Ανακοίνωση των Παρεμβάσεων Δευτεροβάθμιας – Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας

Σε κοινή ανακοίνωση της Αγωνιστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών Λάρισας και της Ανεξάρτητης Ριζοσπαστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης επισημαίνονται τα παρακάτω:

«Η νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ, το φάντασμα της Διαμαντοπούλου και μετά… Νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο, ΑΣΕΠ, αξιολόγηση, επίθεση στο νηπιαγωγείο, «ελεύθερη» επιλογή σχολείων Στις προγραμματικές δηλώσεις στη βουλή, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε σειρά οικονομικών μέτρων και παράλληλα προανήγγειλε την αναθεώρηση του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Σύμφωνα με τον Κ. Μητσοτάκη, «οι εκλογές έκλεισαν οριστικά έναν πολυετή κύκλο ψέματος, άρνησης και τοξικότητας». Η δήλωση αφορά, ως επί το πλείστον, στη μαζική αμφισβήτηση των κυρίαρχων μνημονιακών και αντιλαϊκών πολιτικών, όλων των κυβερνήσεων ως τώρα, της φτώχειας, της επιτήρησης, της διαρκούς βίας του χρέους, καθώς και των πυλώνων προώθησής τους, της ΕΕ, του ΔΝΤ και της κεντρικής τράπεζας, από μια ευρύτατη λαϊκή πλειοψηφία, στους μαχητικούς παλλαϊκούς αγώνες που δημιούργησαν ρήγματα στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό και γκρέμισαν όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις.

Ο λαϊκός παράγοντας, με την εισβολή του στο επίκεντρο του ταξικού ανταγωνισμού, αποτέλεσε τον συνεχή εφιάλτη του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού κατεστημένου για πάνω από δέκα χρόνια. Σήμερα με κακεντρέχεια και ταξικό μίσος προσπαθούν να αποδείξουν ότι ο κύκλος της λαϊκής αναζήτησης έξω από τα όρια που ορίζουν οι οικονομικοί και πολιτικοί οργανισμοί του κεφαλαίου έκλεισε οριστικά, οι Κρέοντες είναι και πάλι στη θέση τους, τα πάθη του λαού ξεπεράστηκαν, λογίκεψε επιτέλους κι είναι έτοιμος να πληρώσει τα λάθη του: η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει.

Ωστόσο, τα εκλογικά αποτελέσματα ποτέ δεν αποτέλεσαν διαβατήριο συναίνεσης για καμιά κυβέρνηση και κυρίως για την αντεργατική πολιτική –ο πρωθυπουργός καθόλου δεν διδάχθηκε από τα παθήματα του πρεσβύτερου Μητσοτάκη την περίοδο 1991-1993. Μόνο στην προηγούμενη τετραετία, παρ’ όλες τις δυσκολίες, οι εργαζόμενοι και η νεολαία βγήκαν στον δρόμο της αντίστασης και του αγώνα απέναντι στις απαγορεύσεις, την πανεπιστημιακή αστυνομία, το έγκλημα στα Τέμπη, οι εκπαιδευτικοί (όπως και άλλοι εργαζόμενοι) έσπασαν στην πράξη τον νόμο Χατζηδάκη με τις διαδηλώσεις, τις απεργίες τους και τις δια ζώσης εκλογικές διαδικασίες, ακύρωσαν την αύξηση του ωραρίου των νηπιαγωγών, τις κάμερες στις τάξεις, την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, την τηλεκπαίδευση λόγω χιονόπτωσης ή καταλήψεων, την ατομική αξιολόγηση, υποχρέωσαν την Κεραμέως να περιορίσει τις πανεθνικές εξετάσεις της Στ΄ Δημοτικού και της Γ΄ Γυμνασίου σε «δείγμα» σχολείων, όπου και εκεί η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις στάσεις εργασίας και η αποχή μαθητών οδήγησε στον ευτελισμό τους. Σε ολόκληρο τον κόσμο τα κινήματα επιμένουν να αντιστέκονται, στη Γαλλία, στην Πορτογαλία, την Αγγλία, στο Ιράν, στη Λατινική Αμερική ακόμα και στη μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, τα ρήγματα παραμένουν ανοιχτά, οι εργαζόμενοι δε βολεύονται, αναζητούν δρόμους ανατροπής της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Κομβικό σημείο για την αγωνιστική πορεία την επόμενη περίοδο αποτελεί η απόφαση της 92ης Γενικής Συνέλευσης αντιπροσώπων της ΔΟΕ όπου ομόφωνα αποφασίστηκε η συνέχιση του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, με Απεργία Αποχή και Στάσεις Εργασίας απέναντι στην ατομική αξιολόγηση και με όλες τις ενδεδειγμένες, επιτυχημένες μορφές αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Αποτελεί τεράστιας πολιτικής σημασίας απάντηση από το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, λίγες μέρες μετά τη νέα κυβερνητική θητεία, απέναντι στην επιδίωξη της κυβέρνησης να κατισχύσει η αξιολόγηση. Τέτοιες αγωνιστικές αποφάσεις, με αναγκαία προϋπόθεση την υλοποίησή τους από τα συνδικάτα και τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ΓΣ και τις επιτροπές αγώνα, τον αγωνιστικό συντονισμό τους, είναι ο δρόμος για να αποκρουστεί η επίθεση στην εκπαίδευση και τα εργατικά δικαιώματα (διαγωνισμός ΑΣΕΠ, νέα επίθεση στη δίχρονη προσχολική αγωγή και εκπαίδευση, «ελεύθερη» επιλογή σχολείων, μισθολόγιο κλπ.) για να διεκδικηθούν οι σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας και της νεολαίας.

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες

Οι εξαγγελίες περιλαμβάνουν πρόωρη αποπληρωμή των διμερών δανείων του πρώτου μνημονίου, πρωτογενή πλεονάσματα στο πλαισίου του νέου Συμφώνου Σταθερότητας και αναβάθμιση της επενδυτικής βαθμίδας της Ελλάδας ενώ παραμένουν οι γενικότερες γεωπολιτικές κατευθύνσεις της κυβέρνησης με μεγαλύτερη πρόσδεση με την ΕΕ, τον ΟΟΣΑ, το ΝΑΤΟ και φυσικά με τον τομέα της εκμετάλλευσης των ΑΟΖ της Μεσογείου.

Τα παραπάνω μπορούν να συμβούν μόνο με αυστηρότατη δημοσιονομική πολιτική, δηλαδή λιτότητα και περικοπές, αφού, εξ ορισμού, κάθε εκδοχή σοβαρής φορολόγησης της οικονομικής ελίτ αποκαλείται «επενδυτικό αντικίνητρο». Για τα κοινωνικά υπόγεια θα συνεχιστεί η πολιτική των κουπονιών (market pass, youth pass, κλπ.) και η ασυδοσία της εργοδοσίας στην αγορά εργασίας. Νέο μισθολόγιο των Δημοσίων Υπαλλήλων από 1/1/2024. Kοροϊδία χωρίς όρια αποτελεί το νομοσχέδιο το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο που παρουσίασε ο υπουργός Οικονομικών. Η κυβέρνηση αφήνει απείραχτο όλο το μνημονιακό νομικό πλαίσιο και τις περικοπές για τους μισθούς, ενσωματώνοντας όλες τις περικοπές των 3 μνημονίων των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού, την κλοπή ενός ΜΚ για τα έτη 2016-17, τη μείωση του αφορολόγητου, την κατάργηση μιας σειράς επιδομάτων, την επιβολή δυσβάσταχτων εισφορών και φόρων. Ενώ οι αυξήσεις για τα στελέχη διοίκησης που αναλαμβάνουν την επιβολή της αξιολόγησης είναι υπερβολικά γενναιόδωρες (30%), η καθαρή αύξηση για τους υπαλλήλους είναι κάτω από 50 ευρώ για κάθε εργαζόμενο/η στο Δημόσιο και 15 ευρώ καθαρά για κάθε παιδί την ίδια στιγμή που η ακρίβεια σαρώνει το εισόδημα. Οι «αυξήσεις» αυτές δεν ξεπερνούν το 4%, όταν μόνο το 2022 είχαμε μείωση του πραγματικού μισθού κατά 7,4% και δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τον πληθωρισμό των τελευταίων χρόνων. Ενώ οι χιλιάδες συμβασιούχοι και αναπληρωτές που δουλεύουν για λίγους μήνες το χρόνο θα δουν “αυξήσεις” πολύ μικρότερες. Όμως, με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, στην Ελλάδα, οι μισθοί των εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια έχουν μειωθεί 40% από το 2010 έως το 2021. Όταν συνολικά, στις χώρες του ΟΟΣΑ, οι πραγματικοί μισθοί αυξήθηκαν κατά περίπου 2% στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, 2% στην κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και κατά 5% στην ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στην Τουρκία σήμερα οι μισθοί των εκπαιδευτικών είναι περίπου 20% υψηλότεροι από ό,τι στην Ελλάδα. Είναι άραγε μερικές δεκάδες ευρώ αυτό που αναμένει ο εκπαιδευτικός κόσμος ο οποίος μπορεί να μην αναλύει με δεδομένα αλλά αισθάνεται την αδικία καθημερινά στη διαβίωσή του; Θα διαμορφώσει αυτό έναν μισθό με τον οποίο να μπορεί μια/ένας συνάδελφος να επιβιώσει οικονομικά μόνο από αυτόν; Σε καμία περίπτωση. Επομένως, για όλο το εκπαιδευτικό σώμα, το ζήτημα των μισθών πρέπει να μπει πολύ ψηλά στις αγωνιστικές διεκδικήσεις μας. Με απαίτηση για γνήσιες συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις που θα καλύπτουν τις απώλειες της δεκαπενταετίας, 1000 ευρώ καθαρά για την κατώτατη κατηγορία στο δημόσιο (για την εκπαίδευση με ανάλογη κλιμάκωση για όλες τις κατηγορίες), και αναπροσαρμογή όλων των ΜΚ με βάση το νέο κατώτατο καθαρό, αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή, επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού κλπ.

Οι εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας Ο υπουργός Παιδείας αφού δήλωσε ότι θα στηριχθεί «επάνω στο πυκνό έργο που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη τετραετία», δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη «συναινετική» θητεία της Διαμαντοπούλου στο υπουργείο – οι θύελλες που σήκωσε με την πολιτική της η Διαμαντοπούλου, θύελλες που οδήγησαν στη μη επανεκλογή της ως βουλευτή, αποκαλούνται «συναίνεση». Το ιδεολογικό πλαίσιο των εξαγγελιών αναδεικνύεται καθαρά από τη θεώρηση της παιδείας ως επένδυση. Η χρήση των λέξεων από το επιχειρηματικό management, από τη γλώσσα των εταιρειών και των επιχειρηματικών ομίλων δεν είναι τυχαία. Η παιδεία για την κυβέρνηση της ΝΔ και τη νέα ηγεσία του ΥΠΑΙΘ είναι εμπόρευμα που πρέπει να κοστίζει φτηνά και να φέρνει κέρδος.

Αναφέρεται σε «ειδικό πρόγραμμα για το σχολικό εκφοβισμό και εθνική στρατηγική κατά της βίας των ανηλίκων», την ίδια στιγμή που το σχολείο αποστεώνεται από τη λειτουργία της αγωγής και μετατρέπεται σε σχολείο-ζούγκλα, σε αρένα ανταγωνισμού και αποθέωσης της ατομικότητας. Διευρύνει σε όλη τη χώρα την εφαρμογή του ολοήμερου ως τις 17:30, παρά την απόλυτη αποτυχία που σημειώθηκε την προηγούμενη χρονιά. Επικαλείται τη λειτουργία του εκπαιδευτικού θεσμού ως μέσου κοινωνικής κινητικότητας, την ίδια στιγμή που το δόγμα «έχεις να πληρώσεις-σπουδάζεις» αποθεώνεται, επιχειρείται η παράκαμψη του άρθρου 16 (μέσω «διακρατικών συμφωνιών» λειτουργίας παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων) έως ότου εξασφαλιστεί η πλειοψηφία των 180 εδρών για να δρομολογηθεί η κατάργησή του, την ίδια στιγμή που η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) αφήνει ακόμα και μαθητές με υψηλότατες βαθμολογίες έξω από τις σχολές της προτίμησής τους! Την ίδια στιγμή εξαγγέλλει την επέκταση του θεσμού των προτύπων σε 180 προωθώντας την κατηγοριοποίηση των σχολείων (σε αυτό το πλαίσιο της κατηγοριοποίησης εντάσσεται και το πολλαπλό βιβλίο) και την πολιτική της εκπαίδευσης για λίγους και εκλεκτούς και ανακοινώνει «νόμο πλαίσιο για την ειδική αγωγή συνολικά, που θα περιλαμβάνει και την αναμόρφωση της παράλληλης στήριξης». Οι προγραμματικές δηλώσεις δίνουν έμφαση στο λεγόμενο ψηφιοποιημένο σχολείο. Ενώ μιλούν για αυτό, την ίδια ώρα τα δημόσια σχολεία έχουν ανάγκη από περισσότερους μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών με καλύτερους μισθούς, από νέα σύγχρονα κτίρια με λιγότερα παιδιά την αίθουσα, με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, από γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Έχουν ανάγκη από σύγχρονα προγράμματα σπουδών και βιβλία που να καλλιεργούν την κριτική σκέψη και γνώση. Να πάψει το σχολείο να αποτελεί ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο που καλλιεργεί τον ανταγωνιστικό κανιβαλισμό που μετατρέπει σε ατομική ευθύνη την κατάκτηση της κοινωνικής γνώσης

Πάλι διαγωνισμός ΑΣΕΠ; Ούτε να το σκέφτεστε!

Παράλληλο σύστημα γραπτού διαγωνισμού ΑΣΕΠ και προσοντολογίου, σύστημα Απολύσεων και υπεξαίρεσης της ιδιότητας του εκπαιδευτικού εξαγγέλλει ο Πιερρακάκης (ανακοινώσεις Παρεμβάσεων ΠΕ και Παρεμβάσεων ΔΕ).

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται τα δημοσιεύματα για το προσχέδιο, θα περιλαμβάνεται «Γραπτός διαγωνισμός ΑΣΕΠ για μόνιμους διορισμούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης/Κατάρτιση πίνακα μόνο για τους εκπαιδευτικούς που «πιάνουν» τη βάση. Θα τίθενται εκτός πίνακα όσοι εκπαιδευτικοί δεν πιάνουν τη βάση, ανεξάρτητα πόσα μόρια συγκεντρώνουν από άλλα κριτήρια». Μετά θα υπάρχει νέα κατάταξη με βάση το προσοντολόγιο Γαβρόγλου -προϋπηρεσία, παιδαγωγική κατάρτιση, επιστημονική κατάρτιση, κοινωνικά κριτήρια- (με όποιες αλλαγές στα «προσόντα» και στη μοριοδότηση τους γίνουν με τον νέο νόμο).

Δηλαδή, εκτός από μεταπτυχιακά, σεμινάρια κλπ θα πρέπει να πληρώνεις και για τα φροντιστήρια που θα κάνουν και πάλι χρυσές δουλειές. Δηλαδή όχι μόνο ένας παραπάνω φραγμός, ένα επιπλέον φίλτρο αλλά και ένας αποκλεισμός για μια μόνιμη και σταθερή εργασία. Έτσι με αυτόν τον τρόπο απαξιώνεται το πτυχίο, απαξιώνεται και απομειώνεται η προϋπηρεσία και ουσιαστικά διαμορφώνεται ένα νέο αενάως ασταθές περιβάλλον, διαρκούς ανταγωνισμού για το στοιχειώδες αλλά βασικό δικαίωμα στην εργασία. Το λέμε καθαρά: η εξαγγελία ΑΣΕΠ αποτελεί για μας αιτία πολέμου. Διεκδικούμε μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών ΤΩΡΑ, για την κάλυψη όλων των αναγκών. Άμεσος διορισμός/μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχουν έστω και μία σύμβαση αποκλειστικά με το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία. Καμία απόλυση αναπληρωτή/τριας.

Την ίδια στιγμή, έχει πολύ θράσος ο υπουργός παιδείας αυτής της κυβέρνησης να υπόσχεται διορισμούς περίπου 4.000 εκπαιδευτικών. Οι αριθμοί που υπόσχεται είναι μικρότεροι κι από τον ετήσιο αριθμό συνταξιοδοτήσεων στην εκπαίδευση (μόνο για το 2023 έγιναν 4.500 συνταξιοδοτήσεις ενώ αναγγέλθηκαν 3.500 διορισμοί), την ώρα που προσλήφθηκαν 50.000 αναπληρωτές και είναι πάνω από 20.000 λιγότεροι οι διορισμοί στην εκπαίδευση σε σχέση με τις συνταξιοδοτήσεις τη μνημονιακή δεκαετία. Να προσθέσουμε σε αυτό ότι το θράσος εκτοξεύεται όταν το ΥΠΑΙΘ κρατά εκβιαστικά σε ομηρία πάνω από ένα χρόνο συναδέλφους συναδέλφισσες και δεν τους μονιμοποιεί επιχειρώντας να τους χρησιμοποιήσει ως πολιορκητικό κριό για να περάσει η αξιολόγηση. Η πολιτική της κυβέρνησης και στο ζήτημα των διορισμών έχει στόχο την εργασιακή ομηρία και ανασφάλεια, το χτύπημα του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία, που σε συνδυασμό με τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και το προσοντολόγιο οδηγούν στην απαξίωση των πτυχίων.

Οι διορισμοί που γίνονται, πολύ λιγότεροι από τις πραγματικές ανάγκες, είναι αποτέλεσμα του διαρκούς αγώνα των εκπαιδευτικών σωματείων για μόνιμη και σταθερή εργασία και δεν αποτελούν προσφορά καμίας κυβέρνησης.

Αξιολόγηση

Η νέα ηγεσία επιμένει στην αξιολόγηση παρά τη σαφή απονομιμοποίηση και μπλοκάρισμα όλων των διαδικασιών αξιολόγησης (ατομικής και αξιολόγησης της σχολικής μονάδας). Μάλιστα δείχνει ότι δεν έχει καταλάβει ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει τίποτα από τα προηγούμενα χρόνια. Ό,τι «περπάτησε» στην διαδικασία αυτή οφείλεται στα δικαστήρια και όχι στην αποδοχή της πολιτικής της κυβέρνησης. Οι εκπαιδευτικοί και τα εκπαιδευτικά σωματεία όχι μόνο δεν αποδέχτηκαν την όλη διαδικασία αλλά παρόλες τις απειλές, τις προσφυγές στα δικαστήρια κατάφεραν να τη σταματήσουν και να μην προχωρήσει. Εξάλλου στο ζήτημα της μονιμοποίησης των νεοδιόριστων συναδέλφων γνωρίζει καλά ότι και με τους δικούς τους όρους παρανομούν. Να γνωρίζει πολύ καλά ότι τα εκπαιδευτικά σωματεία το ίδιο θα πράξουν στο επόμενο διάστημα. Ήδη η 92η Γ.Σ. της ΔΟΕ έχει πάρει ομόφωνη απόφαση μάχης ενάντια στην αξιολόγηση των σχολείων και την ατομική αξιολόγηση. Θα μας βρει κι αυτός ο υπουργός μπροστά του.

Νέα επίθεση στην προσχολική αγωγή και εκπαίδευση

Η δήλωση του υπουργού δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: «Το όραμα μιας προσχολικής αγωγής μέχρι το 6ο έτος της ηλικίας, αντιμετωπίζεται με ενιαίο τρόπο στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης(…). Ο στόχος είναι η ανάπτυξη κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος, η αύξηση της συμμετοχής στην προσχολική αγωγή και υπογραμμίζουμε και την έγκαιρη ανίχνευση αναπτυξιακών προκλήσεων στα παιδιά με στόχο την έγκαιρη παρέμβαση». Εκτιμάμε ότι με πρόσχημα την ενοποίηση των προγραμμάτων, σχεδιάζεται η απόσπαση της δίχρονης από το 14χρονο δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, η ενοποίησή της με τις ηλικίες 0-4 υπό την ευθύνη δήμων και περιφερειών και η εισαγωγή των voucher στη Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση για τη δημιουργία μιας εκπαιδευτικής «αγοράς». Ούτε να το σκέφτονται! Το εκπαιδευτικό κίνημα θα υπερασπιστεί τις κατακτήσεις για τη υποχρεωτική δίχρονη προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση, αναπόσπαστη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος και του δημόσιου σχολείου.

«Ελεύθερη» επιλογή σχολείου

Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της «ελεύθερης» επιλογής σχολείων, εφόσον η πλευρά της προσφοράς σχολικής εκπαίδευσης θα ανοίξει, οι μηχανισμοί της αγοράς (μέσω του ανταγωνισμού στην αγορά μεταξύ των ιδιωτικών και δημόσιων φορέων) θα οδηγήσουν στην επιβίωση των καλύτερων. Τα «κακά» σχολεία θα κλείσουν και η ανάγκη των σχολείων για οικονομική επιβίωση θα οδηγήσει τελικά σε μια πιο αποτελεσματική και ευέλικτη εκπαίδευση. Μέσω της «αυτονομίας» των σχολείων και περικόπτοντας την κρατική χρηματοδότηση επιδιώκει να εισάγει ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας των σχολείων. Το παράδειγμα των charters schools στις αγγλοσαξωνικές χώρες είναι χαρακτηριστικό.

Έτσι, τα σχολεία μετατρέπονται σε ανταγωνιζόμενες επιχειρήσεις και οι γονείς σε πελάτες και καταναλωτές που εγκαταλείπονται στην τύχη τους, γιατί είναι το σχολείο που θα επιλέγει τελικά τους/τις μαθητές/τριες ώστε να επιβιώσει στον ανελέητο ανταγωνισμό για επιβίωση. Η κατάργηση του σχολείου της γειτονιάς σημαίνει και κατάργηση της κοινότητας, σημαίνει κατηγοριοποίηση των σχολείων και αποτελεί κομβικό στόχο της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της σχολικής μονάδας.

ΕΠΑΛ, τεχνολογική και επαγγελματική εκπαίδευση

Ουσιαστικά πρόκειται για μια νέα επιχείρηση ενοποίηση των ΕΠΑΛ και της μεταλυκειακής επαγγελματικής και τεχνολογικής κατεύθυνσης που στόχο έχουν την ένταξη ακόμη περισσότερων μαθητών στη διαδικασία της μαθητείας στα μεταγυμνασιακά χρόνια.

Πανεπιστημιακό άσυλο

Στο ίδιο μοτίβο με την προηγούμενη υπουργό παιδείας και τη βασική επιδίωξη της κυβέρνησης ο έλεγχος των χώρων των πανεπιστημίων και της επιβολής ενός καθεστώτος ελέγχου της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, της τρομοκρατίας

και του εκφοβισμού καταργώντας και στην ουσία του το πανεπιστημιακό άσυλο και την πραγματική ακαδημαϊκή ελευθερία που βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με την πολιτική των εισαγόμενων εταιρειών.

Ιδιωτικά Πανεπιστήμια.

Η ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί τη μόνιμη επιδίωξη των κυβερνήσεων τα τελευταία 30 χρόνια. Επιχειρήθηκε το 2006 με κυβέρνηση τη ΝΔ και υπουργό την Μ. Γιαννάκου να γίνει αλλαγή του συντάγματος του άρθρου 16, με μοναδικό κριτήριο να καταστεί εμπόρευμα και επιχείρηση επίτευξης κέρδους, αλλά το εκπαιδευτικό και λαϊκό κίνημα σταμάτησε την επιχείρηση της άλωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από τους ιδιώτες. Αυτό επιχειρεί για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση τη ΝΔ να κάνει. Αυτή τη φορά αξιοποιώντας μια συγκεκαλυμμένη κατάργηση του άρθρου 16. Μέσω της αξιοποίησης του άρθρου 28 του Συντάγματος, για να ξεπεραστούν τα εμπόδια του άρθρου 16, το οποίο επιδιώκει να αναθεωρήσει. Με τις διακρατικές συμφωνίες για τη λειτουργία των ιδιωτικών επιχειρήσεων εντάσσοντας σε αυτές τα πανεπιστήμια αποκαλύπτοντας πλήρως την ιδεολογική της στόχευση: Παιδεία ως εμπόρευμα.

Ψηφιακό σχολείο

Με βάση τις εξαγγελίες της κυβέρνησης και του υπουργείου βασική τους επιδίωξη είναι να επιβάλουν ένα πανοπτικό σύστημα ελέγχου κάθε λειτουργίας του σχολείου. Από το myschool, το e-parents που σχεδιάζουν μέχρι ακόμη και τα ψηφιοποιημένα πρακτικά των συνεδριάσεων των συλλόγων διδασκόντων, διαμορφώνουν το πλαίσιο του «μεγάλου αδελφού» όπου κάθε κίνηση και κάθε λειτουργία του σχολείου θα είναι ορατή. Εδώ να σημειώσουμε ότι όλη αυτή η ψηφιοποίηση θα «περάσει» από τα χέρια των εκπαιδευτικών γεγονός που σημαίνει περισσότερη γραφειοκρατική δουλειά, περισσότερο άγχος και όλα αυτά τελικά σε βάρος την εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής διαδικασίας.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, στην επιδίωξη της κυβέρνησης να επιβάλει την πολιτική της που στόχο έχει την αλλαγή του DNA του δημόσιου σχολείου, να εισάγει στη λειτουργία του ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να διαμορφώσει ένα καθεστώς απόλυτου ελέγχου της παιδαγωγικής λειτουργίας, σταδιακής κατάργησης των παιδαγωγικών ελευθεριών, και μέσω της εργασιακής εξόντωσης και χειροτέρευσης των συνθηκών εργασίας των εκπαιδευτικών, οι εκπαιδευτικοί, τα σωματεία μας οφείλουμε να υψώσουμε ένα αδιαπέραστο τείχος που όχι μόνο θα σταμάτα την επίθεση της κυβέρνησης, ΕΕ, ΟΟΣΑ αλλά θα διαμορφώνει και το πλαίσιο αγωνιστικής διεκδίκησης.

Έτσι λοιπόν να ξαναγυρίσουμε στους δρόμους της φωτιάς και να απαιτήσουμε:

· Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 αποκλειστικά στο δημόσιο Νηπιαγωγείο στα πλαίσια του 14χρονου εκπαιδευτικού σχεδιασμού, για το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών. Με στόχο τη βαθιά και ολοκληρωμένη γνώση, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης.

· Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κανένας πρώτος καθαρός μισθός στο δημόσιο κάτω από 1000 ευρώ με ανάλογη κλιμάκωση για όλες τις κατηγορίες και μείωση της ψαλίδας ανάμεσά τους), και αναπροσαρμογή όλων των ΜΚ με βάση το νέο κατώτατο καθαρό. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή. Καμία σύνδεση της αξιολόγησης με τον μισθό – μπλοκάρουμε τις αξιολογικές διαδικασίες. Επαναφορά του 13ου-14ου μισθού και σύνταξης. Κάλυψη των απωλειών της μνημονιακής περιόδου, και του τιμάριθμου.

· Να μειωθούν οι τιμές στα βασικά είδη και στην ενέργεια.

· Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης. Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στην ενέργεια για τους εργαζόμενους. Να καταργηθεί το χρηματιστήριο ενέργειας και οι ρήτρες αναπροσαρμογής. Να επιβληθεί πλαφόν στις τιμές ρεύματος, πετρελαίου, φυσικού αερίου.

· Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Στο δημόσιο ρεύμα, νερό, ενέργεια.

· Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου. Πλήρη σύνταξη με 30 χρόνια δουλειάς και χωρίς όριο ηλικίας.

· Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών ΤΩΡΑ, για την κάλυψη όλων των αναγκών. Άμεσος διορισμός/μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχουν έστω και μία σύμβαση αποκλειστικά με το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία. Καμία απόλυση αναπληρωτή/τριας. Όχι στο προσοντολόγιο και σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ.

· Όχι στο νέο σχολείο – εξεταστικό κέντρο. Να καταργηθούν τα εξεταστικά πλέγματα (ΕΒΕ, Τράπεζα Θεμάτων, PISA).

· Κατάργηση του ν. 4777 για τα ΑΕΙ και την πανεπιστημιακή αστυνομία.

· Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Κατάργηση του νόμου 4823/2021 και του 4692/20. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.

· Να καταργηθούν οι υπουργικές αποφάσεις για τους μέντορες, ενδοσχολικούς συντονιστές και εκπαιδευτικούς ομίλους.

· Επαναφορά του ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα. Μείωση του ωραρίου των νηπιαγωγών και όλων των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας που υπηρετούν σε ολιγοθέσια στην κατεύθυνση συνολικής μείωσης του ωραρίου στην πρωτοβάθμια στα επίπεδα της δευτεροβάθμιας.

· Όχι στην καταστολή και την επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία. Καμία δίωξη των αγωνιζόμενων συναδέλφων. Τα σωματεία μας δεν θα εφαρμόσουν το ν. Χατζηδάκη – Παλεύουμε για την ανατροπή και κατάργησή του!

· Ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ – Κεφαλαίου.

· Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία! Να σταματήσει τώρα η εισβολή της Ρωσίας και κάθε επέμβαση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ! Καμία εμπλοκή της χώρας μας! Να κλείσουν όλες οι βάσεις! Έξω από ΝΑΤΟ – ΕΕ! Ειρήνη και Φιλία των Λαών!

ΜΑΣ ΚΗΡΥΞΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ – ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΞΑΝΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ

Οργανώνουμε τώρα τον αγώνα μας ειδικά ενάντια στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, το παράλληλο σύστημα προσλήψεων με διαγωνισμό + προσοντολόγιο

-Καλούμε τα ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να συζητήσουν το σύνολο των εξαγγελιών του νέου υπουργού παιδείας και ειδικά το νέο σύστημα πρόσληψης Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ+προσοντολόγιο

-Καλούμε Συλλόγους ΠΕ και ΕΛΜΕ καθώς και όλες τις συλλογικότητες των αναπληρωτ(ρι)ων κι αδιορίστων να οργανώσουν την πάλη τους με έκδοση αποφάσεων, γραμμάτων, αφισών, ενημερωτικών κειμένων προς τους γονείς και τις/τους μαθητ(ρι)ες, συσκέψεις-συνελεύσεις συντονισμού κι αγώνα με στόχο την πραγματοποίηση συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας κατά τόπους σε διευθύνσεις και περιφέρειες και προετοιμασίας μεγάλης συγκέντρωσης το επόμενο διάστημα

-Προτείνουμε να καλέσει η ΔΟΕ κινητοποίηση στο ΥΠΑΙΘ Τετάρτη 19/7, ημέρα που έχει συνάντηση το ΔΣ με τη νέα ηγεσία του ΥΠΑΙΘ

Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς:

· Κύκλος έκτακτων γενικών συνελεύσεων το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη και ολομέλεια προέδρων με πρόταση για πολύμορφες αγωνιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις διαρκείας για την ανατροπή της αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής

· Κάλεσμα στους Συλλόγους Διδασκόντων στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία, να συνεδριάσουν, να αποτυπώσουν όλα τα κενά των σχολείων τους, σε νηπιαγωγούς, νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής, καθώς και δασκάλους, δασκάλους ειδικής αγωγής (τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη), εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων (αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, φυσικής αγωγής, μουσικής, εικαστικών, θεατρικής αγωγής, πληροφορικής), ενισχυτική διδασκαλία και ολοήμερο και να διεκδικήσουν από τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης την πλήρη κάλυψη τους με τις αντίστοιχες προσλήψεις εκπαιδευτικών.

· Συλλογικός αγώνας ενάντια στις παραβιάσεις εργασιακών δικαιωμάτων, υπερωρίες, κάλυψη κενών με το υπάρχον προσωπικό κλπ.

· Μπλοκάρισμα οποιασδήποτε προσπάθειας υποχρεωτικών μετακινήσεων, συμπτύξεων τμημάτων, συγχωνεύσεων, με συγκεντρώσεις και καταλήψεις σε Διευθύνσεις και Περιφέρειες.

· Μπλοκάρουμε κάθε απόπειρα να χρησιμοποιηθούν πλεονάζουσες ώρες για να καλυφθούν ώρες σε παράλληλη στήριξη.

· Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, καλούμε τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών ΠΕ να προχωρήσουν σε Γενικές Συνελεύσεις για την οργάνωση όλων των παραπάνω με βάση και τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν το καλοκαίρι. Με γράμματα προς τους γονείς, έκδοση αφίσας, πανό στα σχολεία, πλατιές ενημερώσεις και διαδικασίες συντονισμού Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ προετοιμάζουμε την απεργία ως μια πρώτη απάντηση σε έναν πολύμορφο αγώνα διαρκείας, σύγκρουσης και ανατροπής της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

· Προχωράμε σε πλατιά καμπάνια ενημέρωσης και αγωνιστικής συσπείρωσης του Λαού για την Παιδεία ως δημόσιο δωρεάν αγαθό για όλα τα παιδιά με :

· Έκδοση και εκτύπωση αφισών

· Ραδιοφωνικά σποτ

· Εκδηλώσεις-συναντήσεις-δράσεις ενημέρωσης των γονιών κάθε σχολείου σε συνεργασία με τους γονεϊκούς φορείς

· Τοπικές και κεντρικές συσκέψεις των σωματείων με θέμα την παιδεία

· Εκδηλώσεις σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο

· Όλες οι παραπάνω δράσεις υποστηρίζουν και κορυφώνονται με μεγάλο απογευματινό παλλαϊκό συλλαλητήριο για την παιδεία την Πέμπτη 5 Οκτώβρη, ημέρα του εκπαιδευτικού, σε όλες τις πόλεις της χώρας».