Χαρακόπουλος: Εκσυγχρονισμός του δημοσίου με αξιοκρατία και επιβράβευση της εργατικότητας

«Η αναβάθμιση του δημοσίου τομέα, η καλύτερη αξιοποίηση του έμψυχου δυναμικού του, και εν τέλει η αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση του πολίτη πρέπει να είναι μια διαρκής προσπάθεια». Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος στην έναρξη της συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής -στην οποία προεδρεύει- που επεξεργάζεται το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών «Σύστημα στοχοθεσίας, αξιολόγησης και ανταμοιβής για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης και άλλες διατάξεις για το ανθρώπινο δυναμικό του δημοσίου τομέα».

Ο Θεσσαλός πολιτικός, απευθυνόμενος στον παριστάμενο υπουργό Εσωτερικών κ. Μάκη Βορίδη, υπογράμμισε ότι «αναμφίβολα, ο δημόσιος τομέας έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια σημαντικές αλλαγές. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι πλέον σε μεγάλη πλειοψηφία υπηρετούν άνθρωποι που έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση και εξοικείωση με τα ηλεκτρονικά μέσα εργασίας και επικοινωνίας, που σήμερα αποτελούν τον κεντρικό άξονα της σωστής λειτουργίας του δημοσίου τομέα. Αυτό, άλλωστε, ήταν μια φυσική εξέλιξη, καθώς ήδη έχουν συμβεί οι ανάλογες αλλαγές στην κοινωνία. Οι νέες γενιές έχουν εξοικειωθεί με τις νέες τεχνολογίες, και κάθε καινοτομία στον τρόπο λειτουργίας του δημοσίου εφαρμόζεται σε ελάχιστο χρόνο με μεγάλη επιτυχία. Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας, όπου η συγκυρία επέβαλε την ταχύτατη εφαρμογή νέων τρόπων συναλλαγής του δημοσίου με τους πολίτες, μέσω των νέων τεχνολογιών.

Όλα αυτά, βεβαίως, δεν σημαίνουν ότι αυτομάτως λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Ο δημόσιος τομέας κληρονόμησε από τις προηγούμενες δεκαετίες, προ της κρίσεως, πολλές παθογένειες. Δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Αναμφίβολα, μέγα βήμα για την πάταξη των πελατειακών σχέσεων ήταν η καθιέρωση του ΑΣΕΠ. Ωστόσο, η φάμπρικα των μονιμοποιήσεων στρατιών συμβασιούχων παραμονές εκλογών, ο ανορθολογισμός στην κατανομή του δυναμικού ανά τομέα, αλλά και εντός των ίδιων των υπηρεσιών, φαινόμενα αναξιοκρατίας και επιβράβευσης αδιάφορων που αποκάρδιωναν τους φιλότιμους δημοσίους υπαλλήλους, η τεράστια σπατάλη παραγωγικού δυναμικού και άπειρων εργατοωρών, αποτέλεσαν χρόνια χαρακτηριστικά του κρατικού μηχανισμού».

Στόχος η εξυπηρέτηση του πολίτη

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος επισήμανε ότι «βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι σύμπαν το κράτος χαρακτηρίζεται μόνον από αρνητικά στοιχεία. Αυτό θα αποτελούσε όχι μόνον προσβολή για τους δημοσίους υπαλλήλους που με συνέπεια και ευσυνειδησία επιτελούν το έργο τους, αλλά και παραποίηση της πραγματικότητας για την προσφορά του δημοσίου σε καίριες ανάγκες της κοινωνίας. Το διαπιστώνουμε αυτό στην περίπτωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού που με αυτοθυσία στάθηκε δίπλα στον πολίτη σε όλη την περίοδο της πανδημίας. Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα είχε γίνει αν δεν υπήρχε το ΕΣΥ! Το διαπιστώνουμε στην προσφορά της Πυροσβεστικής στις πυρκαγιές ή στις πλημμύρες.  Το διαπιστώνουμε με την ΕΛΑΣ, και τις επιτυχίες της απέναντι στο αυξανόμενο έγκλημα. Το διαπιστώνουμε στη δημόσια εκπαίδευση, όλων των βαθμίδων, που παρά τα κενά της είναι βασικός ιμάντας κοινωνικής κινητικότητας, δίνοντας τη δυνατότητα μόρφωσης σε παιδιά κάθε κοινωνικής προέλευσης.

Ωστόσο, οι κοινωνίες εξελίσσονται και ταυτόχρονα αυξάνονται οι απαιτήσεις των πολιτών για ποιοτικές υπηρεσίες και αποτελεσματικότητα των δομών του κράτους. Είμαστε, λοιπόν, υποχρεωμένοι από τα πράγματα να εκσυγχρονίζουμε διαρκώς τον τρόπο λειτουργίας του δημοσίου και κυρίως να αναδεικνύουμε το ανθρώπινο δυναμικό του. Και γι’ αυτό, μόνον ένας τρόπος υπάρχει. Αυτός της αξιοκρατίας, της ορθολογικής αξιοποίησης του προσωπικού με βάση τις ικανότητες, τις γνώσεις και την εργατικότητα του καθενός. Σε σχέση πάντα με τις ανάγκες της υπηρεσίας. Μόνον έτσι θα ταραχθούν τα λιμνάζοντα ύδατα».

Ο πρόεδρος της Επιτροπής  κατέληξε τονίζοντας ότι «οφείλουμε όλοι μας να θυμόμαστε ότι σκοπός της λειτουργίας του κράτους είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη. Στόχος, επομένως, κάθε παρέμβασής μας, θα πρέπει να είναι αυτός: Ο πολίτης να νιώθει ότι το κράτος είναι δίπλα του, είναι φίλος του και όχι δυνάστης του».