Η Αχίλλειος πτέρνα του Δημάρχου

ΓΡΑΦΕΙ Ο Ανδρέας Γιουρμετάκης

ΤΟ ΒΡΑΔΥ της περασμένης Πέμπτης, λίγη ώρα αφότου το Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρισας αποφάσισε να αναλάβει τα έξοδα χρήσης του AEL FC ARENA ο Δήμος Λαρισαίων για τα επόμενα 34 χρόνια, ανέβαζα στο facebook το παρακάτω σχόλιο:

«Σήμερα το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να πληρώνουμε οι Λαρισαίοι 55000 ευρώ το χρόνο για να παίζει η ΑΕΛ στο fc Arena, χωρίς να ξοδεύεται ο εκάστοτε ιδιοκτήτης της…Ο ιδιοκτήτης μετά απ’ αυτό  θα είναι κορόιδο αν σε κάθε τραυματισμό παίκτη, δεν ζητάει από τον δήμαρχο να του αγοράζει πότε έναν γκολτζή επιθετικό και πότε έναν εφεδρικό τερματοφύλακα…»

ΑΝΑΜΕΣΑ στα σχόλια που συνόδευσαν τη συγκεκριμένη ανάρτηση ήταν και ένα του πρώην υποψηφίου Δημάρχου Βόλου, Απόστολου Παπαδούλη: «Μεταδοτικές ασθένειες» έγραψε με νόημα… Καθόλου τυχαία: Η «εταιρεία ειδικού σκοπού» που προτείνει να αναλάβει την καταβολή του μισθώματος για 34 ολόκληρα χρόνια ο Δήμαρχος Λαρισαίων, είναι πατέντα του Δημάρχου της γειτονικής πόλης Αχιλλέα Μπέου. Ο οποίος πέρα από Δήμαρχος, είναι και πρόεδρος ΠΑΕ και απολύτως ξεκάθαρος ως προς της απόψεις του για τις σχέσεις πολιτικής και επιχειρείν. Αντιθέτως, ο Δήμαρχος Λαρισαίων Απόστολος Καλογιάννης είχε ανέκαθεν σταθερά αριστερό προσανατολισμό σε ότι αφορά τη σχέση πολιτικής και επιχειρείν. Όταν ο πρώην Δήμαρχος Κωνσταντίνος Τζανακούλης στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 2000 προσέφερε δημοτική έκταση στον άλλοτε πρόεδρο της ΑΕΛ Κώστα Πηλαδάκη, για να κατασκευάσει το γηπεδικό στολίδι της ομάδας, τον κατήγγειλε γιατί «παραχώρησε έκταση φιλέτο» σε επιχειρηματία και αντιστάθηκε όσο κανείς άλλος στη δημιουργία του AEL FC ARENA. Φυσικά δεν το ψήφισε στο Δημοτικό Συμβούλιο.

ΜΕ ΕΝΑ τέτοιο βιογραφικό, δικαίως «πέφτουν από τα σύννεφα» οι συνεργάτες του Δημάρχου κι αναρωτιούνται τι συνέβη ξαφνικά και ο άνθρωπος που «κατήγγειλε» διαπλεκόμενα συμφέροντα στην κατασκευή του AEL FC ARENA «βάζει» ξαφνικά «πλάτη» στο νυν πρόεδρο της ΠΑΕ ΑΕΛ και πιέζει το Δημοτικό Συμβούλιο να λάβει ασθμαίνως απόφαση πληρωμής 55.000 ευρώ το χρόνο για 34 ολόκληρα χρόνια (δεσμεύοντας δηλαδή, τους δέκα επόμενους Δημάρχους) ώστε να χρησιμοποιεί η ΑΕΛ το γήπεδό της. Ένας δημοτικός σύμβουλος της παράταξής του, ο Θωμάς Δαούλας έσπευσε να παραιτηθεί γι’ αυτό το λόγο πριν την έναρξη της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου. Ήταν ο μόνος που εξερράγη. Οι υπόλοιποι το συζητούν ακόμη μεταξύ τους και μένουν με την απορία: Πρόκειται για προεκλογική απόπειρα ψηφοθηρίας ανάμεσα στους οπαδούς της ΑΕΛ; Πιθανόν. Στο κάτω – κάτω της γραφής όπως έγραψε κάποιος άλλος σε ένα σχόλιο κάτω από τη δική μου ανάρτηση, «τι είναι 55.000 ευρώ το χρόνο» για ένα Δήμο που ξοδεύει εκατομμύρια μηνιαίως για διάφορους λόγους;

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, τα 55.000 ευρώ δεν είναι μεγάλο ποσό αν το δει κανείς σε ετήσια βάση (συνολικά πάντως είναι περί τα 2 εκ. ευρώ). Όμως, αφού δεν είναι μεγάλο ποσό για τον Δήμο, γιατί να μη μπορεί να το πληρώσει και ο νέος ιδιοκτήτης της ΑΕΛ που κατά τα λεγόμενα έχει τεράστια οικονομική δυνατότητα;

ΠΡΟΣΕΞΤΕ γιατί: Εξαιτίας της αδυναμίας του δανειολήπτη – ιδιοκτήτη του γηπέδου Κώστα Πηλαδάκη να πληρώσει τις δόσεις του δανείου που πήρε από την τράπεζα Marfin για να το κατασκευάσει, το χρέος του πρώην προέδρου της ΑΕΛ εξαγοράστηκε από το fund Intrum. Πήγε σε μία εισπρακτική εταιρεία δηλαδή, που προκειμένου να λάβει κάτι εκ του «μη έχοντος» Πηλαδάκη, όρισε ως ενοίκιο χρήσης του AEL FC ARENA το ποσό των 55.000 ευρώ. Και για «ξεκάρφωμα»  προστέθηκαν και πέντε γραφεία υπέρ του Δήμου. 55.000 ευρώ, που, απ’ ότι λένε οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, θα έπρεπε να καταβάλει ο νυν ιδιοκτήτης της ΑΕΛ στην Intrum, ώστε να μειώνεται αναλόγως το χρέος του κ. Πηλαδάκη. Πλην όμως, επειδή η Intrumείναι εισπρακτική εταιρεία και όχι εκκλησία και έχουσα προφανώς εικόνα για την οικονομική συμπεριφορά των συμβαλλομένων, ζήτησε εγγυήσεις. Τις οποίες «εγγυήσεις» κλήθηκε – άγνωστο πώς – να συνεισφέρει ο Δήμαρχος Λαρισαίων. Και φτάσαμε στο τελικό αποτέλεσμα: Τον πρώτο χρόνο, (φέτος δηλαδή) ο κ. Νταβέλης να δηλώνει ότι θα καταβάλει για τη χρήση του γηπέδου απευθείας στον κ. Πηλαδάκη 124.000 (100.000 συν ΦΠΑ) κι από την επόμενη χρονιά να αναλαμβάνει να πληρώνει ο Δήμος για 34 χρόνια, 55.000 ευρώ το χρόνο. Η περιγραφή αυτού του αποτελέσματος προέκυψε από τη συζήτηση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο και τις δηλώσεις όλων των πρωταγωνιστών. Έγγραφα ωστόσο δεν παρουσιάστηκαν. Γιατί θα είχε ενδιαφέρον να μάθει κανείς:

Α) Πώς γίνεται να επιτρέπει η Intrum να συνάψουν απεθείας συμφωνία για ένα έτος οι κύριοι Πηλαδάκης και Νταβέλης, όταν είναι σίγουρο ότι τα χρήματα δεν πρόκειται να φθάσουν ποτέ στην τσέπη του κ. Πηλαδάκη;

Β) Εάν λοιπόν, η απάντηση είναι ότι γίνεται και υπάρχει συμφωνία για ένα έτος μεταξύ των δύο (ερήμην της Intrum), γιατί να μη μπορεί να γίνει επέκταση της συμφωνίας και για τα επόμενα έτη;

Γ) Αφού ο κ. Νταβέλης έχει ένα τρόπο να μισθώσει το γήπεδο κι αυτό γίνεται μέσω της ετήσιας φετινής σύμβασης, γιατί να παρέμβει ο Δήμος στα επόμενα χρόνια;

Δ) Κι επειδή πιθανολογούν κάποιοι ότι η συμφωνία του πρώτου έτους μεταξύ Πηλαδάκη και Νταβέλη, γίνεται ώστε να δοθεί άπλετος χρόνος στο Δήμο για να συστήσει την περίφημη εταιρεία ειδικού σκοπού, προς τι η βία να ψηφιστούν όλα αυτά μέσα σε 48 ώρες και με καύσωνα… 48 βαθμών;

ΟΛΑ ΑΥΤΑ τα ερωτήματα που μπορεί να είναι και έωλα, εφόσον δεν έχουμε επίσημη πληροφόρηση, θα είχαν απαντηθεί και θα είχαν αποστομώσει μερικούς δύσπιστους όπως εμείς, εάν είχαν εμφανιστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο. Όμως, ο μεν Δήμαρχος δεν παρουσίασε συμβάσεις, ο δε κ. Νταβέλης επικαλέστηκε τα «προσωπικά δεδομένα» για να μην δώσει στη δημοσιότητα τη σύμβαση που υποστηρίζει ότι έχει με τον κ. Πηλαδάκη. Γιατί άραγε;

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ συνιστούν μία παγκόσμια πρωτοτυπία: Δήμος πληρώνει σε εισπρακτική εταιρεία τις δόσεις δανείου που χρωστάει ένας επιχειρηματίας, ώστε να μην ξοδεύεται με ενοίκια ένας άλλος επιχειρηματίας. Και μάλιστα αναλαμβάνει να πληρώσει τα χρέη του ανθρώπου που πολέμησε όταν ήθελε να κάνει το AEL FC ARENA, ο πολέμιός του! Αναρωτιέται κανείς επιπλέον, εάν τα 400.000 ευρώ που χρωστάει ο κ. Πηλαδάκης στη ΔΕΑΥΛ για το νερό που δρόσιζε το χορτάρι του AEL FC ARENA, θα συμψηφιστούν με τα ενοίκια που θα καταβάλει ο Δήμος. Κι αν όχι, με ποιο επιχείρημα δεν θα επιτρέψει στο νυν ιδιοκτήτη της ΑΕΛ να φθάσει τους απλήρωτους λογαριασμούς νερού κι εκείνος μέχρι τις 400.000 ευρώ, εάν τα έσοδα της ομάδας δεν φθάνουν για την πληρωμή των εξόδων συντήρησης του γηπέδου;

ΑΝ ΑΝΟΙΞΕΙ το στόμα του ο κ. Δαούλας ίσως μας λυθούν πολλές από τις παραπάνω απορίες. Προς το παρόν εκείνο που μπορεί να συμπεράνει κανείς είναι πως όλα δείχνουν ότι στον πυρήνα της πρωτοβουλίας του Δημάρχου δεν είναι τόσο το ενδιαφέρον του για την ΑΕΛ (αν ήταν, ίσως να είχε αναζητηθεί ανάλογη λύση όταν ο προηγούμενος πρόεδρος της ομάδας ζήτησε να επισκευαστεί το Αλκαζάρ για να ξεφύγει από τη μέγγενη επαχθών συμφωνιών – ήταν και έγκριτος νομικός βλέπετε εκείνος και ήξερε να αποφεύγει τις παγίδες), αλλά το ενδιαφέρον για την εξυπηρέτηση φιλικών του προσώπων.

Η ΑΝΑΦΟΡΑ γίνεται ευθέως στη σχέση του νυν Δημάρχου με τον επιχειρηματία Αχιλλέα Νταβέλη. Τα γεγονότα όσον αφορά αυτή τη σχέση είναι τόσα που αναρωτιέται κανείς αν είναι τυχαία και μας ξανάρχονται στο νου με την ευκαιρία του ζητήματος του γηπέδου. Ας τα απαριθμήσουμε:

Πρώτον: Στις δημοτικές εκλογές του 2019, το εκλογικό κέντρο του νυν δημάρχου Αποστόλου Καλογιάννη φιλοξενείται (έναντι, υποθέτω, ενοικίου) στο ακίνητο που βρίσκεται στη γωνία των οδών Βενιζέλου και Παπαναστασίου, ιδιοκτησίας του επιχειρηματία Αχιλλέα Νταβέλη. Το γεγονός μας το θυμίζει χθεσινή ανάρτηση του στελέχους του Συνδυασμού του Απόστολου Καλογιάννη, Αστέριου Χλωρού, ο οποίος τονίζει: «Έτσι εξηγούνται όλα! Κοτζάμ εκλογικό κέντρο τσάμπα θα το έδινε; Έστω και αργά τα γραμμάτια εξοφλούνται!»

Δεύτερον: Δύο μήνες περίπου μετά (Σεπτέμβριος του 2019) ο Δήμος Λαρισαίων χορηγεί άδεια ανέγερσης ξενοδοχειακού συγκροτήματος στο κτήριο όπου φιλοξενήθηκε το εκλογικό κέντρο του κ. Καλογιάννη και στα δύο διπλανά κτήρια ιδιοκτησίας του κ. Νταβέλη, παρά το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα ακίνητα απέχουν λιγότερο από δέκα μέτρα από το οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Βενιζέλου, Απόλλωνος και Παπαναστασίου που η Δημοτική Αρχή πανηγυρικά ανακοινώνει ότι έχει δεσμεύσει και προτίθεται να γκρεμίσει για να αναδείξει το αρχαίο θέατρο.

Τρίτον: Μετά από σχετικό δημοσίευμα του onlarissa.gr, το θέμα συζητείται στο Δημοτικό Συμβούλιο και ο δήμαρχος επικαλείται το απολύτως νόμιμο της παραχωρήσεως της σχετικής άδειας στον κ. Νταβέλη, καθώς, το επιτρέπει η «χρήση γης». Οι άνθρωποι ωστόσο, που αναγκάζονται να εκποιήσουν βιαίως την περιουσία τους ή να χάσουν τις δουλειές τους εξαιτίας της κατεδαφίσεως του συγκεκριμένου οικοδομικού τετραγώνου αναρωτιούνται μόλις αρχίζουν οι εργασίες αξιοποίησης του ακινήτου Νταβέλη, ως έδρα εταιρίας ΜΜΕ: «Μα καλά είναι δυνατόν να χτίζεται ένα πολυώροφο κτίριο, δίπλα στο ακίνητο που γκρεμίζεται για να αποκαλυφθεί το θέατρο;». Δεν είχαμε άλλη επιλογή, ισχυρίστηκε τότε ο Δήμαρχος αλλά ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Ντίνος Διαμάντος σε συζήτηση που είχε μαζί μας είχε πει «θα μπορούσαμε να το χειριστούμε αλλιώς».

Τέταρτον: Την ημέρα που ο υποψήφιος Δήμαρχος Λαρισαίων που στηρίζει η «Νέα Δημοκρατία» Αθανάσιος Μαμάκος πραγματοποιεί την εναρκτήρια συγκέντρωση του στο «Διβάνη Παλλάς», στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου, πολιτιστικός φορέας που έχει συσταθεί με πρωτοβουλία του ίδιου επιχειρηματία Αχιλλέα Νταβέλη και στο Διοικητικό Συμβούλιο του οποίου συμμετέχει ο αδερφός του, πραγματοποιεί εκδήλωση την ίδια μέρα και ώρα στο χώρο της Λέσχης Αξιωματικών. Πρόκειται για παρουσίαση βιβλίου του Γιώργου Κασιμάτη που απευθύνεται σε νεοδημοκρατικό κοινό. Τυχαία; Πολύ πιθανό. Η ζωή είναι γεμάτη συμπτώσεις. Ωστόσο, λίγο αργότερα, μια αθηναϊκή εφημερίδα δημοσιεύει ρεπορτάζ που συνδέει παρασκηνιακά πιθανή υποψηφιότητά του πρώην Πρόεδρου του περιφερειακού συμβουλίου Γρηγόρη Παπαχαραλάμπους με τον νυν δήμαρχο Απόστολο Καλογιάννη και (bingo!) τον Αχιλλέα Νταβέλη. Ανάλογες αναφορές έγιναν από την εφημερίδα «Ελευθερία» και άλλα ΜΜΕ της Λάρισας.

Πέμπτον: Και εν τέλει, πριν ένα 24ωρο, ξαφνικά μέσα στον καύσωνα ο δήμαρχος Λαρισαίων καλεί σε εσπευσμένη συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης για να ζητήσει από τις παρατάξεις να δώσουν την έγκρισή τους ώστε να μπει «εγγυητής» ο Δήμος Λαρισαίων στην σύμβαση για την  χρήση του AEL FC Arena από την ΑΕΛ, επικαλούμενος την ανάγκη η Λαρισινή ομάδα να παίζει στην φυσική της έδρα.

Η ΖΩΗ παίζει πολλά παιχνίδια. Όλα αυτά μπορεί να είναι συμπτώσεις. Μπορεί να συνιστούν λόγω της αληθοφάνειάς τους και μια θεωρία συνομωσίας. Ωστόσο, παράγουν ερωτήματα που δεν απασχολούν μόνον τον «έξω κόσμο» αλλά και τον περίγυρο του νυν Δήμαρχο. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε στέλεχος της Δημοτικής Αρχής, «εύχομαι αυτή η σχέση να μην αποβεί η Αχίλλειος πτέρνα μας»! Και δεν θα είχε γίνει το παραμικρό εάν η Δημοτική Αρχή υπέγραφε την ίδια ακριβώς σύμβαση με την Intrum και νοίκιαζε πλέον η ίδια το AEL FC ARENA με το ίδιο ακριβώς τίμημα στον εκάστοτε ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΑΕΛ.

Υ.Γ. Πέραν της χορηγήσεως πέντε γραφείων στον Δήμο Λαρισαίων που όπως είπε ο κ. Καλογιάννης προβλέπεται στη σύμβαση με την Intrum ένα ενδιαφέρον ερώτημα είναι: Τα κυλικεία, τα μπαρ και τις σουίτες του γηπέδου ποιος θα τα εκμεταλλεύεται;