Δεν υπήρξε κανείς να σκεφτεί αυτό το «κανένα εμβόλιο δεν θα πάει χαμένο τις πρώτες μέρες» που δήλωσε, εδω στη Λάρισα, ο Διοικητής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου;

Και που είναι αυτό το political correct τελικά και πως ο Βαρουφάκης καταφέρνει να επιβιώνει στην εποχή της κουλτούρας της ακύρωσης (culture cancel);

Εδώ η Τζένιφερ Άνιστον ένα στολιδάκι κρέμασε στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και το ανέβασε στον λογαριασμό της στο Instagram και πέσανε να την φάνε στα social media και έγινε είδηση σε όλο τον κόσμο. Μιλάμε για το αναμνηστικό στολίδι για το χριστουγεννιάτικο δέντρο, το οποίο έγραφε πάνω «Η πρώτη μας πανδημία 2020».

Η κουλτούρα της ακύρωσης (cancel culture) έχει συνδεθεί έντονα με το κίνημα #MeToo· η κεντρική της ιδέα όμως, είναι ότι αν κάποιος κάνει κάτι που κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν προβληματικό ή προσβλητικό, αυτομάτως χάνει την αποδοχή όλων, καθώς ακολουθεί ολικό μποϊκοτάζ εκείνων που παραβαίνουν τον νόμο της πολιτικής ορθότητας και σβήσιμό των παραστρατούντων από τον χάρτη του επαγγελματικού ή/και κοινωνικού τους σύμπαντος.

Και είναι ειρωνικό που η Άνιστον την πάτησε ενώ ήταν η πρωταγωνίστρια στην εκπληκτική σειρά του Apple TV Morning Show που πραγματεύεται το πως όλα – καριέρα, φήμη, μια ολόκληρη ζωή – μπορεί να ανατραπεί σε μια στιγμή από ένα λάθος ή ένα δημοσίευμα και σε κάνεις σκεφτείς ότι τα σύγχρονα μαζικά κοινωνικά μοντέλα συμπεριφοράς, δια ζώσης και διαδικτυακά, έχουν στοιχεία ενός έντονου και εύκολου νεοσυντηριτισμού.

Φαίνεται πως ζούμε σε μια κοινωνία που ο σαρκασμός απαγορεύεται, με εξαίρεση το φανελάκι του Τσιόρδα, αλλά το θράσος του Γιάνη και του κάθε Γιάννη επιτρέπεται…

Θα μου πεις τι είναι χειρότερο, να κάνεις στολίδι την πανδημία ή να σε αφήνουν να εκτονώνεις τη ματαιοδοξία σου με εργαλείο την πανδημία;