Ο Πέτρος Κρίκης για τους εργαζομένους covid στους δήμους

Σε δήλωση του επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Λάρισας κ. Πέτρου Κρίκη επισημαίνονται τα εξής:

“Από 1 Ιούνη, 130 και πλέον εργαζόμενοι – συμβασιούχοι του Δ. Λαρισαίων βλέπουν την πόρτα της εξόδου. Στη «καρδιά» του ζητήματος της ανεργίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας, που εφαρμόζονται και στους δήμους, βρίσκεται η ίδια η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απασχόληση, που προβλέπει συμβάσεις ορισμένου χρόνου ακόμα και για θέσεις που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, «τσακισμένα» δικαιώματα, 7-8 μήνες δουλειάς και στη συνέχεια πίσω στην ανεργία. Χωρίς κανένα πρόσχημα, οι ίδιες οι κυβερνήσεις ομολογούν ότι τα διάφορα προγράμματα έχουν «περιορισμένη και μη επεκτάσιμη διάρκεια» και «δεν έχουν σκοπό να διασφαλίσουν μια μακροχρόνια σύμβαση εργασίας». Αυτή ήταν η απάντηση τόσο της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όσο και της τωρινής της ΝΔ στα αιτήματα των εργαζομένων για προκήρυξη μόνιμων θέσεων εργασίας και επέκταση των συγκεκριμένων προγραμμάτων.

Ο αγώνας λοιπόν που διεξάγεται από τους εργαζόμενους και τους συλλόγους τους, και από δημοτικές αρχές όπως της Πάτρας, έχει απέναντί του το σύνολο των αναδιαρθρώσεων με τις οποίες, από τη δεκαετία του ’90, όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κ.ά.) προώθησαν μια σειρά αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και φόρτωσαν ακόμα περισσότερες αρμοδιότητες στους δήμους, με ταυτόχρονη δραστική μείωση της κρατικής τους χρηματοδότησης, προωθώντας τη φοροεπιδρομή απέναντι στους δημότες, προτρέποντας ουσιαστικά σε αυξήσεις τελών και περαιτέρω επιβάρυνση του λαϊκού εισοδήματος.

Αποκαλυπτικό ως προς τους νόμους που καταστρατηγούν τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι το σκεπτικό δικαστηρίου για την έκδοση αρνητικής απόφασης σχετικά με την παραμονή μιας «φουρνιάς» συμβασιούχων στη θέση τους. Επικαλείται όλους τους αντιλαϊκούς νόμους, από τη δεκαετία του ’90 μέχρι και σήμερα, με τους οποίους «ξηλώθηκε το πουλόβερ» των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων, απαγορεύτηκαν η πρόσληψη εργαζομένων στο Δημόσιο και η μετατροπή συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, ακόμα κι αν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Σε αυτό το περιβάλλον, υπάρχουν δημοτικές αρχές που συμβιβάζονται πλήρως και υλοποιούν κατά γράμμα αυτές τις πολιτικές όπως των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κ.α. στη Λάρισα, υπάρχουν όμως και άλλες όπως εκείνη του κομμουνιστή δημάρχου της Πάτρας που βγαίνει μπροστά στον αγώνα για διεκδίκηση όλων των αναγκαίων προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, με χρηματοδότηση από το κράτος, ώστε να μην επιβαρυνθούν με επιπλέον φορολόγηση τα εργατικά – λαϊκά στρώματα της πόλης. Πρόκειται για σταθερή στόχευση, που εκφράζεται καθημερινά. Μάλιστα, τα αιτήματα για τους συμβασιούχους εργαζόμενους ξεχώρισαν πρόσφατα, στη μεγάλη πορεία που πραγματοποιήθηκε τον Γενάρη στην Αθήνα, από κοινού με το Εργατικό Κέντρο Πάτρας και δεκάδες εργατικούς – λαϊκούς φορείς της πόλης.

Τα τελευταία χρόνια, μετά το πέρας των εν λόγω προγραμμάτων, εκατοντάδες συμβασιούχοι που εργάστηκαν στον δήμο για ένα διάστημα, σε συνεννόηση με συγκεκριμένα ακριβοπληρωμένα δικηγορικά γραφεία προσφεύγουν στα δικαστήρια διαφόρων πόλεων ώστε να επιστρέψουν στη δουλειά.

Τα εν λόγω δικηγορικά γραφεία, με την «αβάντα» των παρατάξεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και άλλων (των κομμάτων δηλαδή οι κυβερνήσεις των οποίων ευθύνονται γι’ αυτήν την κατάσταση), έχουν στήσει μια μεγάλη «βιομηχανία» ασφαλιστικών μέτρων, απαιτώντας μάλιστα αδρή πληρωμή και φτάνοντας να μαζεύουν από τους συμβασιούχους δεκάδες χιλιάδες ευρώ.

Εκμεταλλεύονται την ανάγκη των συμβασιούχων για μόνιμη εργασία, την αγωνία τους για το μέλλον το δικό τους και των οικογενειών τους, τον φόβο της ανεργίας, το χαμήλωμα των απαιτήσεων, καλλιεργούν την αντίληψη του ατομικού δρόμου, της δικαστικής οδού που τάχα θα δώσει λύση, σε αντιπαράθεση με τη συλλογική διεκδίκηση. Μ’ αυτόν τον τρόπο απομακρύνουν τους εργαζόμενους από τους δρόμους του αγώνα, συμβάλλουν στην όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσά τους, καθώς χωρίζονται σε μόνιμους και συμβασιούχους, σε συμβασιούχους του 2019 και σε συμβασιούχους του 2020 και πάει λέγοντας. Όπως πχ. κάνει και η διοίκηση Καλογιάννη με τους 54 συμβασιούχους covid που πρόσφατα προσέφυγαν στα δικαστήρια, διαχωρίζοντας τις ειδικότητές τους σε οδοκαθαριστές και χειριστές, γιατί επιδιώκει την ανακύκλωση της ανεργίας και τη διατήρηση της ομηρίας τους. Ταυτόχρονα, στην καλύτερη περίπτωση κάποιοι εργαζόμενοι κερδίζουν μία ολιγόμηνη παράταση στην εργασία τους.

Επιπλέον, αποτελεί κρίσιμο ζήτημα το γεγονός ότι όταν τα δικαστήρια βγάζουν αποφάσεις υπέρ της παραμονής των εργαζομένων στον δήμο, η μισθοδοσία και η ασφάλισή τους παύουν να είναι υποχρέωση του υπουργείου Εργασίας και του ΟΑΕΔ και γίνονται υποχρέωση του δήμου. Με αποτέλεσμα την περαιτέρω επιβάρυνση των οικονομικών του δήμου και τη φορολεηλασία των δημοτών.

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι μόνο αθώο δεν είναι να αφαιρούνται από το «κάδρο» των ευθυνών για την κατάσταση που βιώνουν οι συμβασιούχοι η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα που στηρίζουν την εν λόγω πολιτική.

Από την πρώτη στιγμή έχουμε καταστήσει σαφές ως Λαϊκή Συσπείρωση Λάρισας ότι ο δρόμος των δικαστηρίων δεν λύνει το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας. Γι’ αυτό, διεκδικητικά, απαιτούμε από κάθε κυβέρνηση την προκήρυξη μόνιμων θέσεων εργασίας. Ταυτόχρονα και για όσο υπάρχουν τα συγκεκριμένα προγράμματα, ζητάμε την παράτασή τους, ώστε να διαρκούν τουλάχιστον ένα έτος, και σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι να υπάγονται στο ταμείο ανεργίας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, μετά τη λήξη του προγράμματος.

Σε όλη αυτήν την προσπάθεια οι συμβασιούχοι του δήμου δεν έχουν αντίπαλο μόνο τους αντεργατικούς νόμους, αλλά και τις άλλες δημοτικές παρατάξεις, πλην Λαϊκής Συσπείρωσης, που ενώ πρόσκεινται στα κόμματα που ψήφισαν τους συγκεκριμένους νόμους, εμφανίζονται τώρα όψιμοι και δήθεν υποστηρικτές των εργαζομένων.

Όμως οι κύριοι αυτοί δεν ήταν παρόντες σε καμία κινητοποίηση. Ούτε στήριξαν τις αποφάσεις τους για “Δουλειά για όλους – Δουλειά με δικαιώματα”, για παρατάσεις του κάθε προγράμματος, για ετήσιας διάρκειας προγράμματα, για μισθούς σύμφωνα με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Δεν απηύθυναν κανένα αίτημα στα κόμματά τους, που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτόν τον τόπο.

Αντίθετα, εμείς ως εκλεγμένοι του ΚΚΕ στηρίξαμε και στηρίζουμε το δικαίωμα των 8μηνιτών στην εργασία, απέναντι σε κάθε κυβέρνηση, και από όλες παίρνουμε την ίδια αρνητική απάντηση, τη στιγμή που σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για την εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους, για να γίνουν όλες οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στον δήμο.

Ο Λαρισαϊκός λαός έχει πείρα, γνωρίζει τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στους δήμους, οι όποιες κατακτήσεις τους ήταν αποτέλεσμα της δύναμης των δρόμων του αγώνα για να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι σταθερή δουλειά με δικαιώματα, τη σταθερή στήριξή στους συμβασιούχους, στους δρόμους και στις αίθουσες των δικαστηρίων. Σ’ αυτό το μετερίζι οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ θα συνεχίσουμε αταλάντευτα στο πλευρό τους”.