Ξαναπεριμένοντας τον Ερντογάν…

Θα διαβάσουμε πολλές αναλύσεις του αποτελέσματος του πρώτου γύρου των τουρκικών εκλογών τις επόμενες μέρες. Όπως και άσκοπα διαβάσαμε πολλά γκάλοπ, τα οποία δεν μας προϊδέασαν καθόλου για το χθεσινοβραδινό αποτέλεσμα.

Η πιο απλοϊκή ανάλυση είναι αυτή που κάνει συχνά ο πατέρας μου και ισχύει σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις σε όλο τον κόσμο. «Δεν τραβάει». Η υποψηφιότητα Κιλιτσντάρογλου ήταν μια υποψηφιότητα που επιβλήθηκε από τον αρχηγό του ρεπουμπλικανικού κόμματος ο οποίος βέβαια δικαιωματικά την δικαιούνταν ως ο αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος του συνασπισμού των κομμάτων της αντιπολίτευσης και «διευκολύνθηκε» από την απομάκρυνση του Δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως Εκρέμ Ιμάμογλου. Ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου γνώριζε τα χαμηλά ποσοστά  αποδοχής του στην Τουρκική κοινωνία και ήταν αυτός που πήρε την απόφαση να ρισκάρει. Έχασε.

Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν πολύ δύσκολα θα χάσει στον επόμενο γύρο, ακόμη και αν ο έτερος προεδρικός υποψήφιος, Σινάν Ογάν, του παρέχει την αμέριστη υποστήριξή του στον Κιλιτσντάρογλου, κάτι που δεν είναι και τόσο σίγουρο.

Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις θα συνεχίσουμε να έχουμε “the devil you know” λοιπόν;  Ούτε αυτό είναι τόσο σίγουρο καθώς ό Ερντογάν έχει δείξει ότι μετά από εκλογικές αναμετρήσεις αλλάζει κατεύθυνση και νοοτροπία. Οι πιθανότητες να συμβεί αυτό και τώρα είναι αυξημένες καθώς βρισκόμαστε μπροστά σε μια κοινωνία διεφθαρμένη, διχασμένη, οικονομικά παρηκμασμένη, εθνικιστικά πολωμένη, και εν πολλοίς απελπισμένη.

Η Ελλάδα οφείλει να ακολουθήσει το ρεαλιστικό μοντέλο στη χάραξη της πολιτικής της. Να συνεχίσει στην χάραξη μιας Υψηλής Στρατηγικής ανεπηρέαστη από τις πρόσκαιρες μεταβολές στην ιδιοσυγκρασία της Τουρκίας, να απεμπολήσει τις φρούδες ελπίδες, να ενσωματώσει ολόκληρο τον Ελληνισμό σε ένα Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα το οποίο θα περιλαμβάνει πολιτικές ήπιας και σκληρής ισχύος.

Ο Ηρακλής Γερογιώκας είναι Συντονιστής της Γραμματείας Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης της Νέας Δημοκρατίας