Λιακούλη: «Πολύτιμη η ανταλλαγή διεθνούς εμπειρίας για τα κάστανα στην Αγιά»

Στο διάρκειας τεσσάρων ημερών, 14ο Ετήσιο Συνέδριο “European Chestnut Days” που φιλοξενούν ο Δήμος Αγιάς και ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Παραγωγής, Εμπορίας Αγροτικών ΠροϊόντωνΜελιβοίας «Η Αθανάτη» και διοργανώνει το Ευρωπαϊκό ΔίκτυοΚάστανου EUROCASTANEA στην Αγιά και την Μελιβοία, συμμετείχε με χαιρετισμό της η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη.

Κεντρικός πυρήνας του συνεδρίου ήταν το κομβικό αγροτικό προϊόν των ορεινών τμημάτων του δ. Αγιάς, όπως και άλλων ημιορεινών και ορεινών περιοχών του ν. Λάρισας ευρύτερα, το κάστανο, ενώ οργανισμοί, αρχές, ιδρύματα, τοπικοί φορείς, παραγωγοί, γεωπόνοι, συνεταιρισμοί και εταιρίες από όλη την υφήλιο που έχουν σχέση με την παραγωγή, την έρευνα, τη μεταποίηση, την προώθηση και την διανομή του κάστανου, ‘’έδωσαν το παρών’’.

Από την πλευρά της, η βουλευτής Λάρισας με την παρουσία της υπογράμμισε τη διαχρονική στήριξη του ΠΑΣΟΚ στον πρωτογενή τομέα και, ειδικά, στους καστανοπαραγωγούς, αλλά και την ανάγκη έρευνας, προστασίας, μεταποίησης, όπως και της εξωστρεφούς ανάδειξης ενός ακόμη κομβικού προϊόντος της Θεσσαλίας, επισημαίνοντας τα εξής:

«Αγαπητές φίλες και φίλοι, αξίζουν και φέτος πολλών συγχαρητηρίων ο Δήμος Αγιάς και ο τοπικός Αγροτικός Συνεταιρισμός Μελιβοίας “Η Αθανάτη”, για αυτό το ξεχωριστό, επιστημονικό συνέδριο που διεξάγεται σε αυτόν τον όμορφο, όσο και παραγωγικό Τόπο, κεντρικό και αναπόσπαστο κομμάτι της χώρας μας.

Μιας χώρας της οποίας οι κάτοικοι, παρότι από τους πρώτους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το μακρινό 1980 ακόμη και πολύ πριν τις συνεχείς διευρύνσεις της δεκαετίας του 2000 με πρώην χώρες του Σοβιετικού μπλοκ, σήμερα βρίσκονται να είναι ουραγοί εισοδηματικά, πίσω μόνο από τους γείτονές μας της Βουλγαρίας, οι οποίοι και αυτοί ετοιμάζονται να μας προσπεράσουν.

Και αυτό το ντροπιαστικό γεγονός δεν αποτελεί κάποια αντιπολιτευτική “κορώνα”, ούτε είναι κάποιος “λαϊκιστικός οίστρος” από την πλευρά μου και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, αλλά αντιθέτως είναι αυτό που έγραφαν προχθές οι, διεθνώς αναγνωρισμένοι, Financial Times, το πιστοποιούσε εδώ και καιρό η Eurostat, το επιβεβαιώνει, μηνιαίως, και η ΕΛΣΤΑΤ με ακράδαντα στοιχεία.

Σε αυτήν την περιβόητη “ανάπτυξη για λίγους, με φτώχεια για τους πολλούς” της κυβέρνησης της ΝΔ πρέπει να υπάρξει προγραμματική απάντηση, πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένο σχέδιο εξόδου από τη δυστοπία που βιώνουμε.

Το μοντέλο της “ανάπτυξης για λίγους, με φτώχεια για τους πολλούς” του κ. Μητσοτάκη συμπεριέλαβε “λίγα και καλά” -για τον ίδιο και τους “ομογάλακτούς” του- μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, ομίλους και ολιγοπώλια, αλλά “ξέχασε” τους “πολλούς” παραγωγούς που υπηρετούν τον πρωτογενή τομέα.

5 χρόνια τώρα, υπήρξαν μηδαμινές μέριμνες θωράκισής τους από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα της Κλιματικής Αλλαγής και την εκτεταμένη λειψυδρία, από τα χτυπήματα της αύξησης των τιμών της ενέργειας, από την κατακόρυφη άνοδο των άλλων παραγόντων του κόστους παραγωγής, όπως είναι τα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα κλπ.

Σε κομβικούς δε Οργανισμούς για την αγροτική παραγωγή, υπό την επίβλεψη της κυβέρνησης, όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ ή ο ΕΛΓΑ, η λέξη “χάος” είναι μικρής ισχύος, για να χαρακτηρίσει τα όσα συμβαίνουν εκεί.

Και όλα αυτά συνέβησαν, όταν ο πρωτογενής τομέας θα μπορούσε να αποτελέσει την “ατμομηχανή” ενός νέου πολύ πιο ισόρροπου παραγωγικού μοντέλου από το εξαντλημένο και άνισο, υφιστάμενο μοντέλο, ένα μοντέλο εξασφαλισμένων εισοδημάτων που συνάμα θα εξασφαλίζει και τη διατροφική επάρκεια της χώρας μας.

Προφανώς, σε αυτό το μοντέλο εξέχουσα θέση θα κατέχουν τα παραδοσιακά, όσο και διαφοροποιημένα από τις πιο μαζικές και πιο βιομηχανοποιημένες καλλιέργειες του Θεσσαλικού κάμπου, της Μακεδονίας και των άλλων πεδινών περιοχών της Ελλάδας.

Γιατί προϊόντα, όπως το κάστανο Μελιβοίας, μέσα από συνεταιριστικά σχήματα, μπορούν να προσδώσουν πολύ μεγαλύτερες υπεραξίες στους κατά τόπους παραγωγούς, από ό,τι τα πιο mainstream αγροτικά προϊόντα, όπως λ.χ. το κριθάρι, το σιτάρι, η ντομάτα κ.ο.κ., αυξάνοντας το τοπικό εισόδημα.

Και είναι τύχη για έναν τόπο, όπως η Αγιά, να μπορεί να παράγει τέτοιου είδους αγροτικά προϊόντα, ας πούμε διαφοροποιημένης “πολυτέλειας”.

Η ατυχία της Αγιάς και της κάθε καστανοπαραγωγού περιοχής στην Ελλάδα είναι ότι το κεντρικό κράτος δεν “πολύ-ασχολείται”, από τη στιγμή που δεν διαθέτει συνεκτική αγροτική πολιτική και δεν πράττει όλα όσα είναι αναγκαία, προκειμένου το συγκριτικό πλεονέκτημα, που ακούει στο όνομα κάστανο, να προστατευτεί από τις παθογόνες ασθένειες, ή να στηριχθεί κάποιες περιόδους, όταν για μια πλειάδα λόγων το εισόδημα των παραγωγών διακυβεύεται.

Εγώ προσωπικά, όσο και άλλοι συνάδελφοί μου από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, κάθε φορά που οι καστανοπαραγωγοί μας το ζήτησαν, πάντοτε φέρναμε και αναδεικνύαμε τα προβλήματά τους στη Βουλή και τα υπουργεία, μέσω ερωτήσεων και ομιλιών.

Δεν χρειάζεται, προφανώς, να αναφέρω πως μόνο από την πλευρά μου, κατέθεσα τουλάχιστον δύο ερωτήσεις στη Βουλή πέρυσι το χειμώνα, για τη μεγάλη μάστιγα της “φαιάς σήψης” του κάστανου, προς τον αρμόδιο υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, προκειμένου να θεσμοθετηθεί ένας πιο μόνιμος μηχανισμός χρηματοδότησης – επιδότησης για το κάστανο και μέχρι να βρεθεί οριστικά τρόπος θεραπείας του ανωτέρω παθογόνου μύκητα.

Αλλά τα θεσμικά όπλα της αντιπολίτευσης, όπως όλοι και όλες γνωρίζετε, είναι περιορισμένης ισχύος, όταν μια κυβέρνηση βρίσκεται στον “αυτόματο πιλότο” και “έχει σηκώσει τα χέρια” από το τιμόνι, όταν “δεν ιδρώνει το αυτί της”.

Είναι καιρός, όμως, αυτή η κατάσταση να αλλάξει…

Ειδάλλως, θα βρισκόμαστε κάθε χρόνο εδώ και θα συζητάμε τα αυτονόητα, που μόνο αυτονόητα δεν θα είναι για την καθημερινότητά μας, για τον Τόπο και τους Ανθρώπους μας και τα Προϊόντα του…

Και αυτονόητο είναι ότι όλοι και όλοι εδώ θεωρούμε ότι ο κόσμος της υπαίθρου αξίζει μια καλύτερη ζωή, γιατί εξακολουθεί να παράγει ποιοτικά προϊόντα και γιατί συνεχίζει να αγωνίζεται.

Αν δεν θέλουμε να εγκαταλειφθούν τα χωριά μας και οι παραδοσιακές μας καλλιέργειες, όπως τα κασταναριά, πρέπει να τα δούμε ‘’όλα αλλιώς’’ και εμείς οι πολιτικοί και πρωτίστως εσείς οι πολίτες και παραγωγοί…».