Λιακούλη: «Πόσοι ακόμη πρέπει να σκοτωθούν στον δρόμο – καρμανιόλα Λάρισας-Φαρσάλων;»

Σε δήλωση προχώρησε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, σε σχέση με το νέο, τραγικό δυστύχημα που σημειώθηκε στον επαρχιακό δρόμο Λάρισας-Φαρσάλων, κοστίζοντας τη ζωή ενός πολίτη και τον τραυματισμό ακόμη δύο, επισημαίνοντας τα εξής:

«Η αδιανόητη ‘’εκατόμβη’’ θυμάτων που κατά καιρούς έχουμε θρηνήσει στον επαρχιακό δρόμο Λάρισας-Φαρσάλων, μοιάζει να μην έχει τέλος.

Ένας ατελείωτος γραφειοκρατικός παραλογισμός και ένα ατέρμονο ‘’μπρος-πίσω’’, με απόλυτη ευθύνη πλέον της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία μετράει πάνω από πέντε χρόνια στο ‘’τιμόνι’’ της χώρας και δεν διαθέτει πλέον ούτε μια δικαιολογία.

Από τις μεγαλεπήβολες υπουργικές υποσχέσεις για την ολοκλήρωση ενός ασφαλούς δρόμου, της πρώτης περιόδου της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, περάσαμε εδώ και αρκετούς μήνες στον ευφημισμό της ‘’οπισθοχώρησης ως προτεραιότητας’’, δια στόματος του αρμόδιου υφυπουργού κ. Ταχιάου στη Βουλή, εξαιτίας των δήθεν δαπανηρών κυβερνητικών μέτρων για την αντιμετώπιση των συνεπειών του Daniel.

‘’Προφάσεις εν αμαρτίαις ’’, ωστόσο όλα αυτά, από τη στιγμή που ούτε τα έργα αποκατάστασης των υποδομών στο ν. Λάρισας, λόγω των περυσινών θεομηνιών βλέπουμε να προχωρούν με ικανοποιητικούς ρυθμούς, ούτε βέβαια ο δρόμος-καρμανιόλα να ολοκληρώνεται ή έστω να βελτιώνεται στα πιο επικίνδυνα τμήματά του, παρότι το έργο διαθέτει ολοκληρωμένη μελέτη και παρά τις πιέσεις και των δύο βαθμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προς την κυβέρνηση.

Το μόνο που μένει σταθερό στη ζοφερή πραγματικότητα των Λαρισαίων είναι η εκθετική αύξηση των δυστυχημάτων μεταξύ Λάρισας και Φαρσάλων, …λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.

Οι Άνθρωποι μας είτε θα ‘’πνίγονται’’ και θα χάνουν τις περιουσίες τους, μετά από κάθε κλιματική καταστροφή, είτε θα σκοτώνονται στους απαρχαιωμένους δρόμους.

Αυτή μοιάζει να είναι η περιβόητη, πλέον, ‘’κανονικότητα’’ που επιφύλαξε για τη Θεσσαλία η κυβέρνηση.

Μια ‘’κανονικότητα’’ που περισσότερο μοιάζει με δυστοπία και από την οποία πρέπει πάση θυσία σύντομα να βγούμε, γιατί ο Τόπος μας δεν αντέχει άλλο…».