Παρουσίαση θέσεων της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Λάρισας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών

Σε ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Λάρισας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, επισημαίνονται τα εξής:

“Η 25η Νοεμβρίου έχει ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και σαφέστατα δεν αποτελεί απλά μία επέτειο μνήμης, αλλά αναγκαιότητα διαρκούς εγρήγορσης με στόχο την ανατροπή και την εξάλειψη των συνθηκών αναπαραγωγής της έμφυλης βίας σε όλες τις μορφές της: ενδοοικογενειακή βία, γυναικοκτονίες, βιασμοί, σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, διακίνηση γυναικών και κοριτσιών με σκοπό την πορνεία, εκμετάλλευση οικονομική και σεξουαλική μεταναστριών και γυναικών προσφύγων, σεξισμός και υποτίμηση των γυναικών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Η βία κατά των γυναικών ακόμη και αν δεν συμβαίνει σε εμάς, συμβαίνει δίπλα μας. Δυστυχώς γνωστοποιείται δύσκολα γι αυτό και υπάρχει η αντίληψη ότι αφορά μεμονωμένες περιπτώσεις. Όμως, αφορά μεγάλο αριθμό γυναικών και κοριτσιών και σε πολλές περιπτώσεις, δυστυχώς, ενοχοποιούνται οι ίδιες οι γυναίκες ότι είναι αυτές που με την συμπεριφορά τους προκαλούν βία.

Στις 9 Νοεμβρίου 2021 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατέθεσαν τροπολογία – προσθήκη στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα με θέμα την καθιέρωση στην ελληνική ποινική νομοθεσία του εγκλήματος με σεξιστικά χαρακτηριστικά ( ιδίως γυναικοκτονία).

Στην άνω τροπολογία τονίζεται ιδιαίτερα ότι η Γυναικοκτονία είναι αφαίρεση της ζωής λόγω φύλου, με δράστες, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, κακοποιητικούς συζύγους, συντρόφους και συγγενείς που ασκούν για χρόνια βία στα θύματα. Στο παρελθόν συγκαλύπτονταν πίσω από τα λεγόμενα εγκλήματα τιμής, ενώ στην πρόσφατη ιστορία από τον όρο εγκλήματα πάθους.

Στην ουσία πρόκειται για εγκλήματα που διαπράττονται στο πλαίσιο βαθιά εμπεδωμένων πατριαρχικών σχέσεων και αντιλήψεων.

Η 25η Νοεμβρίου είναι η μέρα που ενώνουμε τις φωνές μας με τις γυναίκες που διεκδικούν και αντιστέκονται, που ανατρέπουν τους μύθους περί συνενοχής και παίρνουν θέση ενάντια στη βία κατά των γυναικών και βέβαια δεν αφορά μόνο τις γυναίκες και τα κορίτσια, αλλά το σύνολο της κοινωνίας, όλες και όλους, όσες και όσους θέλουμε να κάνουμε βήματα μπροστά. Γι αυτό πρέπει να καταγγέλλεται δημόσια από πολίτες, εκπροσώπους φορέων, λειτουργούς της πολιτείας, θεσμικούς παράγοντες, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, πολιτικά κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Παροτρύνουμε όλες τις γυναίκες που υποφέρουν σιωπηλά να υπερβούν την μοναξιά και να επιδείξουν μηδενική ανοχή στη βία, να σπάσουν τη σιωπή τους στέλνοντας το μήνυμα: ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ – ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. ψήφισε τον Μάρτιο του 2017 τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, κάνοντας νόμο του κράτους την πρώτη διεθνή συνθήκη που ορίζει και κατονομάζει την έμφυλη βία, δηλαδή τη βία με βάση το φύλο.

Το φεμινιστικό κίνημα πέρασε μια μεγάλη περίοδο ανάπαυλας, διότι με σοσιαλιστικές κυβερνήσεις ρυθμίστηκαν σημαντικά θέματα που αφορούσαν την ισότητα των φύλων. Όμως τα τελευταία χρόνια δυστυχώς ανατράπηκε ό,τι προοδευτικό χτίστηκε μέσα από τα κινήματα που σε συνδυασμό με την πανδημία του κορωνοϊού αναδείχτηκε πόσο έντονη είναι ακόμα η πατριαρχία στην Ελλάδα. Τα περιστατικά έμφυλης βίας στην Ελλάδα έχουν τελευταία λάβει διαστάσεις επιδημίας.

Μέσα από την επανενεργοποίηση των γυναικείων σωματείων την οποία προκάλεσε ομάδα αριστερών γυναικών ενάντια στις Γυναικοκτονίες σε μικρό χρονικό διάστημα:

• Πείστηκε η κοινωνία ότι ο φόνος της γυναίκας από τον εξουσιαστή άντρα έχει επιπλέον κίνητρα, τα οποία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
• Οργανώθηκαν συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας για τους άδικους θανάτους γυναικών, αλλά και τους βιασμούς γυναικών και παιδιών, κάποιοι από αυτούς από λειτουργούς του κράτους, και σημαντικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου.
• Υψώθηκε η φωνή ενάντια στο νόμο «Τσιάρα» για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια και αποδείχτηκε ότι ο συγκεκριμένος νόμος ψηφίστηκε κατ' εντολήν κάποιων.
• Αποτράπηκε η εισαγωγή του μεσαιωνικού προγράμματος της «προγεννητικής αγωγής» που προοριζόταν για τους μαθητές του γυμνασίου με μισογυνικό, ομοφοβικό και αντιεπιστημονικό περιεχόμενο για εκπαιδευτικό υλικό.
• Οργανώθηκαν δράσεις αλληλεγγύης με γυναίκες του Ιράν, του Αφγανιστάν και γενικά τις γυναίκες πρόσφυγες.
• Αναδείχτηκε η ανεπάρκεια του κράτους πρόνοιας στην προστασία των αδύναμων.

Τέλος καλούμε την κυβέρνηση να αναλάβει τις δικές της ευθύνες και να προχωρήσει:

• Στην εφαρμογή του Ν. 4531/2018 (Σύμβαση Κων/πολης) που εστιάζει κυρίως στα μέτρα πρόληψης για την βία κατά των γυναικών και του Ν. 4609/2019 (προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων).
• Στην αναγνώριση και εισαγωγή του όρου «γυναικοκτονία» ως νέο αδίκημα στον ποινικό κώδικα διότι αρνούμενοι τη λέξη ακυρώνουμε την ουσία.
• Στην ουσιαστική λειτουργία του Τμήματος Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής βίας στο Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας και των Γραφείων Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας στα Αστυνομικά Τμήματα των Νομών.
• Στην παρακολούθηση των αστυνομικών από ειδική επιτροπή.
• Στην ενίσχυση του Εθνικού Δικτύου δομών για την αντιμετώπιση και καταπολέμηση της βίας.
• Στην μη παραγραφή των αδικημάτων ενδοοικογενειακής βίας.
• Στην επέκταση – αναβάθμιση – μονιμότητα των συμβουλευτικών κέντρων των ξενώνων φιλοξενίας και της γραμμής SOS 15900 για τη στήριξη των γυναικών.
• Να μην κλείσει καμία δομή.
• Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι στις δομές.
• Στην Ενίσχυση Συμβουλευτικών Προγραμμάτων και για τους θύτες της Ενδοοικογενειακής Βίας.
• Στην ενίσχυση και εικοσιτετράωρη λειτουργία της ιατροδικαστικής Υπηρεσίας.
• Στην δωρεάν νομική στήριξη των γυναικών και των παιδιών που «δραπετεύουν» από την ενδοοικογενειακή βία.
• Στην χορήγηση ασύλου στα σύνορα σε γυναίκες πρόσφυγες που καταγγέλλουν βία και βιασμούς.
• Στην κατάργηση των δυσμενών διατάξεων του Ν.4800/2021 (Ν. Τσιάρα) για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια που αναγκάζει τις γυναίκες και τα παιδιά να παραμένουν μαζί με τους κακοποιητές τους.
• Στην πλήρη εφαρμογή της σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τη Βία και την παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
• Στην επανίδρυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
• Στην ένταξη της οπτικής του φύλου και σεξουαλικότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
• Στην επαναλαμβανόμενη και συνεχή δωρεάν προβολή τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών μηνυμάτων ενημέρωσης των γυναικών για τις κοινωνικές δομές που παρέχουν βοήθεια.
• Να σταματήσει η αναπαραγωγή των έμφυλων στερεότυπων και του σεξισμού από τα Μ.Μ.Ε και το διαδίκτυο.
• Συντασσόμαστε με την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου: α) Να συμπεριληφθεί η έμφυλη βία ως έγκλημα στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο β) Να θεσπιστεί μία ολοκληρωμένη Ευρωπαϊκή οδηγία για την καταπολέμηση της Βίας λόγω φύλου.”