Το προφανές που είναι διαφορετικό από το αυτονόητο!

Ο Δημήτρης (υποθετικό πρόσωπο), είναι ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, που αμείβεται με το βασικό μισθό. Η ζωή του δεν είναι εύκολη, η καθημερινότητά του και το άλυτο πρόβλημα της επιβίωσης με τα λίγα και πολύ βασικά, κάνουν τα πράγματα ολοένα και πιο δύσκολα.

Για τον Δημήτρη η ζωή έγινε μια περίπλοκη εξίσωση… Οι αυξήσεις σε όλα τα βασικά είδη, στο ρεύμα, στην  τιμή του φυσικού αερίου, στη βενζίνη, στα πάντα όλα, έκαναν ακόμη πιο προβληματική την καθημερινότητά του.

Για τον… Δημήτρη που έχει και μικρό παιδί, ο βαθμός δυσκολίας εκτοξεύεται! Άντε να ικανοποιήσεις τις καθημερινές ανάγκες ενός παιδιού, κάτω από τέτοιες συνθήκες.

Και όχι μόνο αυτό. Ο Δημήτρης ανησυχεί για τη δουλειά του. Γιατί ποιος ξέρει αν η επιχείρηση που του δίνει έστω αυτό τον μισθό, θα αντέξει το επόμενο διάστημα και δεν θα προστεθεί σε αυτές που πέρασαν λουκέτο αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τα τεράστια κόστη λειτουργίας;

Όταν λοιπόν κάποιος ρωτήσει τον Δημήτρη: «Ποιο είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα για σένα;», το προφανές είναι ότι ο Δημήτρης και ο κάθε Δημήτρης σε αυτή τη χώρα θα απαντήσει: «Η επιβίωση μου, η δικιά μου και της οικογένειάς μου. Η αντιμετώπιση της ακρίβειας, το να μπορέσω να ζεσταθώ το χειμώνα»! Εκτός και αν θεωρεί κάποιος ότι ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα έλεγε: «το μέλλον του σοσιαλισμού και η παγκόσμια επανάσταση»…

Ο Δημήτρης όμως και ο κάθε Δημήτρης, παραμένει ένας φυσιολογικός άνθρωπος που ακούει, βλέπει, διαβάζει, κρίνει, συμπεραίνει, δέχεται και απορρίπτει.

Καταλαβαίνει απόλυτα τη σημασία του να παρακολουθεί μια Κυβέρνηση πολιτικούς ή απλούς πολίτες. Ξέρει ότι το να παρακολουθείς το αρχηγό ενός κόμματος που λειτουργεί στα πλαίσια της Δημοκρατίας δεν είναι το ίδιο με το να ζητάς την άρση του απορρήτου για τα μέλη μιας εγκληματικής οργάνωσης και μάλιστα μετά από φόνο!

Ξέρει ότι η «δημοκρατία» που στηρίζεται σε υποκλοπές συνομιλιών δεν ταυτίζεται με τη δημοκρατία που αυτός πιστεύει.

Καταλαβαίνει ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και για τις επιλογές προσώπων που διορίζονται σε κρίσιμα πόστα και για τους πολιτικούς προϊσταμένους όσων εμπλέκονται σε διαδικασίες ασύμβατες με το περιεχόμενο μιας δημοκρατικής διακυβέρνησης!

Ο Δημήτρης ξέρει ότι το όπλο που έχει στα χέρια του μπορεί να το χρησιμοποιήσει στην κάλπη. Γιατί εκεί μπροστά η ιεράρχηση αυτών που θα τον οδηγήσουν στην τελική του επιλογή, θα είναι διαφορετική. Και αυτό για κάθε λογικό άνθρωπο είναι το αυτονόητο!

Σκεφτείτε δε όταν εκείνη την ώρα η ακρίβεια, η ανασφάλεια για το αύριο, η διαχείριση της ενεργειακής κρίσης, η δύσκολη καθημερινότητα, θα συναντήσει τις υποκλοπές, τις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων και την προβληματική λειτουργία μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας, που δείχνει παντελώς ξένη με τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου.

Όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η διαφορετικότητα του προφανούς από το αυτονόητο, μπορεί να αξιοποιηθεί μόνο σε δημοσκοπικές μετρήσεις του Αυγούστου (!), απλά θα ζήσουν μια μεγάλη έκπληξη την ημέρα των εκλογών!

ΥΓ Ο Δημήτρης θα μπορούσε να είναι και δημόσιος υπάλληλος ή αγρότης ή μικροεπαγγελματίας ή φοιτητής ή ένας πρώην εργαζόμενος και νυν απολυμένος. Δεν θα άλλαζε τίποτα στην απάντησή του στο ερώτημα για την αξιολόγηση των προβλημάτων του. Όπως δεν θα αλλάξει τίποτα και στον τρόπο που θα κάνει την επιλογή του την ώρα που θα έχει την εξουσία να αποφασίσει για τη ζωή του…

Βασίλης Ραούλης