God Bless America, μουρμουρίζει ο Μητσοτάκης…

Της Εύης Μποτσαροπούλου

Οι παραγωγοί του Επιζώντα της Επόμενης Μέρας, της σειράς του Netflix, θα τραβούν τα μαλλιά τους· η σειρά, για όσους δεν την έχουν δει, κατά κάποιο τρόπο πραγματεύεται την περίφημη και επίκαιρη 25^η Τροπολογία του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών και περιγράφει πως ένας τυχαίος Αμερικανός πολιτικός, τελευταίος στη σειρά διαδοχής, αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας μετά από μια καταστροφική επίθεση στον Λευκό Οίκο, η οποία εξουδετέρωσε όλα τα μέλη της κυβέρνησης.

Η πραγματικότητα τελικά μπορεί να ξεπεράσει κάθε φαντασία, αν στη θέση του Λευκού Οίκου βάλει κανείς το Καπιτώλιο και προσθέσει στο σενάριο τον Τραμπ…

Χθες, οι Δημοκρατικοί της Βουλής των Αντιπροσώπων κατέθεσαν στην ολομέλεια του σώματος άρθρο για την παραπομπή του απερχόμενου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Η διαδικασία καθαίρεσης (Impeachment) στηρίζεται στην κατηγορία κατά του Τραμπ για «υποκίνηση εξέγερσης» μετά την εισβολή οπαδών του στο Καπιτώλιο την περασμένη Τετάρτη, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο πέντε ανθρώπων.

Οι Δημοκρατικοί φαίνεται δεν θέλησαν να περιμένουν ούτε αυτές τις 12 μέρες που απομένουν μέχρι να τελειώσει η θητεία του Τραμπ, με την πρόεδρο της Βουλής Νάνσι Πελόζι να ζητά από τον Μάικ Πενς να εφαρμόσει η 25η τροπολογία του Συντάγματος που ενεργοποιείται όταν ο πρόεδρος είναι νεκρός ή ανίκανος σωματικά ή πνευματικά να κυβερνήσει, προσπαθώντας να απονομιμοποιήσουν τον απερχόμενο πρόεδρο, αποτρέποντάς τον έτσι από το να ξαναβάλει υποψηφιότητα για τον Λευκό Οίκο σε 4 χρόνια.

Ο Τραμπ λοιπόν ενδέχεται να είναι ο πρώτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών για τον οποίο θα εφαρμοστεί η ως άνω τροπολογία, από τις 10 Φεβρουαρίου του 1967 που τέθηκε για πρώτη φορά σε ισχύ· και κυρίως θα είναι ο πρώτος πρόεδρος που καθαιρείται εν ζωή ως ανίκανος για λόγους που δεν σχετίζονται με την υγεία του, αλλά με την επικινδυνότητα του για τη δημοκρατία και τον καπιταλισμό.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Μητσοτάκης στάθηκε τυχερός την προηγούμενη εβδομάδα και για μια ακόμη φορά θα πρέπει να ευχαριστεί τους Αμερικανούς…

Μετά την ανακοίνωση του νέου σχήματος της Κυβέρνησης, με την παραφιλολογία επί πρόωρων εκλογών να ακμάζει και την περίπτωση του  Γιατρομανωλάκη να μονοπωλεί τα social media, ο Πρωθυπουργός είχε μόνο δύο μέρες στη διάθεσή του μέχρι τον εορτασμό των Θεοφανίων. Και εκεί που όλοι θα ασχολούμασταν με την ανταρσία της εκκλησίας και τα συναφή, Ω Θεοί…, οι τραμπικοί εισβάλουν στο Καπιτώλιο και τα κάνουν λίμπα! Τα μίντια έστρεψαν αναγκαστικά εκεί την προσοχή τους και έτσι Κυβέρνηση και Ιεραρχία τη γλίτωσαν…

Βλέποντας τις σκηνές στο Καπιτώλιο, ομολογώ ότι σκέφτηκα πόσοι Έλληνες της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς ζήλεψαν· πόσοι φαντασιώθηκαν εαυτούς να μπουκάρουν και να καταλαμβάνουν τη Βουλή; Κακίες και υπερβολές, θα μου πεις… τι σχέση μπορεί να έχουμε εμείς με τους οπαδούς του Τραμπ και τον ίδιο τον Τραμπ; Στην Αμερική αυτές τις μέρες είδαμε τους κραδασμούς του καπιταλιστικού συστήματος, τον ξεπεσμό της δημοκρατίας και τον απόλυτο λαϊκισμό, θα συνεχίσεις να μου λες…

Ας μην ανησυχούμε στη Ελλάδα λοιπόν, μια και δεν είναι λαϊκισμός και δείγμα ρωγμής της δημοκρατίας να ασχολούμαστε με τον πρώτο γκέι υφυπουργό… «Αυτή η τοποθέτηση ενόχλησε κάποιους συμπολίτες και κάποιους πολιτικούς οι οποίοι μάλλον ζήλεψαν επειδή, σε αντίθεση με το ανοιχτά ομοφυλόφιλος, το να είσαι ανοιχτά μαλάκας στην πολιτική δεν είναι τόσο ασυνήθιστο και άρα είναι μάλλον ανάξιο αναφοράς» κάνει χιούμορ ο Μάνος Βουλαρίνος σε άρθρο του στην Athens Voice…

Ας μην ανησυχούμε, όταν η απροθυμία της κυβέρνησης να πάρει θέση για το άνοιγμα των εκκλησιών για τον εορτασμό των Θεοφανίων, δίνει το χώρο στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να κάνει την επίδειξη δύναμης και στον Ιερώνυμο Λαρίσης να κάνει χιούμορ κατά τον εκκλησιασμό των Θεοφανίων λέγοντας πως οι δημοσιογράφοι, εντός του Αγίου Αχιλλείου στη Λάρισα, ήμασταν τόσοι που αν υπάρξει διασπορά του ιού κακώς θα τα βάλουμε με την Εκκλησία, την ώρα που οι περισσότερες γιαγιάδες κατέβαζαν τη μάσκα τους για να ακουμπήσουν τα χείλη τους στις εικόνες και να τις ασπαστούν…

Ας μην ανησυχούμε, γιατί σήμερα, το θέμα μας είναι η Αμερική του καπιταλισμού, που βάλλεται, καταβάλλεται και υποβάλλεται σε αναθεωρήσεις…

Πριν μπούμε σε τέτοιες διαδικασίες ας θυμηθούμε τα όσα έλεγε ο Βασίλης Ραφαηλίδης στο βιβλίο του «Καπιταλισμός, Η Κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας»…

«Βρε ηλίθιοι, ο πολιτισμός εντός του οποίου ζείτε είναι καπιταλιστικός. (…) Ο πολιτισμός που δημιούργησε ο καπιταλισμός είναι εντελώς μεγαλειώδης. Σου κόβεται η ανάσα μπροστά στα κολοσσιαία επιτεύγματά του. Ο καπιταλισμός απελευθέρωσε, με έναν εντελώς πρωτόφαντο στην ιστορία τρόπο, τις παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του ανθρώπου.

Ο μαρξισμός και ο κομουνισμός που αυτός συνεπάγεται, δεν «σκοτώνουν» τον καπιταλισμό, αντίθετα τον σέβονται απεριόριστα θεωρώντας τον άμεσο πρόγονο. Απλώς, προσπαθούν να βγάλουν την κοινωνία από τα αδιέξοδα που δημιούργησε ο καπιταλισμός, σε μια δεδομένη στιγμή της καλπαστικής του ανάπτυξης. Ο κομουνισμός δεν είναι το αντίθετο του καπιταλισμού, είναι η συνέχεια του καπιταλισμού. Παίρνει τα κοινωνικά πράγματα εκεί που τα αφήνει ο καπιταλισμός και τα αναπτύσσει παραπέρα. Τουλάχιστον έτσι πιστεύει ο μαρξισμός του Μαρξ κι όχι ο μαρξισμός του μπακάλη της γειτονιάς μου που συμπαθεί, λέει, το ΚΚ, έτσι γιατί του φαίνεται συμπαθητικό. Ως πότε λοιπόν θα στηρίζουμε τον αγώνα μας στα συναισθήματα; Το μυαλό γιατί το ’χουμε; Για να συντάσσουμε ωραίους λόγους κατά τις προεκλογικές περιόδους; Εδώ εξαντλείται ο αγώνας μας ως πρωτοπόρων; Ω, γέρο-Κάρολε, που ’σαι να δεις τα «παιδιά» σου! Τα μισά γεννήθηκαν ελαττωματικά. Και πολύ συναισθηματικά!»  

Μακάρι αυτός ο πολιτικός συναισθηματισμός, ειδικά όταν φλερτάρει τόσο, μα τόσο έντονα, με τον λαϊκισμό να ήταν προνόμιο μόνο του κομουνισμού…