Κόκκαλης για ψήφο αποδήμων: «Η ίση μεταχείριση σε ανόμοιες καταστάσεις οδηγεί σε εκτροπή»

«Η ίση μεταχείριση προϋποθέτει όμοιες καταστάσεις και συνθήκες, η ίση μεταχείριση σε ανόμοιες, οδηγεί σε εκτροπή». Στην παραπάνω φράση συμπυκνώνεται το νόημα της χθεσινής ομιλίας του βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία κ. Βασίλη Κόκκαλη, ο οποίος από το βήμα της βουλής στηλίτευσε με στοιχεία το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ψήφο των αποδήμων.

Αναλυτικότερα η ομιλία του κ. Κόκκαλη: «Το παρόν νομοσχέδιο συζητείται κατά την Ημέρα Αποκατάστασης της Δημοκρατίας (σ.σ. χθες Δευτέρα). Οφείλει, όμως, η Κυβέρνηση να απολογηθεί για ένα σοβαρό θέμα το οποίο πλήγωσε τη δημοκρατία, για το θέμα των υποκλοπών και πρέπει να εξηγήσει στους πολίτες για ποιον λόγο υπέκλεπτε τηλεφωνικές συνδιαλέξεις.

Συζητείται, επίσης, το νομοσχέδιο τη στιγμή που καίγεται πάλι η μισή Ελλάδα, όπως κάηκε πέρυσι και πρόπερσι. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το επιτελικό κράτος! Η μάχη της φωτιάς χάνεται πριν καλά-καλά ξεκινήσει, διότι η παρούσα Κυβέρνηση, αλλά και η προηγούμενη δεν έχει κάνει τίποτε στο στάδιο της πρόληψης.

Και ενώ το πρώτο πράγμα που έπρεπε να ζητήσει συναίνεση ήταν να φτιάξουμε μια πολιτική προστασία σύγχρονη, έρχεται σήμερα με ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει ιδιαίτερο συμβολισμό. Κατ’ αρχάς, ο τίτλος είναι τόσο βαρύγδουπος: Άρση περιορισμών. Διευκόλυνση άκουσα.

Γιατί δυσκολεύετε τον ψηφοφόρο; Είναι δύσκολο, είναι τόσο βαρύγδουπος για τον άλλο που τον ακούει.

Κατ’ αρχάς, κύριε Υπουργέ -και αυτό είναι ενδεικτικό- η άγνοια σκοτώνει.

Έχω ακούσει τα πιο αστεία πράγματα. Άλλο η άρση περιορισμών και άλλο η διευκόλυνση. Άρση περιορισμών σημαίνει ότι δεν ασκείται το δικαίωμα και αίρονται οι περιορισμοί και ασκείται. Η διευκόλυνση σημαίνει ότι ασκείται, απλά δυσχεραίνεται. Αποφασίστε. Ούτε και εσείς δεν έχετε καταλάβει τι θα ψηφίσετε.

Άκουσα, επίσης, ότι οι περιορισμοί είναι προϊόν διακομματικού συμβιβασμού. Άκουσα για κόφτες, εμπόδια που εμείς οι «κακοί» τα βάζουμε τα εμπόδια. Δεν θέλουμε να αρθούν αυτά τα εμπόδια, εμείς! Δεν θέλουμε! Να δούμε, όμως, ποιος τα έχει βάλει αυτά τα εμπόδια, τους κόφτες; Ποιος άραγε; Ο νομοθέτης, ο συντακτικός νομοθέτης. Τι λέει η παράγραφος 4 του 54;

Λέει ότι: «…μπορεί να τίθενται οι προϋποθέσεις στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στον τόπο διαμονής τους από τους εκλογείς που κατοικούν έξω από την Επικράτεια, όπως…» -συνεχίζει ο συντακτικός νομοθέτης- «πραγματικός δεσμός με τη Χώρα, αυτοπρόσωπη παρουσία σε εκλογικό τμήμα, χρόνος απουσίας ή παρουσίας στη Χώρα για ορισμένο χρόνο στο παρελθόν». Μάλιστα! Τι ήθελε να πει τότε ο νομοθέτης, ο οποίος εκφράστηκε από όλους μας σχεδόν; Αυτό το ξεχνάμε; Και εξ αφορμής ποιανού εκφράστηκε ο νομοθέτης τότε; Του ΣΥΡΙΖΑ που πήρε την αναθεωρητική πρωτοβουλία. Ένα το κρατούμενο. Εκφράστηκε ο νομοθέτης τότε -και εσείς συμφωνήσατε και εμείς το ψηφίσαμε- ότι μπορεί να μπουν περιορισμοί, κόφτες. Κάτι ήξερε παραπάνω ο νομοθέτης. Για να δούμε τι ήξερε. Πώς το έκανε πιο λιανά τότε; Να δούμε τώρα πώς τα ξεπερνάτε αυτά τα οποία έλεγε τότε ο νομοθέτης.

Τότε το εξηγούσε στην αιτιολογική. Η αιτιολογική έκθεση ενός νόμου τα κάνει πιο λιανά, ερμηνεύει τις διατάξεις. Τουλάχιστον σε μιάμιση σελίδα εξηγούσε τότε ο νομοθέτης αυτά τα εμπόδια. Η παρούσα αιτιολογική είναι τρεις σειρές. Ενδεικτικό! Έλεγε ότι: «Οι συνταγματικά ανεκτοί αυτοί περιορισμοί» -λέγατε, λέγαμε, έλεγαν- «επιφέρουν μια στάθμιση του αποτελέσματος, η οποία, αφενός επιτρέπει την άσκηση του δικαιώματος από τους εκτός επικράτειας εκλογείς, αφετέρου, δεν δύναται να μεταβάλει την εκλογική συμπεριφορά των εντός επικρατείας εκλογέων». Έλεγαν, λέγαμε, λέγατε. Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η πάγια νομολογία του ΕΔΔΑ, Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τα ίδια. Και κατέληγε: «Οι τιθέμενοι περιορισμοί, ως δικλείδες ασφαλείας, αποσκοπούν στην αποτροπή οποιασδήποτε επέμβασης επί του εκλογικού αποτελέσματος», και τούτο διότι ο συνολικός αριθμός των εκτός επικρατείας Ελλήνων ευρίσκεται στη βάση των προβληματισμών σχετικά με το κατά πόσο είναι θεμιτό δικαιοπολιτικά να επεμβαίνει αποφασιστικά στην διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Σήμερα πώς αιτιολογείτε την άρση αυτών των περιορισμών, την οποία το ίδιο το Σύνταγμα δίνει; Ισχύει. Πώς το αιτιολογείτε; Άλλαξε η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου; Άλλαξαν οι ομογενείς άποψη; Τι έγινε;

Επίσης, ακούω για την καθολικότητα της ψηφοφορίας και την ίση μεταχείριση. Πιο ανόητο πράγμα! Η ίση μεταχείριση προϋποθέτει όμοιες καταστάσεις και συνθήκες, η ίση μεταχείριση σε ανόμοιες, οδηγεί σε εκτροπή. Για παράδειγμα, τι έπρεπε να γίνει; Να συζητήσουμε μήπως αυτοί οι περιορισμοί γίνουν πιο ελαστικοί. Ο κ. Κωτσός ανέφερε πριν ένα παράδειγμα. Είπε ότι κάποιος ο οποίος ήταν στη Γερμανία και έχει να έρθει τριάντα πέντε χρόνια, ήρθε και ψήφισε το ’19, πήρε το αεροπλάνο και ψήφισε. Το 2023 δεν του δόθηκε η δυνατότητα.

Ορίστε μια προϋπόθεση. Η συμμετοχή σε εκλογές δείχνει ενδιαφέρον. Να κάνουμε πιο ελαστικές τις προϋποθέσεις ή τουλάχιστον να πείτε ότι έχουν εξαλειφθεί όλοι οι λόγοι των περιορισμών, των εμποδίων -που λένε κάποιοι-, τα όποια εμπόδια είναι από το ίδιο το Σύνταγμα,

Έχετε ακούσει πολλούς πολίτες να λένε: τα δικαιώματά μου τα πήρα από το χωριό γιατί ζω στην πόλη, ή να λένε το αντίθετο, έχω τα δικαιώματά μου ακόμη στο χωριό

γιατί έχω χωράφια. Που σημαίνει τι; Σημαίνει ότι συνδέουν τη δυνατότητα του να ψηφίζουν με εκεί που ζουν, εργάζονται και έχουν τις βιοτικές σχέσεις.

Συνεπώς, ο τίτλος του νομοσχεδίου δεν πρέπει να είναι «Άρση των περιορισμών…» ή διευκόλυνση, πρέπει να είναι παροχή της δυνατότητας ψήφου στους πολίτες Έλληνες του εξωτερικού που δεν έχουν αποδεδειγμένα σχέση με τη χώρα».

Μπορείτε να δείτε την ομιλία του κ. Κόκκαλη εδώ: