Η… “κόντρα” των Χριστουγέννων: Πάρκο των Ευχών VS Μύλος των Ξωτικών

Μπορούμε και επίσημα πια να αρχίσουμε να μετράμε μέχρι τις γιορτές των Χριστουγέννων. Κάθε χρόνο άλλωστε, κάπου στα μέσα Νοεμβρίου, δεν αρχίζουν οι σχετικές συζητήσεις για πάσης φύσεως θέματα που συνοδεύουν τις γιορτές; « … Που θα πάτε τα Χριστούγεννα; Στολίσατε; Ψωνίσατε για το γιορτινό τραπέζι; Σε ποιες εκδηλώσεις να πάμε φέτος; Χριστουγεννιάτικες παιδικές παραστάσεις θα δούμε στην πόλη; Πού θα κάνουμε ρεβεγιόν Χριστουγέννων και αλλαγή χρόνου;» Τόσο κλασικές και χιλιο-ειπωμένες ερωτήσεις, που πλέον οι απαντήσεις υπάρχουν έτοιμες στο πίσω μέρος του μυαλού μας.

Όμως, τα τελευταία 10 χρόνια περίπου, 2 ερωτήσεις, ως «new entries», διεκδικούν δικαίως, τη θέση τους πια, στις ερωτήσεις -θεσμό- των Χριστουγέννων στην πόλη μας: «Πήγατε στον Μύλο των Ξωτικών και στο Πάρκο των Ευχών; Ποιο πάρκο σας άρεσε περισσότερο;» Σε γενικές γραμμές, οι περισσότεροι από εμάς, έχουμε επισκεφθεί και τα δύο πάρκα. Είτε από περιέργεια είτε λόγω παιδιών είτε απλώς επειδή μας αρέσει η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Στην ερώτηση, πόσο πολύ μας άρεσε το καθένα ή ποιο μας άρεσε περισσότερο απαντάμε ειλικρινά; Και αν σε προσωπικό επίπεδο το κάνουμε, στο δημόσιο λόγο το πράττουμε; Και αν ναι, λαμβάνονται υπόψη τα αιτήματα για ένα Πάρκο των Ευχών (που μας αφορά σίγουρα περισσότερο) με πιο ξεκάθαρο αφήγημα; Διότι το τελευταίο, έχει σίγουρα θέμα: Τα Χριστούγεννα. Έχει όμως αφήγημα; Με λίγα λόγια, έχει λόγο ουσιαστικής ύπαρξης που θα το καθιερώσει για πολλά χρόνια εντός και εκτός Λάρισας;

Αυτό που σίγουρα ισχύει, είναι ότι ο Μύλος των Ξωτικών είναι ένα εξαιρετικό θεματικό πάρκο, με σαφή ταυτότητα, και το Πάρκο των Ευχών μια εξαιρετική πρωτοβουλία, που ακόμη όμως ψάχνει να βρει την ταυτότητά του… Πιθανώς η σύγκριση μεταξύ των δύο να είναι αβάσιμη, γιατί πρόκειται -κατά την άποψή μου- για ασύγκριτα μεγέθη… Και πώς να συγκρίνεις άλλωστε τον Μύλο των Ξωτικών που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, σε μια συγκεκριμένη έκταση, με το Πάρκο των Ευχών που εκτείνεται σε μερικές εκατοντάδες στρέμματα, στο οποίο το πολύ πολύ, να βγάλεις μερικές φωτογραφίες με τον Άγιο Βασίλη, και να φας μερικά γλυκά;

Άσχημα είναι αυτά; Όχι  βέβαια! Είναι όμως αρκετά για να νοηματοδοτήσουν τον περίπατό σου με μικρά παιδιά, σε μια τεράστια έκταση, στην καρδιά του χειμώνα, που όσο κι αν θέλεις να χαρείς, στην καλύτερη περίπτωση φεύγεις στα όρια κρυοπαγήματος; Αν είναι να το πάθεις, τουλάχιστον ας αντισταθμίζεται με μια μοναδική χριστουγεννιάτικη εμπειρία… Διότι προς το παρόν, είναι ένα πάρκο, που κατά μήκος του, στήνονται ψυχαγωγικά περίπτερα, ασαφή πολλές φορές ως προς τον σκοπό που εξυπηρετούν -μάλλον από μίμηση- περίπτερα με λιχουδιές (θα έλεγα ότι προς το παρόν αυτά είναι τα πιο πετυχημένα περίπτερα), καταλήγοντας σε ένα λουνα-παρκ των 80s, με σημαία τη γνωστή μπαλαρίνα, η οποία ως vintage έκθεμα είναι εξαιρετική, αλλά ως παιχνίδι για τα παιδιά μάλλον φόβια…

Πρέπει να είναι η ίδια μπαλαρίνα, που από το παζάρι της Λάρισας τέλος Σεπτεμβρίου, μέχρι το Πάρκο των Ευχών, τέλος Δεκεμβρίου, απλώς μεταφέρεται, κάνοντας μία στάση 2 μηνών, κάπου. Και τελικά, αν αφαιρεθεί η μπαλαρίνα και τα σχετικά παιχνίδια, και οι πολυαγαπημένες κρέπες και βάφλες, τι απομένει να δει κάποιος για να αξίζει να κρυώσει και να ξαναπάει και τον επόμενο χρόνο;

Πριν, λοιπόν, βγουν και φέτος τα «καλεντάρια» των εκδηλώσεων, που με ανυπομονησία αναμένουμε, ας σταθούμε λίγο περισσότερο στο περιεχόμενο αυτών των εκδηλώσεων, για να μπορούν να ελπίζουν και αυτές – κι εμείς μαζί- ότι θα έχουν μέλλον! Την εξωστρέφεια τη θέλουμε, όμως για να την πετύχουμε, χρειάζεται η επένδυση να αξίζει τον κόπο και τα χρήματα!

Κατερίνα Δημηνίκου