Ο Νίκος Ράπτης στο onlarissa.gr: Σήμερα η Περιφέρεια Θεσσαλίας δουλεύει σαν προσωπικό μαγαζί

Σήμερα η Περιφέρεια δουλεύει σαν προσωπικό μαγαζί. Αυτό σημαίνει ότι σπαταλιούνται γνώσεις, εμπειρία, πρωτοβουλίες, και μάλιστα για ανόητους λόγους, όπως είναι η λάθος κομματική ταυτότητα, οι προσωπικές αντιπάθειες ή το τσαλαπάτημα στον διαρκή διαγκωνισμό των… μνηστήρων γύρω από το κέντρο της εξουσίας. Η Περιφέρεια πρέπει να ωριμάσει. Είναι η ώρα για αποκέντρωση και οργανωσιακό εκσυγχρονισμό. Τα παραπάνω τονίζει ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με τον Δημήτρη Κουρέτα, Νίκος Ράπτης σε συνέντευξή του στο onlarissa.gr

Ο κ. Ράπτης εξηγεί γιατί εμπλέκεται με την πολιτική, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως “είμαστε πολύ λίγοι κι αντιμετωπίζουμε πολύ μεγάλα προβλήματα για να ψάχνουμε να βρούμε τι μας χωρίζει, αντί να επικεντρωνόμαστε σε όσα μας ενώνουν -και μπορούμε να κάνουμε μαζί”.

Επισης, μιλά για τα Εκπαιδευτήρια Μ. Ράπτου, εκφράζοντας τη δέσμευση πως “πριν κλείσει αυτή η δεκαετία τα Εκπαιδευτήρια Μαίρης Ν. Ράπτου να είναι το μόνο σχολείο στην πόλη και από τα λίγα στην Ελλάδα που κοιτάζουν κατάματα τον 22ο αιώνα.

Φέτος, είναι η πρώτη χρονιά που τα Εκπαιδευτήρια Μαίρης Ν. Ράπτου ξεκινούν χωρίς τη φυσική παρουσία της αείμνηστης θείας σας και ιδρύτριάς τους…

Σωστά αναφέρεστε στη φυσική της παρουσία. Γιατί είμαστε αποφασισμένοι να είναι πάντα παρούσα πνευματικά, συνεχίζοντας στην πορεία που εκείνη χάραξε για τα Εκπαιδευτήρια. Η «Ράπτου» θα παραμείνει ένα σχολείο αξιών και σεβασμού προς κάθε παιδί ξεχωριστά …

Ταυτοχρόνως όμως, ανοίγετε κι άλλο μέτωπο, με την υποψηφιότητά σας ως Περιφερειακός Σύμβουλος με τον Δημ. Κουρέτα στη Λάρισα…

Ανέκαθεν είχα πολιτική δραστηριότητα. Η συμμετοχή μου σε αυτές τις εκλογές, αποδεικνύει πως πλέον αγκυροβολώ στην πόλη και στην περιοχή μας! Το κάνω ακριβώς διότι εδώ βρίσκεται το πρώτιστο καθήκον μου, η συνέχιση της πορείας των Εκπαιδευτηρίων. Πριν κλείσει αυτή η δεκαετία, δεσμεύομαι τα Εκπαιδευτήρια Μαίρης Ν. Ράπτου να είναι το μόνο σχολείο στην πόλη και από τα λίγα στην Ελλάδα που κοιτάζουν κατάματα τον 22ο αιώνα. Από την άλλη, διαθέτω ένα μεγάλο απόθεμα γνώσεων και πολιτικής εμπειρίας, που νομίζω πως θα είναι χρήσιμο στην Περιφέρεια…

Με ενδιαφέρει η Κοινωνική Ισότητα, διότι οι ανισότητες έχουν γίνει τόσο πελώριες που πλέον λειτουργούν σαν ανυπέρβλητο εμπόδιο στην πρόοδο των κοινωνιών και στη λειτουργία της δημοκρατίας.

Ταιριάζει όμως η κομματική ιδιότητα με εκείνη ενός υπευθύνου σχολείου;

Μετά από σχεδόν μισό αιώνα ενασχόλησης με την πολιτική, ξέρω ότι με ενδιαφέρουν οι πολιτικές και όχι τα κόμματα. Σε αυτή την προεκλογική περίοδο, εμπνεύστηκα αυτή τη φράση, που τη χρησιμοποιώ σαν σύνθημα: είμαστε πολύ λίγοι κι αντιμετωπίζουμε πολύ μεγάλα προβλήματα για να ψάχνουμε να βρούμε τι μας χωρίζει, αντί να επικεντρωνόμαστε σε όσα μας ενώνουν -και μπορούμε να κάνουμε μαζί.

Με ενδιαφέρει η Βιωσιμότητα των πολιτικών, να είναι δηλαδή χρήσιμες και στα παιδιά μας. Με ενδιαφέρει η Κοινωνική Ισότητα, διότι οι ανισότητες έχουν γίνει τόσο πελώριες που πλέον λειτουργούν σαν ανυπέρβλητο εμπόδιο στην πρόοδο των κοινωνιών και στη λειτουργία της δημοκρατίας. Με ενδιαφέρει τέλος να αντιστοιχηθεί η οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική κατάσταση στη Θεσσαλία με εκείνη της γεωγραφικής της θέσης, στο Κέντρο της Ελλάδας! Δεν ικανοποιούμαι όταν βλέπω τους Θεσσαλούς να είμαστε φτωχότεροι από πάνω από το 90% των Περιφερειών της ΕΕ! Εκτιμώ πως με αξιόπιστα δίκτυα και υποδομές και σωστό προσανατολισμό στις επενδυτικές προσπάθειες, μπορούμε να αξιοποιήσουμε την μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων, τον τουρισμό, τις ιατρικές μας υποδομές, τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό και να ανέβουμε μερικές θέσεις πάνω από τον πάτο!

Θεωρείτε δηλαδή αποτυχημένο τον κ. Αγοραστό;

Πώς μπορεί κανείς -ιδίως εγώ- να χαρακτηρίσω έτσι έναν πολιτικό που έχει υπερψηφιστεί εφτά φορές από το 1998 -και καταψηφίστηκε μόνο μία φορά; Μιλάμε για έναν άνθρωπο που οι συμπολίτες μου του δίνουν ξανά και ξανά ισχυρή εντολή να τους εκπροσωπεί, και επιδοκιμάζουν το έργο του!

Από την άλλη, η στασιμότητα στην πολιτική έχει δύο όψεις. Δημιουργεί σταθερότητα, αλλά και εξοικείωση με «περιβάλλοντα». Παράγει εμπειρία, αλλά και ρουτίνα, συντηρητισμό. Ευνοεί την αυτογνωσία και την εμπιστοσύνη, αλλά και την αυταρέσκεια και την αλαζονεία. Σε πολλά πολιτικά συστήματα έχει θεσπιστεί η οκταετία ως ανώτατο όριο υπηρεσίας στην ίδια θέση. Εφόσον επανεκλεγεί, ο κ. Αγοραστός θα μπει αισίως στην.. τρίτη οκταετία ως Περιφερειάρχης!

Σε κάθε περίπτωση, θα ήθελα το 2023-2028 να δούμε να ωριμάζει η λειτουργία της Περιφέρειας. Είναι ένας μεγάλος οργανισμός, άρα πρέπει να έχει Γενικούς Διευθυντές και Αντιπεριφερειάρχες με πλήρεις ευθύνες. Πιστεύω επίσης πως θα πρέπει να δίνεται σε όλες τις παρατάξεις η δυνατότητα, εφόσον το επιθυμούν, να συμμετέχουν στην τοπική διακυβέρνηση. Δεν πιστεύω στις «αγεφύρωτες διαφορές», ούτε στην απαξίωση του διαλόγου. «Έργα» και «λόγια» είναι συνοδοιπόροι, όχι αντίπαλοι!

Σήμερα η Περιφέρεια δουλεύει σαν προσωπικό μαγαζί. Αυτό σημαίνει ότι σπαταλιούνται γνώσεις, εμπειρία, πρωτοβουλίες, και μάλιστα για ανόητους λόγους, όπως είναι η λάθος κομματική ταυτότητα, οι προσωπικές αντιπάθειες ή το τσαλαπάτημα στον διαρκή διαγκωνισμό των… μνηστήρων γύρω από το κέντρο της εξουσίας. Η Περιφέρεια πρέπει να ωριμάσει. Είναι η ώρα για αποκέντρωση και οργανωσιακό εκσυγχρονισμό.