Λαρισαία μητέρα και σκληρά εργαζόμενη έκανε τη νύχτα μέρα, διάβασε, προσπάθησε και ξεκινάει την φοιτητική της ζωή στα 50!

Τα όνειρα γεννιούνται για να υλοποιούνται, και οι μόνοι που μπορούμε να δώσουμε σ’ αυτά σάρκα και οστά είμαστε εμείς οι ίδιοι. Κάπως έτσι το σκέφτηκε και το πήρε απόφαση η Ιωάννα Σμαΐλη, η Λαρισαία σκληρά εργαζόμενη μητέρα δύο μεγάλων παιδιών, καθώς έχει φοιτητή 22χρονο γιο και μαθήτρια 18χρονη κόρη.

Η κα Σμαΐλη μπορεί να νιώθει υπερήφανη για τον εαυτό της, για το μεγάλο της επίτευγμα, διότι δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι 50 ετών να μεγαλώνεις μαζί με τον σύζυγο δύο παιδιά και ταυτόχρονα εργάζεσαι σκληρά σε σούπερ μάρκετ, κι όμως βρήκε τον χρόνο και το σθένος να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.

Πριν δύο χρόνια πήρε την απόφαση να δοκιμάσει τις δυνάμεις της με στόχο να περάσει στο Πανεπιστήμιο, να πραγματοποιήσει ένα νεανικό της όνειρο που δεν μπόρεσε να το κάνει στα 18 της.

«Είχα δώσει Πανελλήνιες στα νιάτα μου, στην Τρίτη τότε Δέσμη, αλλά δεν είχα πρόθεση να ασχοληθώ με κάτι πλην της μόδας, οπότε είχα πάει σε μια σχολή για σχέδιο μόδας. Έπειτα παντρεύτηκα , απέκτησα με τον άνδρα μου δυο παιδιά, 22 ετών φοιτητής ο γιος μου και 18 ετών μαθήτρια η κόρη μου η οποία του χρόνου θα δώσει και εκείνη Πανελλήνιες, οπότε ριχτήκαμε στην βιοπάλη και τα τελευταία χρόνια εργάζομαι σαν ταμίας σε σούπερ μάρκετ της Λάρισας», θα μας πει η Ιωάννα εξιστορώντας μας το πως της μπήκε το «μικρόβιο» να επιστρέψει στα θρανία διεκδικώντας μια θέση στο Πανεπιστήμιο.

«Πριν μερικά χρόνια φτιάξαμε το δικό μας σπίτι και είδα ότι μου άρεσε πολύ να ασχολούμαι με αυτό, να έχω ιδέες για το πώς θα το διαμορφώσουμε. Φίλοι και γνωστοί εν συνεχεία ζητούσαν την γνώμη μου με θέρμη για τα δικά τους σπίτια και κάπως έτσι μου γεννήθηκε η ιδέα μήπως θα μπορούσα να σπουδάσω πάνω στο αντικείμενο και γιατί όχι να το κάνω πια επαγγελματικά. Έπρεπε όμως να ξεκινήσω από την αρχή. Ξανά σχολείο και έπειτα διάβασμα για να μπορέσω να εισαχθώ στην Αρχιτεκτονική όπου και ήθελα. Ρώτησα το οικογενειακό και το εργασιακό μου περιβάλλον και με παρότρυναν να το κάνω, με στήριξαν όλοι και από την οικογένεια και από την εργασία μου για να είναι πιο ευέλικτα τα ωράριά μου, καθώς πήγαινα στο ΕΠΑΛ.

Οπότε ξεκίνησα πηγαίνοντας το πρωί σχολείο, έπειτα στην εργασία μου και το βράδυ φροντιστήριο και πολύ διάβασμα. Ήταν πολύ δύσκολα ξεκίνησα ξανά από το μηδέν γιατί ως μαθήτρια είχα πάει Γενικό Λύκειο και τώρα ξεκίνησα από την δεύτερη τάξη του ΕΠΑΛ, τότε είχα επιλέξει Τρίτη Δέσμη και τώρα είχα μαθηματικά, εντελώς διαφορετική κατάσταση. Με πείσμα όμως, υπομονή και στήριξη από τους δικούς μου και τον σύζυγό μου που έμαθε μέχρι και να μαγειρεύει για να κάνω εγώ το όνειρό μου πραγματικότητα. Πέρασα εκεί ακριβώς που ήθελα στην Αρχιτεκτονική, μάλιστα περνούσα σε όλες τις σχολές (συγκέντρωσε 20.450 μόρια), αλλά επέλεξα το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καθώς ο Βόλος είναι κοντά στη Λάρισα και θα μου είναι πιο εύκολο να πηγαινοέρχομαι».

Η Ιωάννα έχει επίσης μια άλλη μεγάλη αγάπη την, ζωγραφική, η οποία έπαιξε τον ρόλο της στο να κατευθυνθεί προς την Αρχιτεκτονική: «Η αγάπη μου για την ζωγραφική είναι μεγάλη και αυτή που με οδήγησε αρχικά στην επιλογή της αρχιτεκτονικής που είναι πιο καλλιτεχνική σχολή από αυτή των πολιτικών μηχανικών και οι πιο δύσκολοι μήνες αυτά τα δύο χρόνια ήταν οι μήνες πριν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, γιατί προσπαθούσα να συνδυάσω σχολείο, δουλειά, φροντιστήριο και ζωγραφική στις βιτρίνες και πολλές φορές ζωγράφιζα μέχρι τα χαράματα. Πέρυσι τα Χριστούγεννα βγάλατε στο onlarissa ένα άρθρο με τις 10 καλύτερες Χριστουγεννιάτικες βιτρίνες και μια από αυτές την είχα ζωγραφίσει εγώ! Το είχα χαρεί πάρα πολύ!», θα μας πει η κα Σμαΐλη.

«Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι η κόρη μου Κωνσταντίνα- Δανάη, ο άντρας μου και ο Αρίωνας ο γιος μου, πίστευαν πολύ σε μένα. Ο γιος μου όταν βγήκαν τα αποτελέσματα μου είπε “δεν σου έλεγα εγώ ότι θα περάσεις;” και ο άντρας μου έλεγε από χρόνια να προσπαθήσω και συνεχώς μου λέει πόσο περήφανος είναι που τα κατάφερα …αλλά και οι καθηγητές μου στο σχολείο και στο φροντιστήριο μου έλεγαν συνεχώς ότι θα τα καταφέρω και χαίρομαι που δικαίωσα τις προσδοκίες τους».

Η Ιωάννα φαίνεται πως μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα και για άλλες γυναίκες να προσπαθήσουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, καθώς ήδη μας αναφέρει ότι κάποιες φίλες της σκέφτονται σοβαρά να ακολουθήσουν τα χνάρια της, προσπαθώντας να δώσουν σάρκα και οστά στα όνειρά τους, γιατί ποτέ δεν είναι αργά για κάτι που θέλουμε πραγματικά…

Αθανασία Παύλου