Παρέμβαση Μπαργιώτα για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ: Αυτοκτονικό να περιμένει κανείς ότι ένας «από μηχανής Ανδρέας» θα λύσει το πρόβλημα

Παρέμβαση για τις ραγδαίες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ έκανε με άρθρο του στον προσωπικό του λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο πρώην βουλευτής του Κινήματος και διευθυντής της Ορθοπεδικής κλινικής στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας Κώστας Μπαργιώτας.

«Σ’ αυτή τη φάση, το να δεχθεί κάνεις πως ένα “καινούργιο” πρόσωπο, ως απομηχανης Ανδρέας αρκεί για να  λύσει το πρόβλημα είναι απλώς αυτοκτονικο» τονίζει μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά το άρθρο του: «Όλοι θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ περνάει κρίση ηγεσίας. Στην πραγματικότητα είναι η βαθύτατη κρίση πολιτικής ταυτότητας που φθείρει  τις ηγεσίες με ταχύτητα.

Το ΠΑΣΟΚ ελάχιστα έχει αναλύσει και επεξεργαστεί τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί σήμερα και τον ρόλο που πρέπει να παίξει ένα κόμμα της προοδευτικής κεντροαριστερας στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Πέρα από την αφηρημενη επίκληση της σοσιαλδημοκρατιας ως ιδεολογικής αναφοράς  και την νοσταλγία του “ενδοξου” παρελθόντος (εξιδανικευμενου εντελώς  και χωρίς κριτική αποτίμηση) κανενός είδους στρατηγική δεν διαφαίνεται πίσω από τις αντιπολιτευτικές κορώνες και τις πολιτικές θέσεις που αναγκάζεται να πάρει βιαστικά  κάθε φορά απέναντι στα νομοσχέδια της κυβέρνησης και την επικαιρότητα.  (Πολύ συχνά γεμάτο αμηχανία και με εσωτερικές αντιπαραθεσεις).

Σ’ αυτή τη φάση, το να δεχθεί κάνεις πως ένα “καινούργιο” πρόσωπο, ως απομηχανης Ανδρέας αρκεί για να  λύσει το πρόβλημα είναι απλώς αυτοκτονικο. Στο καλό σενάριο θα ξανακαταληξουμε εδώ ακριβώς που βρισκόμαστε σήμερα μετά τις επόμενες εκλογές και, καθώς ο καιρός που περνάει είναι κρίσιμος, τα περιθώρια θα είναι ακόμη στενότερα. Άλλωστε ο Ανδρέας θριάμβευσε ως εκφραστής μιας πολιτικής πλατφόρμας που βρισκόταν σε ανοικτή επικοινωνία με τις λαϊκές επιταγές της εποχής του. Ήταν η πολιτική της Αλλαγής που τον έφερε στο τιμόνι της χώρας. Είναι η έλλειψη μιας ανάλογης πολιτικής πλατφόρμας πάνω στην οποία σκονταφτουμε σήμερα.

Θα προτιμούσα λοιπόν, με αυτή τη λογική, αντί για κατάθεση υποψηφιότητων, να δω από τα κορυφαία στελέχη κατάθεση πολιτικών προτάσεων με ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο. Αλλιώς οι εκλογές από τη βάση, πριν το Συνέδριο έχουν πάντα τον κίνδυνο, ως ανοικτές λευκές  επιταγές, να σφραγιστουν συντόμως ως ακάλυπτες.

Σε ότι με αφορά πιστεύω, και το εχω πει πολλες φορες, πως το ΠΑΣΟΚ ή θα γίνει ένα ριζοσπαστικό πολιτικό κίνημα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων – με τις δυσκολίες και τις πολιτικές και κοινωνικές  συγκρούσεις που αυτό συνεπαγεται- ή δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Τους πολίτες και μαζί με αυτούς και εμένα, δεν τους αφορούν οι διαγκωνισμοί  των δελφίνων σε ένα κόμμα στελεχών που οργανώνεται και δρα με στόχο τη νομη της εξουσίας εντός των πλαισίων ενός χρεοκοπημενου πρακτικά πολιτικού συστήματος. Όσοι δεν προσδοκούν να βιοποριστουν από την πολιτική και τα ψυχια που διανέμει, βλέπουν σήμερα το  πολιτικό σύστημα -άρα και το σημερινό ΠΑΣΟΚ- με απέχθεια. Κανείς δεν βιάζεται να δει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση αν δεν υπάρχει η υπόσχεση της Αλλαγής, εκτός ίσως από κάποιους που έχουν ραμμένα ηδη κοστούμια όλων των δυνατών αποχρώσεων.

 Θα συνεχίσουν οι πολίτες να απέχουν, έκτος κι αν πειστούν πως το κόμμα-διάδοχος των φιλελευθέρων του Βενιζέλου και του σοσιαλισμού του Ανδρέα  Παπανδρέου επιχειρεί να ξανασυνδεθει με το ριζοσπαστικό μεταρυθμιστικο  του DNA αμφισβητώντας καθεστώτικες νοοτροπίες και αποβαλλοντας τους “τεχνικους” της εξουσίας που απλά αναζητούν όχημα ανόδου. Αν είναι να ανοίξουν οι κάλπες πρόωρα, είναι καιρός να στηρίξουμε  αυτούς που φιλοδοξούν “να κανουν” και να απομονώσουμε εκείνους που τα δίνουν όλα για “να γινουν”.