Η δεξιά στροφή (που δεν θα γίνει) του Κυριάκου

Θα στρίψει ο Κυριάκος το τιμόνι της ΝΔ δεξιότερα; Μετά τις εσωκομματικές κάλπες του ΠΑΣΟΚ η απάντηση στο ερώτημα έγινε απολύτως διαυγής. Όχι. Δεν το επεδίωξε άλλωστε ούτε πριν. Δεν θα το επιδιώξει ούτε τώρα που το αποτέλεσμα στο ΠΑΣΟΚ δικαίωσε τη στρατηγική του. Στρατηγική που λέει πως για να μείνει πολιτικά κυρίαρχη η ΝΔ πρέπει να «κοιτάζει» με άνεση και προς το πολιτικό κέντρο. Εκεί που υπάρχουν δυνάμεις που «κοιτάζουν» την ΝΔ του Κυριάκου με συμπάθεια.

Αυτές οι δυνάμεις την Κυριακή έμειναν πάλι πολιτικά ορφανές. Πάνω από το 40% των μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ ψήφισε για αρχηγό τον Γερουλάνο και τη Διαμαντοπούλου. Και κανείς τους μάλιστα δεν πέρασε στο β γύρο ώστε να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το πολιτικό κενό στο κέντρο παραμένει. Η συνθήκη αυτή διευκολύνει τη στρατηγική του πρωθυπουργού να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία στον κεντρώο χώρο και να παραμείνει πολιτικά κυρίαρχος.

Το κοινό αυτό που κέντρου, λοιπόν, ενδιαφέρει πολύ τη ΝΔ και τον πρωθυπουργό. Πρόκειται για το κοινό που συναντήθηκε με τη ΝΔ στην εθνική κάλπη το 2023 και την κατέστησε κυρίαρχο πολιτικό πόλο, παρά τις ισχυρές απώλειες στα δεξιά της. Είναι κοινό που κερδήθηκε σταδιακά και αυτό πιστώνεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πιστεύει κανείς ότι είναι διαθέσιμος να απολέσει το κυρίαρχο πολιτικό του πλεονέκτημα;

Δεν θα το απολέσει -στρίβοντας δεξιά- και για έναν ακόμη λόγο, τον βασικότερο ίσως. Οι δυνάμεις που έχασε δεξιά της ΝΔ είναι δύσκολο να ανακτηθούν. Οι απώλειες αυτές έχουν αποκτήσει σταθερά χαρακτηριστικά . Πρόκειται για ψηφοφόρους που –ως επί το πλείστον- έχουν εγκαταλείψει τη ΝΔ από το 2012, έστω και συναισθηματικά. Ο επαναπατρισμός τους είναι δυσχερής. Πρόκειται για ψήφους με αντισυστημικά χαρακτηριστικά που εντάσσονται στη γενικότερη πανευρωπαϊκή τάση του ευρωσκεπτικισμού. Η κυριαρχία, λοιπόν, της ΝΔ περνά αναγκαστικά από τη διατήρηση της πολιτικής κυριαρχίας στο κέντρο.

Η κυριαρχία αυτή είναι εύκολο πλέον να διατηρηθεί, ειδικά απέναντι σε ένα ΠΑΣΟΚ και ένα ΣΥΡΙΖΑ που χάνουν μόνοι τους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι στη δυσάρεστη θέση να ψάχνει αντίπαλο και να μην βρίσκει. Ψάχνει αντίπαλο γιατί ψάχνει την «ευκαιρία του» να συγκριθεί. Προς το παρόν όλοι τον συγκρίνουν με τον εαυτό του, δηλαδή με τις προσδοκίες που ο ίδιος έχει δημιουργήσει. Πρόκειται για πολιτική παγίδα. Και αυτός ο φαύλος κύκλος χωρίς πολιτικό ανταγωνισμό δεν σπάει. Ο εσωκομματικός ανταγωνισμός δεν αρκεί…

Συνεχίζουμε να ψάχνουμε, λοιπόν, τη νέα πολιτική ισορροπία. Οι κάλπες του ΠΑΣΟΚ δεν την προσέφεραν. Πόσο μάλλον αυτές του ΣΥΡΙΖΑ που έπονται…

• Νίκος Ντόλας, Φιλόλογος, Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών