Στη Βερδικούσια για την εκδήλωση μνήμης και τιμής του ήρωα Ιερέα Αθανάσιου Παπαθανασίου ο Δήμαρχος Ελασσόνας (φωτό)

Στην επιμνημόσυνη δέηση προς τιμήν του ήρωα Ιερέα Αθανασίου Παπαθανασίου, παραβρέθηκε ο Δήμαρχος Ελασσόνας κ. Ν. Γάτσας την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου, στον Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία, στη Βερδικούσια, παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ελασσόνας κ.κ. Χαρίτωνος.

Στην ίδια εκδήλωση, την οποία διοργάνωσε ο Μορφωτικός Σύλλογος Βερδικούσιας «Ομόνοια» κατατέθηκαν στεφάνια προς τιμή του ήρωα, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε δεξίωση στην αίθουσα εκδηλώσεων του ιερού ναού, όπου και προβλήθηκε απόσπασμα της ταινίας-ντοκιμαντέρ, που αφορά στη ζωή και τη δράση του ήρωα ιερέα, τα γυρίσματα της οποίας αναμένεται να ολοκληρωθούν έως το τέλος του 2024 και τα οποία βασίζονται στο βιβλίο του συγγραφέα κ. Θανάση Αστ. Δήμκου με τίτλο «ΒΕΡΔΙΚΟΥΣΙΑ – Ιχνηλατώντας τη γενέθλια γη».

Παράλληλα μέλη του συλλόγου έκαναν αναφορά στην απελευθέρωση στις 5 Οκτωβρίου 1912 της Βερδικούσιας, καθώς επίσης και ενημέρωση για την επανάσταση που έγινε στη Βερδικούσια στις 7 Απριλίου 1854.

Λίγα λόγια για τον ήρωα Ιερέα Αθανασίου Παπαθανασίου:

Στις διαπραγματεύσεις που έγιναν το 1878 στο Βερολίνο, από τις μεγάλες δυνάμεις, αποδόθηκε στην Ελλάδα η Θεσσαλία, εκτός από τις περιοχές Ολύμπου, Ελασσόνας, Βερδικούσιας, Χασίων, Αντιχασίων. Αυτές παρέμειναν υποδουλωμένες στον τουρκικό ζυγό, μέχρι την απελευθέρωση στις 5-6 Οκτωβρίου του 1942.

Επικεφαλής και ο πιο δυναμικός άνδρας την εποχή εκείνη της ελεύθερης Βερδικούσιας που αναγνωρίζονταν ως κεφαλοχώρι ήταν ένας από τους πιο ηρωικούς Βερδικουσιώτες όλων των εποχών.

Ήταν ο ήρωας «Παπαθανασίου Αθανάσιος» που ήταν ταυτόχρονα πρόεδρος του χωριού, παπάς και δάσκαλος, φύλαξε με αυτοθυσία το χωριό και δεν έγινε ποτέ τσιφλίκι των Τούρκων, αρνούμενος να βάλει την υπογραφή του για την παράδοση του χωριού. Παροιμιώδης έγινε η φράση του που λέγεται ότι είπε: «Το σπίτι μου, την οικογένειά μου και το κεφάλι μου, τα ορίζω και υπογράφω. Για το χωριό μου, δεν έχω κανένα δικαίωμα και δεν θα υπογράψω».

Το 1845-1850 οι Τούρκοι κάνουν επέμβαση στη Βερδικούσια και συλλαμβάνουν τον Αθανάσιο Παπαθανασίου με τους ανθρώπους του (τους δημογέροντες του χωριού) και του ζητούν να παραχωρηθεί το χωριό για τσιφλίκι των Τούρκων. Ο Διοικητής Παπαθανασίου αρνήθηκε να προσκυνήσει.

Οι Τούρκοι τον μετέφεραν και τον φυλάκισαν σε στρατόπεδο έξω από το χωριό «Κότσανα» των Ιωαννίνων. Τρία χρόνια τον βασάνιζαν άγρια. Όσα και να του έταζαν, ότι και να τους έδιναν (μέχρι και δισάκι λίρες τον πρόσφεραν), αλλά αυτός αρνιόταν πεισματικά. Αφού έκαναν όλες τις ύστατες προσπάθειες για να αποσπάσουν την

υπογραφή του, χωρίς αποτέλεσμα στο τέλος τον άφησαν ελεύθερο να φύγει. Άλλωστε τους ήταν πλέον άχρηστος, αφού πλέον είχε καταρρεύσει από τα βασανιστήρια. Όμως ο ήρωας Παπαθανασίου κατάφερε (κανείς δεν ξέρει με ποιον τρόπο) και έφθασε κοντά στη Βερδικούσια.

Εκεί μόλις αντίκρισε το χωριό, το αγνάντεψε καλά, αναστέναξε, έκανε το σταυρό του και είπε: «Τώρα ας πεθάνω».Τον βρήκαν οι συγχωριανοί και τον πήγαν σπίτι του και τους είπε: «Από κει που με πήρατε, θα φτιάξετε ένα εικόνισμα και θα το πείτε στο Σταυρό». Έτσι λέγεται μέχρι σήμερα. Έζησε 17 ημέρες και πέθανε σε ηλικία 50 ετών

Το σημείο που έγινε η μάχη με τους Τούρκους, έξω από το σπίτι του, ονομάζεται από τότε «Στου παπά το ίσιωμα». Τα επίθετα που υπάρχουν σήμερα στη Βερδικούσια Παπαγεωργίου, Κόκκας και Βάιος, είναι οι απόγονοι του ήρωα «Παπαθανασίου Αθανάσιου».

Δείτε φωτογραφίες: