Χαρακόπουλος για επανασύσταση λίμνης: “Δίδαγμα” της Κάρλας οι παρεμβάσεις με σεβασμό στο περιβάλλον 

«Η συνύπαρξη περιβάλλοντος και ανθρώπου θα πρέπει να είναι βασικός στόχος των πολιτικών που χαράσσουμε για το μέλλον, για να παραδώσουμε έναν καλύτερο κόσμο στις μελλοντικές γενιές». Με αυτό το «ηθικόν δίδαγμα» καταλήγει το μήνυμά του με αφορμή την επιστημονική-ενημερωτική ημερίδα με θέμα «Η ανασύσταση της Κάρλας και τα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες» ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος.

Ο Θεσσαλός πολιτικός, λόγω κοινοβουλευτικών υποχρεώσεων ως πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής δεν μπόρεσε να παραστεί στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο Αρμένιο, με πρωτοβουλία του Γυμνασίου -Λυκειακών Τάξεων Αρμενίου, της Περιφέρειας Θεσσαλίας και του Δήμου Κιλελέρ.

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, αφού ευχαριστεί θερμά για την πρόσκληση τον Διευθυντή του σχολείου κ. Δημήτρη Σακελλαρίου, στο μήνυμά του υπογραμμίζει ότι «το θέμα της επανασύστασης της λίμνης Κάρλας, που πραγματεύεστε στην ημερίδα σας, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα που επιβεβαιώνει την ισχυρή αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος, την οποία πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη στον σχεδιασμό και κυρίως στην υλοποίηση έργων που στοχεύουν στην ανάπτυξη και στην βελτίωση των συνθηκών ζωής.

Η αποξήρανση της λίμνης την δεκαετία του 1960, προκειμένου να συμβάλει στην ραγδαία αγροτική ανάπτυξη της εποχής, να λύσει κοινωνικά θέματα και να απαλλάξει την περιοχή από προβλήματα που δημιουργούσαν οι ελώδεις εκτάσεις της, αποδείχθηκε στο πέρασμα του χρόνου λανθασμένη, καθώς δημιούργησε περισσότερα και σημαντικότερα ζητήματα από αυτά που έλυσε. Η δραματική ποσοτική και ποιοτική υποβάθμιση των υπόγειων νερών οδήγησε σε προβλήματα στην άρδευση και στην ύδρευση με ορατό τον κίνδυνο υφαλμύρινσης, το μικροκλίμα της περιοχής άλλαξε, εξαφανίστηκαν ενδημικά είδη φυτών και ζώων, εμφανίστηκαν ρήγματα στο έδαφος, απειλώντας οικισμούς, ενώ δημιουργήθηκαν προβλήματα από πλημμύρες. Η ανασύσταση της λίμνης κρίθηκε περιβαλλοντικά αναγκαία, καθώς θα συμβάλλει στην άμβλυνση των ανωτέρω προβλημάτων που πλήττουν το περιβάλλον και τους ανθρώπους που διαβιούν σε αυτή την περιοχή.

Ωστόσο, εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε από αυτή την ιστορία είναι η αναγκαιότητα να σχεδιάζουμε ανθρωπογενείς παρεμβάσεις που σέβονται το περιβάλλον. Η καταστρατήγηση των αρχών λειτουργίας του επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις, οι οποίες, εν τέλει, συνιστούν τροχοπέδη στην επιζητούμενη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Κι αυτό γίνεται ακόμη πιο επιτακτική ανάγκη με την κλιματική αλλαγή και τις δραματικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, που απειλούν πλέον την ίδια τη ζωή των ανθρωπίνων κοινωνιών.