Δ. Κουρέτας: Αυτές είναι οι άμεσες προτεραιότητες στη Θεσσαλία μετά τις πλημμύρες

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: «Κοιτάξτε το σχέδιο το οποίο έχει εκπονήσει η ολλανδική εταιρεία, υπάρχει ένα σχέδιο το οποίο έχει εκπονήσει η δική μας ομάδα, η οποία περιλαμβάνει αρκετούς συναδέλφους και μέλη από τις τεχνικές υπηρεσίες, είμαστε περίπου στα 40 άτομα.
Υπάρχει μια μεγάλη σύμπτωση στα τις απόψεις. Βέβαια υπάρχουν και διαφορές.
Μια μεγάλη διαφορά είναι το θέμα της σήραγγας στην Κάρλα που μπορώ να το συζητήσουμε αν θέλετε.
Όμως υπάρχουν και διαφορές όσον αφορά την χρονοκατανομή των έργων.
Άλλα έργα από εμάς είναι εμπροσθοβαρή, άλλα για τους Ολλανδούς είναι οπισθοβαρή, δηλαδή για μας η μεγάλη σημασία των έργων που πρέπει να γίνουν φέτος και του χρόνου, είναι η διάνοιξη των ποταμών, των ρεμάτων και των αναχωμάτων για να γίνουν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, το οποίο πρέπει να γίνει σε ένα μεγάλο βαθμό.
Φέτος έχει ήδη ξεκινήσει, έχουν γίνει αρκετά πράγματα, πρέπει να γίνουν περισσότερα.
Από εκεί και πέρα, η προτεραιοποίηση των έργων θα είναι ένα προϊόν συζήτησής μας με την κυβέρνηση, η οποία έχει ξεκινήσει ήδη».

Ακολούθως παρουσίασε τις βασικές κατευθύνσεις πάνω στις οποίες πρέπει να κινηθούν τα έργα, λέγοντας; «Τα φράγματα τα μεγάλα, τα οποία προτείνουν οι Ολλανδοί, που είναι κυρίως της Σκοπιάς, της Πύλης και του Μουζακίου και άλλα μικρότερα, εμείς προτείνουμε να γίνουν πιο νωρίς απ’ ό, τι Ολλανδοί και σε γενικές γραμμές η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, το οποίο προτείνεται από την ολλανδική εταιρεία, εμείς δεν συμφωνούμε.
Θεωρούμε ότι το βαμβάκι είναι μια σημαντική καλλιέργεια για τη Θεσσαλία.
Πρέπει να κλείσει το υδατικό έλλειμμα, το οποίο είναι αυτή τη στιγμή γύρω στα 450 εκατομμύρια κυβικά και είναι τρία πράγματα τα οποία θα μπορέσουν να το κλείσουν, τέσσερα μάλλον.
Τα τρία είναι η δημιουργία των φραγμάτων σχετικά γρήγορα, δηλαδή μέχρι το 2027 – 2028, να έχουν ολοκληρωθεί.
Από κει και πέρα, η στάγδην άρδευση, η οποία επιδοτείται επίσης με 80%, πρέπει να ξεκινήσει φέτος.
Και τρίτον, η δημιουργία των κλειστών αγωγών άρδευσης που πρέπει να ξεκινήσει κι αυτή φέτος και του χρόνου και να ολοκληρωθεί μέχρι το 2027 -2028».

Το βαμβάκι

Αναφερόμενος ειδικά στη βαμβακοκαλλιέργεια ο κ. Κουρέτας τόνισε πως: «Το βαμβάκι δεν είναι από τα πιο υδροφόρα φυτά. Υπάρχουν πιο ενεργοβόρα, όπως είναι το καλαμπόκι και επίσης η κλωστοϋφαντουργία στην Ελλάδα έχει τα τελευταία 20 χρόνια σχεδόν καταργηθεί, διότι έχει μεταφερθεί σε άλλες χώρες και αυτή τη στιγμή υπάρχει μια μεγάλη πίεση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για ποιοτικό ρούχο και για ποιοτικό νήμα, το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι το ελληνικό θεσσαλικό βαμβάκι, το οποίο είναι περίπου το 30% – 40% του ελληνικού βαμβακιού, πηγαίνει στην Τουρκία, γίνεται νήμα κάτω από συνθήκες περιβαλλοντικά μη σωστές και ξαναγυρίζει ως ρούχο.

Αυτό η κοινότητα θέλει να το σταματήσει και την ενδιαφέρει πολύ να γίνει κλωστοϋφαντουργία στην Ελλάδα.
Αυτό λέμε κι εμείς, ότι αυτή η δραστηριότητα, η οποία έχει έναν πολλαπλασιαστή αν φανταστείτε ότι το θεσσαλικό βαμβάκι πηγαίνει στην Τουρκία και παίρνουμε 500 εκατομμύρια, αν γινόταν νήμα και ρούχα χαμηλής μόδας θα παίρναμε 10 δισ.
Είναι πολύ μεγάλη διαφορά».

Το υδατικό έλλειμμα

Για το αν θα υπάρξει πρόβλημα με τον υδροφόρο ορίζοντα σε καλλιέργειες που απαιτούν πολύ νερό, απάντησε: «Τα μέτρα τα οποία προτείνουν οι Ολλανδοί και εμείς και εκείνοι για τα φράγματα και για τη στάγδην άρδευση και για τους αγωγούς τους κλειστούς, κλείνουν το υδατικό έλλειμμα σε πέντε χρόνια.
Δεν μιλάμε για 15, γιατί αν δεν γίνουν αυτά τα πράγματα που δεν έχουν γίνει εδώ και 30 – 40 χρόνια.
Και για να δείτε την έλλειψη και την αστοχία και τον κακό προγραμματισμό διαχρονικά, πριν από τρεις μέρες διαβάσαμε ότι το Στεφανοβίκειο, το στρατόπεδο που είναι τα ελικόπτερα θα φύγει και θα πάει σε άλλο μέρος γιατί είναι πλημμυρική ζώνη.
Όταν έγινε πριν από 40 χρόνια δεν το ξέραμε ότι είναι πλημμυρική ζώνη;
Το γνωρίζαμε, αλλά δεν κάναμε απολύτως τίποτα.

Εάν και αυτή τη φορά δεν φροντίσουμε να κλείσουμε το έλλειμμα το υδατικό και πούμε το βαμβάκι ότι είναι υδροβόρο και φύγει, θα είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει γίνει, όπως έγινε στη ζάχαρη.
Θυμάστε τη ζάχαρη το 2007 – 2008; Είχε τότε ο μακαρίτης υπουργός Γεωργίας είχε πείσει την κοινωνία ότι θα γίνει βιοαιθανόλη. Ούτε βιοαιθανόλη έγινε, ούτε τίποτα.

Και αυτή τη στιγμή εισάγουμε ζάχαρη από τη Σουαζιλάνδη, μια χώρα η οποία τροφοδοτούσε με ζάχαρη όλα τα Βαλκάνια.
Εάν δηλαδή αυτή τη στιγμή μπούμε σε αυτή τη λογική και δεν κοιτάξουμε το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι πώς θα κλείσουν το αγροτικό έλλειμμα.
Αν δεν το βλέπουμε και κάποιοι θέλουν να μην το δουν, θεωρώ ότι θα είναι το μεγαλύτερο έγκλημα για τη Θεσσαλία και για τη χώρα».

Οι υποδομές

Τέλος ως προς το θέμα των υποδομών που καταστράφηκαν από τις πλημμύρες και τις προσπάθειες αποκατάστασής τους, επισήμανε ότι: «Αυτό γίνεται σε τέσσερα επίπεδα. Πρώτα – πρώτα είναι τα αναχώματα, τα ποτάμια και οι κοίτες των ποταμών και τα ρέματα, τα οποία έχει γίνει ένα μέρος και θα συνεχίσει να γίνεται, μέσα στο καλοκαίρι, οι δρόμοι που αφορούν κυρίως στα ορεινά Τρίκαλα και το Πήλιο είναι ζήτημα του υπουργείου Υποδομών και θα ξεκινήσουν οι εργολάβοι να δουλεύουν αρχές Ιουνίου.

Οι γέφυρες, το ίδιο και τα σχολεία έχουν ήδη βγει σε δημοπρασία για να ανατεθούν σε εργολάβους και πιστεύω ότι τα περισσότερα σχολεία της Θεσσαλίας θα είναι έτοιμα τον Αύγουστο για να παραδοθούν στα παιδιά».

Πηγή: ertnews.gr