Κέρδισε ο Μαρξ τον Αγοραστό;

Γράφει ο Ανδρέας Γιουρμετάκης

ΤΙ ΗΤΑΝ το αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών της Κυριακής; Ήταν μια νίκη του «ενωμένου δημοκρατικού κόσμου» όπως διαβάζω να γράφουν κάποιοι στο facebook ή μια συντριβή της Νέας Δημοκρατίας, όπως γράφουν κάποιοι άλλοι; Προφανώς ήταν και τα δύο. Ωστόσο, αν πρέπει να διαλέξω ένα από τα δύο, αναπόφευκτα θα υποστηρίξω ότι ήταν πολύ περισσότερο συντριβή της Ν.Δ. παρά νίκη του λεγόμενου «δημοκρατικού κόσμου».

ΘΑ ξεκινήσω με μια προσωπική μαρτυρία. Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, λίγη ώρα μετά την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκδήλωση στήριξης του Κώστα Αγοραστού στην πλατεία Ταχυδρομείου, μου τηλεφώνησε ένας στενός του συνεργάτης στο Μαξίμου:

• Πως τα είδες;
• Δεν ξέρω… Πιστεύω ότι δεν θα σας βγουν σε καλό αυτοί οι εναγκαλισμοί υποψηφίων κι η εμμονή στην ντε και καλά ανάγκη εκλογής τους…
• Συμφωνούμε… Δεν ξέρω γιατί το έχει πάρει τόσο προσωπικά και τόσο «επάνω του» το παιχνίδι ο πρόεδρος… Φοβάμαι κι εγώ ότι δεν θα μας βγει σε καλό αυτή η σχεδόν διά της βίας προσπάθεια επιβολής των δικών μας υποψηφίων στην κοινωνία…
• Πόσο μάλλον, του είπα, που ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην περίπτωση της Θεσσαλίας, είχε φροντίσει να αφήσει ακάλυπτο τον Αγοραστό αμέσως μετά την θεομηνία, παραπέμποντας στη Δικαιοσύνη τις κακοτεχνίες και την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων…
• Πιστεύεις ότι το θυμάται αυτό ο κόσμος πλέον;
• Μα κι αν το ξέχασε, φροντίζει να του το θυμίζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός… Δεν άκουσες τι είπε πριν λίγο; «Στηρίζω τον Αγοραστό χωρίς αστερίσκο». Οι πολίτες είχαν βάλει αστερίσκο στη στήριξη του Αγοραστού ή ο ίδιος κρατώντας εμφανώς αποστάσεις από τον περιφερειάρχη στην πρώτη του επίσκεψη στη Λάρισα;

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ έγινε στο τέλος της περασμένης εβδομάδας. Μιας εβδομάδας που χαρακτηρίστηκε από τα απανωτά λάθη της κυβερνώσας παράταξης: ξεκίνησε με το βλακώδες επιχείρημα ενός ανεκδιήγητου υπουργού του κ. Αυγενάκη που συνέδεσε τις παροχές του κράτους με την εκλογή περιφερειάρχη (απειλή που έγινε ανέκδοτο στα socialmedia: «αν δεν ψηφίσετε Αγοραστό δεν θα έχετε στύση») και κατέληξε με την φαραωνικού τύπου συγκέντρωση της πλατείας Ταχυδρομείου στην οποία μάλιστα εμφανίστηκε ως υποστηρίκτρια του απερχόμενου περιφερειάρχη η μέχρι πριν λίγα 24ωρα υβρίστριά του, συντροφιά με τον αρραβωνιαστικό της. Την ώρα ακριβώς, που η πιάτσα βοούσε για τη «συμφωνία» που συνέβαλε στην αιφνίδια μεταστροφή!

ΠΡΕΠΕΙ να άνοιγε σαμπάνιες εκείνη την ώρα ο Δημήτρης Κουρέτας, διαβάζοντας στα social media τα σχόλια για την «εξαγορά ψήφων» και τις αντιδράσεις μερίδας πολιτευομένων και ψηφοφόρων του συνδυασμού της κ. Τζανακούλη για το «άδειασμα». Διαφωνούσαν εμφανώς άλλωστε κι οι ίδιοι οι νεοδημοκράτες: γιατί θα έπρεπε – αναρωτιόντουσαν  –  ντε και καλά ένα κόμμα κι ένας πρωθυπουργός που κυριαρχούν στην πολιτική ζωή της χώρας και μάλιστα με νωπή εντολή, να μετέρχονται κάθε μέσου για να κερδίσουν μια ακόμη περιφέρεια; Κι εν πάση περιπτώσει, ακόμη κι αν θεωρούν ότι είναι μείζονος σημασίας η περιφέρεια αυτή, μέχρι ποιου σημείου επιτρέπεται να κινηθούν; Μέχρι του σημείου της «εξαγοράς» ψήφων; Αγιάζει άραγε, τα μέσα ο σκοπός;

ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ στο ερώτημα που δεν έκαναν οι κυβερνώντες  στον εαυτό τους την έδωσαν τελικά οι ψηφοφόροι. Κι ήταν μια απάντηση κόλαφος. Απάντηση που δεν απευθύνθηκε στον Αγοραστό, αλλά στην κυβέρνηση. Η κοινωνία έβαλε από μόνη της τα όρια που δεν θέλησε να βάλει η κυβέρνηση: όχι, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα! Κι αν κάποιοι έχουν την τιμή τους, αυτό δεν αφορά την κοινωνία. Η αντισυσπείρωση που προκλήθηκε από τον αιφνίδιο εναγκαλισμό, ήταν το θετικό στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία. Η κοινωνία αρνήθηκε με την ψήφο της να επικυρώσει μια «συμφωνία» που τη θεώρησε ανήθικη. Δεν ενέδωσε στη λογική «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και τιμώρησε εν τέλει, τα παιγνίδια πίσω (τι πίσω; εντελώς μπροστά στα μάτια του!) από την πλάτη του… Επιπλέον, είπε όχι στον εκβιασμό που επιχειρήθηκε δια στόματος Αυγενάκη και στην άσκηση πίεσης από τον ίδιο τον πρωθυπουργό…

Ο ΚΟΥΡΕΤΑΣ σ’ αυτό το διάστημα φρόντισε να μην προκαλεί. Παρ’ ότι μπήκε κι αυτός στον πειρασμό να διαπραγματευθεί με την Τζανακούλη, απέφυγε το λάθος ίσως, γιατί οι απέναντι αποδείχτηκαν περισσότερο «πρόσφοροι» σε προσφορές… Κι αυτό τον προίκισε με υποστηρικτές από αντίδραση… Κι η επίδοση του εκτινάχτηκε στα ύψη το τελευταίο 24ωρο κι έφθασε τις 20 μονάδες διαφορά. Ξεκίνησε ως αουτσάιντερ και εν τέλει κατήγαγε έναν θρίαμβο που μέχρι την τελευταία στιγμή όχι μόνον οι δημοσκόποι αλλά και οι στοιχηματικές αρνούνταν να προβλέψουν! Κινήθηκε έξυπνα, κοινωνικά και όχι στυγνά πολιτικά και με μεγάλη μετριοπάθεια. Άφησε τους συνεργάτες του να πλειοδοτούν σε εμπρηστικούς χαρακτηρισμούς κατά του Αγοραστού και επένδυσε στον ήπιο λόγο…

ΟΣΟΙ σπεύδουν να τον «χωρέσουν» σε κομματικά καλούπια πάντως, δεν τον γνωρίζουν καλά. Ο νέος περιφερειάρχης δεν προέρχεται από κομματικό σωλήνα και είναι αυτόφωτος. Ο Αλέξης Παπαχελάς, που τον γνωρίζει καλά, αφού η «Καθημερινή» φιλοξενούσε παλαιότερα την τακτική του αρθογραφία, τον χαρακτήρισε εύστοχα: «ένας τεχνοκράτης που δεν τριγυρίζει σε γάμους, βαφτίσια και κηδείες για να μαζέψει ψήφους όπως οι παραδοσιακοί πολιτευόμενοι»… Την επωνυμία του την οφείλει στη δουλειά του και στον δημόσιο λόγο του, ο οποίος δεν ορίζεται από παρωπίδες… Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πραγματοποίησε την πρώτη του επίσκεψη στη Λάρισα, στο εργαστήριο του Κουρέτα πήγε. Νωρίτερα, είχε πολιτευτεί με το «Ποτάμι» που ως γνωστόν ήταν επιλογή ανάσχεσης του λεγόμενου «αντιμνημονιακού μετώπου» που εκφράστηκε τότε κυρίως από το ΣυΡιζΑ. Δεν κρύβει λόγια, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς, ανατρέχοντας στην αρθρογραφία του στο άκρως φιλελεύθερο liberal. «Αν όλοι αυτοί που δήθεν κόπτονται για την κατάργηση του ασύλου, έδιναν μάχες για να είναι τα πανεπιστήμια χώροι ανταλλαγής ιδεών, χωρίς ναρκωτικά, γκράφιτι, μολότοφ, γραφεία μπαχαλάκηδων, ορμητήρια παράνομου εμπορίου κλπ σήμερα, κουβέντες για κατάργηση ασύλου θα έκαναν να φαίνεται ενδεχομένως γραφικός αυτός που θα το έφερνε στην συζήτηση» έγραφε στις 7 Αυγούστου 2019 υπερασπιζόμενος το νόμο της κυβέρνησης για το πανεπιστημιακό άσυλο.

ΕΥΦΥΩΣ σκεπτόμενος άλλωστε, ζήτησε από το νέο πρόεδρο του ΣυΡιζΑ Στέφανο Κασσελάκη να μην συναντηθεί  μαζί του στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Λάρισα, ώστε να κρατήσει «ανοιχτό» στην κοινωνία το πολιτικό του εγχείρημα. Έκανε δηλαδή το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που επιχείρησε η Νέα Δημοκρατία. Είναι σίγουρο ότι έχει τα φόντα να μην είναι ένας κομματικός περιφερειάρχης κι αυτό το κατέστησε σαφές η μετεκλογική του δήλωση. Το πρώτο πάντως, δείγμα γραφής θα είναι η επιλογή των συνεργατών του, καθώς πρέπει να εξισορροπήσει την ανάγκη παραγωγής έργου με την εκπροσώπηση των δύο πολιτικών φορέων που τον στήριξαν.

Η ΘΗΤΕΙΑ του στην Περιφέρεια προοιωνίζεται μια ενδιαφέρουσα πενταετία. Θα καταφέρει να ανασυγκροτήσει τη Θεσσαλία; Αυτό είναι το στοίχημά του και γι’ αυτό θα κριθεί.

Υ.Γ. Επειδή στα social media κάποιοι επαίρονται για νίκη των ιδεών της Αριστεράς, ας μην τρέφουν αυταπάτες. Τόσο στις δημοτικές εκλογές του 2014 που εξελέγη δήμαρχος ο Απόστολος Καλογιάννης όσο και στις χθεσινές αυτοδιοικητικές ο Μάρξ δεν διαδραμάτισε κανένα απολύτως ρόλο. Αντιθέτως η  οικογένεια Τζανακούλη διαδραμάτισε μεγαλύτερο!