Λιακούλη για Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας: «Σήμερα συγχωρούμε, αλλά δεν ξεχνούμε- για να μην τα ξαναζήσουμε…»

Για τις επετειακές εκδηλώσεις για την Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος, η Γραμματέας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, απηύθυνε μήνυμα, τονίζοντας τα εξής:

«Η 14η Σεπτεμβρίου, κάθε χρόνο, αποτελεί μια θλιβερή ημέρα μνήμης και περισυλλογής, μια ημέρα ‘’σκοτεινό-ορόσημο’’ για το έθνος.

102 χρόνια πριν, το 1922, παίχτηκε στην Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη η ‘’τελευταία πράξη’’ του δραματικού τέλους του Μικρασιατικού Ελληνισμού και της επιβίωσης μονάχα του βαλκανικού σκέλους του.

Για τρεις τουλάχιστον χιλιετηρίδες, ωστόσο, ο Ελληνισμός στηρίζονταν ισοβαρώς και στους δύο κεντρικούς πυλώνες του: τους Έλληνες της νότιας βαλκανικής χερσονήσου και τους Έλληνες της Ανατολής.

Από το 1922 και έκτοτε, εξαιτίας των εγκληματικών χειρισμών μιας κοντόθωρης, αναποτελεσματικής, μη-οραματικής συντηρητικής πολιτικής ηγεσίας, ο Ελληνισμός είναι καταδικασμένος να στηρίζεται μόνο στο ένα ‘’πόδι’’.

Ο ‘’ακρωτηριασμός’’ αυτός –όπως ο κάθε ακρωτηριασμός- μόνο αναίμακτος δεν ήταν.

Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες της Ανατολής δολοφονήθηκαν, ατιμάσθηκαν, ενώ οι πιο ‘’τυχεροί/ες’’ από αυτούς/ες εκδιώχθηκαν βιαίως από τις πανάρχαιες εστίες τους.

Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές μηδενίστηκαν, καταρρακώθηκαν, ισοπεδώθηκαν, αφανίστηκαν.

Όχι τυχαία, πολλές δεκαετίες μετά το ολέθριο λάθος των συντηρητικών πολιτικών της Ελλάδας το 1922, ένα προοδευτικό, δημοκρατικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ το 1998,με πρόταση μικρασιατικής καταγωγής βουλευτών του, ψήφισε στη Βουλή των Ελλήνων την καθιέρωση της 14ης Σεπτεμβρίου ως «Ημέρας Εθνικής Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος».

Η καθιέρωσή της, ήταν επιβεβλημένη, γιατί το βίαιο ξερίζωμα του Μικρασιατικού Ελληνισμού εξακολουθεί να στοιχειώνει την συλλογική μνήμη του λαού μας.

Από αυτό το εθνικό δράμα, δεν έμεινε έξω, βεβαίως, ούτε η Λάρισα, η οποία υποδέχθηκε μεγάλο αριθμό προσφύγων.

‘’Ξένοι’’ αρχικά, οι Έλληνες/δες της Ανατολής που εγκαταστάθηκαν στα θεσσαλικά χώματα έγιναν Άνθρωποί μας και αυτοί, έγιναν Θεσσαλοί, συμμετέχοντας ενεργά στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή του κοινού μας πλέον Τόπου.

Με τη δημιουργικότητα, την τεχνογνωσία τους, τη νοικοκυροσύνη τους και το ξεχωριστό πολιτιστικό τους αποτύπωμα συνέβαλαν κομβικά στην ανοικοδόμηση του καθημαγμένου

από την τραγική στρατιωτική ήττα και την τότε οικονομική κρίση που κατέτρεχαν το νέο-ελληνικό κράτος.

Σήμερα, αναστοχαζόμενοι το δραματικό μας παρελθόν, διαπιστώνουμε πως όλα αυτά μας ‘’σφυρηλάτησαν’’ στο ‘’αμόνι της Ιστορίας’’, κάνοντάς μας πιο δυνατούς.

Σήμερα, μνημονεύουμε «τις αλησμόνητες πατρίδες», αλλά και προχωράμε με αυτοπεποίθηση προς το μέλλον.

Σήμερα, συγχωρούμε, αλλά δεν ξεχνάμε.

Γιατί αν ξεχάσουμε, θα είμαστε καταδικασμένοι να τα υποστούμε ξανά…».