Το ευρωπαϊκό κάλεσμα των αγροτών

Είναι γεγονός ότι η γεωργία σήμερα εξελίσσεται ως βασικός πρωταγωνιστής στη δημόσια συζήτηση για την νέα επιχειρηματικότητα και την οικονομική αλλαγή στη χώρα μας. Η κλιματική αλλαγή, οι οικονομικό -κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας, ο μακρύς σε διάρκεια πόλεμος στην Ουκρανία και η διαφαινόμενη επισιτιστική κρίση αλλά και η δομική υστέρηση του αγροτικού κλάδου στη χώρα μας, καθώς αντιμετωπίζει τη διττή πρόκληση, αφενός μεν του μικρού μεγέθους των περισσότερων παραγωγικών μονάδων, αφετέρου δε της συχνής ανεπαρκούς εκπαίδευσης των μικρο-γεωργών έχει εγείρει έντονους προβληματισμούς για την ίαση των χρόνιων παθήσεων του κλάδου.

Οι υφιστάμενες ωστόσο πληθωριστικές πιέσεις σε ενέργεια, εφόδια και τεχνολογικά μέσα αλλά και οι άνευρες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Κομισιόν στην αντιμετώπιση των κλιματικών επιπτώσεων, έδωσαν το ισχυρό σήμα για ένα νέο κύμα αγροτικών κινητοποιήσεων στην Γηραιά Ήπειρο, αρχής γενομένης από την Ολλανδία και τους ολλανδούς αγρότες.

Τον τελευταίο μήνα πράγματι, ένα πρωτόγνωρο σε ένταση και κλιμάκωση κύμα αγροτικών κινητοποιήσεων έχει κατακλύσει την Ευρώπη, καθώς οι νέες προκλήσεις για τον αγροτικό κλάδο πολλαπλασιάζονται λόγω του πολυσύνθετου περιβάλλοντος που διαμορφώνεται με τις αυξημένες τιμές των καυσίμων και το εκτοξευόμενο κόστος παραγωγής, ενόσω οι ισχυροί καύσωνες και η ανομβρία δοκιμάζουν τις αντοχές των αγροτών και των καλλιεργειών τους. Παρά τα επιμέρους αιτήματα που θέτονται ανά κράτος μέλος, κοινός τόπος όλων είναι οι ανεπαρκείς και άτολμες κυβερνητικές πολιτικές που δεν απαντούν αποτελεσματικά στις ανάγκες ενός κρίσιμου παραγωγικού κλάδου, που πλήττεται άμεσα από τη διαρκή αύξηση των πρώτων υλών και των ειδών πρώτης ανάγκης, ενόψει και των νέων δεδομένων του πολέμου και της ενεργειακής κρίσης.

Η απαρχή του ευρωπαϊκού κύματος των αγροτικών κινητοποιήσεων σημειώνεται στην Ολλανδία περί τα μέσα Ιουνίου όταν οι αγροκτηνοτρόφοι  προχωρούν σε μαζικές και μαχητικές αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις στρεφόμενοι κατά του νομοσχεδίου της κυβέρνησης του Μάρκ Ρούτε για δραστική μείωση των εκπομπών υποξειδίου του αζώτου και αμμωνίας έως και κατά 70% αλλά και κατά 30% τον αριθμό των εκτρεφόμενων ζώων έως το 2030. Οι διαμαρτυρόμενοι αγροκτηνοτρόφοι υποστηρίζουν ότι η νομοθετική αυτή παρέμβαση θα οδηγήσει στον διαμελισμό του γεωργικού και κτηνοτροφικού κλάδου με την σφράγιση χιλιάδων αγροκτημάτων και φάρμων και ότι αδίκως στοχοποιούνται ως ρυπογόνοι όταν λοιποί κλάδοι που επιβαρύνουν το περιβάλλον κατά πολύ, παραμένουν ανέγγιχτοι.

Στη γειτονική Γερμανία, εν συνεχεία, γερμανοί αγρότες απέκλεισαν δρόμους στα σύνορα με την Ολλανδία, όπου και συναντήθηκαν με τους εκεί διαμαρτυρόμενους. Η κίνηση τους μόνο ως συμβολική δεν χαρακτηρίστηκε, μιας και καταγγέλλουν ότι οι παραλείψεις σε πρόσφατο νόμο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι σκοπούμενες και δεν παρέχει αρκετή υποστήριξη στην παραγωγή βιοαερίου, αν και έχουν να αντιμετωπίσουν την αύξηση των τιμών και του κόστους παραγωγής.

Την ίδια χρονική στιγμή, οι πολωνοί αγρότες καταλαμβάνουν τους δρόμους της Βαρσοβίας, διαμαρτυρόμενοι για το κόστος των λιπασμάτων αλλά και για τις φθηνές εισαγωγές αγροτικών τροφίμων από το εξωτερικό. Την σκυτάλη έχει λάβει δυναμικά ο ευρωπαϊκός νότος με τους αγρότες της Ισπανίας  να αποκλείουν τους αυτοκινητόδρομους στη νότια περιοχή της Ανδαλουσίας, διαμαρτυρόμενοι για τις υψηλές τιμές των καυσίμων και το αυξανόμενο κόστος βασικών προϊόντων.

Ταυτόχρονα, οι Ιταλοί αγρότες δηλώνουν αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους με το μήνυμα ότι  «Δεν είμαστε σκλάβοι, είμαστε αγρότες, δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πια πέρα», ενώ ταυτόχρονα έχουν διαμηνύσει ότι «Θα κατέβουμε στη Ρώμη!» σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη ραγδαία μείωση των εισοδημάτων τους τους τελευταίους μήνες που έχουν προκαλέσει τόσο οι ανατιμήσεις σε γεωργικές εισροές όσο και η επιδεινούμενη κλιματική κρίση με φαινόμενα ξηρασίας που έχει θέσει σε κίνδυνο το ένα τρίτο της γεωργικής παραγωγής.

Εντούτοις και στη χώρα μας, το εμφανές έλλειμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, η ακραία επιβάρυνση του κόστους παραγωγής αλλά και οι πρόσθετες χρηματοδοτικές δυσκολίες που ανακύπτουν, οδηγούν τις περισσότερες των εκμεταλλεύσεων σε οικονομικό αδιέξοδο ελλείψει πολιτικών επαρκούς στήριξης.

Είναι προφανές ότι ο αγροκτηνοτροφικός κόσμος της Ευρώπης δοκιμάζεται εν μέσω κύματος ακρίβειας, πληθωριστικής έκρηξης και ενεργειακής κρίσης, κλυδωνίζοντας συθέμελα εκείνο τον νευραλγικό κλάδο από τον οποίο εξαρτάται, εν πολλοίς η επιβίωσή μας. Αποτελεί όμως και ιστορική ευκαιρία να ανοίξει ο δρόμος για μια πολιτική πιο δίκαιη, πιο πράσινη και πιο βιώσιμη με την υποστήριξη των γεωργικοκτηνοτροφικών εισοδημάτων, ανταποκρινόμενη στις νέες προκλήσεις και συνθήκες .

Γαλλιού Ι. Μαρία, Δικηγόρος