Λαρισαίος γιατρός συγκλονίζει για 15χρονο ασθενή του που έχανε τη «μάχη» – Ο συνειρμός και το «αντίο»

Μια προσωπική ιστορία που βίωσε ως γιατρός θέλησε να μοιραστεί με τους διαδικτυακούς του φίλους ο Λαρισαίος Θανάσης Πασχάλης που εργάζεται σε νοσοκομείο του Κέμπριτζ της Αγγλίας.

Η ιστορία αφορά έναν 15χρονο με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο και ο γιατρός κάνει έναν συνειρμό με τους νεαρούς που έχασαν την ζωή τους στο ναυάγιο της  Πύλου.

Το μήνυμά του πραγματικά συγκλονίζει. Δείτε τα όσα κατέθεσε στην ανάρτησή του:

«Θα σας μαυρίσω την ψυχούλα αλλά λίγο με νοιάζει. Όχι οκ με νοιάζει αλλά θα το πω.

Πάει καιρός που είχα ένα μικρό μαχητή, δε θα ταν 15 ο οποίος έχανε τη μάχη.

Κακοήθης όγκος εγκεφάλου με άσχημη εξέλιξη αλλά δεν το έβαζε κάτω.

Μας είχε εντυπωσιάσει όλους.

Κάποια μέρα σε ενημέρωση του περιβάλλοντος με αυτόν παρών ακούγεται η φράση: Θα δούμε τα επόμενα χρόνια

Και βλέπουμε το παιδί να αρχίζει να γελάει.

Το ρωτάμε λοιπόν γιατί κ μας λέει: Μα δεν υπάρχει αύριο δεν ξέρουμε τι θα γίνει.

Του λέμε οκ έχεις δίκιο αλλά πως σου ήρθε αυτό ;

Διάβασε το γνωστό αγγλικό παραμύθι : The Boy, the Mole, the Fox and the Horse.

Εκεί το αγόρι είναι χαμένο στο δάσος κ ρωτάει το άλογο τι να κάνει αφού έχει χάσει το δρόμο.

Και το άλογο του απαντάει:

«Βλέπεις το επόμενο βήμα; Παρτο !»

Πολλές φορές σκάμε, σκεφτόμαστε τι θα γίνει στο μέλλον και ξεχνάμε να ζούμε τη μέρα.

Και πρέπει να ξέρουμε απλά να ζούμε. Τίποτα παραπάνω. Τα θυμήθηκα αυτά γιατί πέρασε ο παγωτατζής με ένα παιδικό τραγούδι κάτω από το παράθυρο μου στη γειτονιά (έχει 27 βαθμούς σήμερα) και θυμήθηκα που μου έλεγε ότι όταν ακούει τη μουσική του παγωτατζή του τρέχουν τα σάλια.

Σκέφτομαι αυτό και μετά ποσό διαφορετικός είναι ο κόσμος μας.

Εγώ τα δίνω όλα για έναν μικρό ασθενή μου σε ένα υπερεξοπλισμένο πανεπιστημιακό τεταρτοβάθμιο νοσοκομείο στην Αγγλία και εσύ Αιλαν ξεβράζεσαι από το κύμα σε μια παραλία ενώ τα αδέρφια σου κοιμήθηκαν για πάντα στο βυθό.

Περίεργος ο κόσμος μας.

Να σαι καλά εκεί που είσαι. Πάλεψες πολύ. Μια υπόκλιση και καλή ανάπαυση, και μια αγκαλιά στην οικογένεια σου που δεν έφυγε άπ ‘το προσκεφάλι σου .

Αντίο».