Η Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας για αμβλώσεις: Τα σώματα μας, μας ανήκουν!

Σε ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας με αφορμή την σημερινή “καμπάνια” της Ιεράς συνόδου με κήρυγμα εναντίων των αμβλώσεων, αναφέρονται τα εξής:

“Εν όψη του κηρύγματος κατά των αμβλώσεων που διοργανώνει σήμερα η Ιερά σύνοδος, ο μητροπολίτης Δωδώνης προσκαλέστηκε πριν από μερικές ημέρες στο πάνελ γνωστής τηλεοπτικής εκπομπής. Συνοπτικά ανέφερε:

1. Ότι καμία γυναίκα «δεν κάθεται να τη βιάσουν αν δεν θέλει».

2. Ότι καμία γυναίκα δεν μπορεί να μείνει έγκυος από βιασμό γιατί για να μείνει έγκυος «χρειάζεται και η συμμετοχή της».

3. Ότι η άμβλωση μπορεί να συζητηθεί αν κινδυνεύει «η ζωή του παιδιού», αλλά και τότε όχι με τη σύσταση γιατρού μα «με τη συμβουλή της εκκλησίας».

4. Ότι η αντισύλληψη πρέπει να απαγορεύεται εκτός από μερικές περιπτώσεις που αφορούν λόγους υγείας «και όχι για να κάνουμε έρωτα για τον έρωτα».

Η έκφραση άκρως σεξιστικών και αντιεπιστημονικών απόψεων από εκπρόσωπο της εκκλησίας δεν είναι πρωτοφανής γεγονός ούτε μπορούμε να πούμε ότι απέχει από την διαχρονική της άποψη. Η Εκκλησία και η Πατριαρχία, που η μία είναι αδιαμφισβήτητα κομμάτι της άλλης, διαχρονικά προσπαθεί να επιβληθεί στο γυναικείο σώμα και για αυτό οι δηλώσεις του μητροπολίτη Δωδώνης δεν μας προκαλούν καμία έκπληξη.

Από την άλλη όμως, η εμμονή της Ιεράς συνόδου για την επιστροφή στις εποχές όπου οι αμβλώσεις αποτελούσαν ποινικό αδίκημα και η αυτοδιάθεση των γυναικείων σωμάτων δεν ήταν δεδομένη, θα έπρεπε από μόνο του να αποτελεί θέμα συζήτησης. Καθώς δεν εξελίσσεται σε κενό χρόνο αλλά σε μια περίοδο όπου πλήθος πολιτειών των ΗΠΑ προχώρησαν σε απαγόρευση των αμβλώσεων. Αυτό θα έπρεπε να μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ώστε να μην οδηγηθούμε στα ίδια μονοπάτια με την υλοποίηση μιας ατζέντας που έμενε θαμμένη για χρόνια, περιμένοντας τους συσχετισμούς προκειμένου να ικανοποιήσει ένα συντηρητικό και θρησκόληπτο ακροατήριο. Άλλωστε η παρούσα κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι εύκολα μπορεί να πετάξει τον φιλελεύθερο μανδύα της και να ντυθεί “σκληρή δεξιά” προκειμένου να προσεγγίσει αυτό το κοινό. Αυτό όμως που θα πρέπει να γίνει άκρως κατανοητό είναι ότι καμία νομοθεσία δεν μπορεί να απαγορέψει τις αμβλώσεις στην πράξη. Τα γεγονότα του σκοτεινού παρελθόντος έχουν δείξει ότι το μόνο που μπορεί να απαγορευτεί είναι η πρόσβαση σε ασφαλής έκτρωσης και αυτό αφορά κατά βάση τα κοινωνικά στρώματα τα οποία αδυνατούν να μεταβούν σε περιοχές όπου η άμβλωση παραμένει νόμιμη. Κάτι που αναμενόμενα μπορεί να οδηγήσει χιλιάδες γυναίκες σε επιλογές επικίνδυνες για την υγεία και τη ζωή τους.

Οι ερωτήσεις όμως που πρέπει να απαντηθούν στο σήμερα είναι άλλες, γιατί δίνεται βήμα στο δημόσιο διάλογο μέσω των ΜΜΕ σε τέτοιες απόψεις που επικυρώνουν και ενθαρρύνουν την βία κατά των γυναικών και αμφισβητούν νομοθετικά κατοχυρωμένα ζητήματα βάση του νόμου 1609/1986 – ΦΕΚ 86/Α/3-7-1986 όπου, συνοπτικά, αναφέρεται στο ότι η μέριμνα για την προστασία της υγείας της γυναίκας και την εξασφάλιση περίθαλψης σε οργανωμένες νοσηλευτικές μονάδες κατά την τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης είναι υποχρέωση της πολιτείας. Γιατί ζητάμε την γνώμη της εκκλησίας για κοινωνικά ζητήματα που είναι λυμένα στα σύγχρονα κοσμικά κράτη; Η πολιτεία θα αρκεστεί σε μερικά «twit» μπροστά σε αναχρονιστικές και εχθρικές δηλώσεις απέναντι σε μια κοινωνική ομάδα;

Ζητάμε εισαγωγή σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης σε όλες τις βαθμίδες της παιδείας και σαφή διαχωρισμό αρμοδιοτήτων εκκλησίας – πολιτείας καθώς διαφορετικά δεν θα απαλλαγούμε από τις καλά εμπεδωμένες ιδέες που προάγει η εκκλησία μέσα σε μια βαθιά πατριαρχική και καπιταλιστική κοινωνία, από την εποχή που ο Μαρτίνο Λούθερ κραύγαζε “ας γεννούν μέχρι θανάτου, γι’ αυτό άλλωστε είναι φτιαγμένες” μέχρι την σημερινή εποχή των συνεδριών για το αγέννητο παιδί και τα κηρύγματα κατά των αμβλώσεων.

Επιπρόσθετα, καμία νομοθετική αλλαγή στην κατεύθυνση της ισότητα φύλου δεν πρόκειται να γίνει “κτήμα” της κοινωνίας χωρίς τους κινηματικούς αγώνες Φεμινιστικών και ΛΟΑΤΚΙ+ συλλογικοτήτων σε αρμονία με τον δημοκρατικό και προοδευτικό κόσμο οι οποίοι αποτελούν σημαντική αντίσταση στις αναχρονιστικές λογικές που προσπαθούν να προωθήσουν.

Τα σώματα μας, μας ανήκουν!

Η έννοια τους όλη στο αγέννητο παιδί, τι θα συμβεί μετά δεν νοιάζεται κανείς!”