Κάλεσμα ΔΑΣ ΟΤΑ στην απεργιακή συγκέντρωση στην Κεντρική πλατεία Λάρισας

«Λεφτά για μισθούς, παιδεία, υγεία», επισημαίνει με ανακοίνωσή της η ΔΑΣ ΟΤΑ, απευθύνοντας κάλεσμα στη γενική απεργία την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024, με τη συμμετοχή στη συγκέντρωση στην Κεντρική πλατεία Λάρισας στις 10:30 π.μ., καθώς και στην προσυγκέντρωση στο Δημαρχείο Λάρισας στις 10:00 π.μ.

Ειδικότερα, στη σχετική ανακοίνωση επισημαίνονται τα εξής:

«Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας στις 20 Νοέμβρη σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Τώρα είναι η ώρα του συντονισμού όλων των εργαζομένων, της κοινής δράσης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων που καταδυναστεύουν τη ζωή μας.

Το 2012 σε ένα βράδυ οι κατώτεροι μισθοί μειώθηκαν κατά 22%

Οι πραγματικοί μισθοί-σήμερα- είναι μικρότεροι κατά 14% σε σχέση με το 2011

Καθημερινά αντιμετωπίζουμε τη σκληρή πραγματικότητα, χωρίς πρόσβαση σε δωρεάν παιδεία, Υγεία, πολιτισμό, αθλητισμό και διασκέδαση αλλά και χωρίς πρόσβαση σε φθηνό ρεύμα, νερό και κατοικία. Σε όλα αυτά η απάντηση διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις είναι ίδια. Ότι δεν αντέχει η οικονομία. Την ίδια ώρα όμως βρίσκονται λεφτά και εδώ και τόσους μήνες πληρώνουμε 500.000 ευρώ την ημέρα για τη φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, χρήματα που αγγίζουν τον ετήσιο προϋπολογισμό ενός Νοσοκομείου, που φτάνουν για να φτιαχτούν δεκάδες νέα σχολεία, να προσληφθούν καθηγητές και δάσκαλοι. Δε δεχόμαστε να πληρώνουμε μέσω του κρατικού προϋπολογισμού 7 δις το χρόνο για τους ΝΑΤΟϊκούς σκοπούς και την εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους, την ίδια στιγμή που δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας της ζωής μας από τις φυσικές καταστροφές και 14 μήνες μετά τον Daniel οι πληγές στην περιοχή μας παραμένουν ανοιχτές ! . Και σαν να μην έφτανε η ακρίβεια που καθημερινά μας γονατίζει , η Δημοτική Αρχή στη πόλη μας έφερε οριζόντια αύξηση των δημοτικών τελών κατά 35%, σφίγγοντας ακόμα περισσότερο την θηλιά στο λαό της πόλης μας. ζωής μας.

Ξέρουμε καλά ότι στην πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων αλλά και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών, οι εργαζόμενοι και οι ανάγκες μας αποτελούν κόστος. Κόστος που προσπαθούν να το μειώσουν όσο περισσότερο γίνεται. Η όλο και αυξανόμενη εντατικοποίηση της δουλειάς, κάτω από την ασφυκτική πίεση, το ξεθέωμα των συναδέλφων με την διαδοχική μετακίνηση τους από πόστο σε πόστο, και αύξηση του όγκου δουλειάς, λόγω της έλλειψης του αναγκαίου προσωπικού, δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν σε μεγαλύτερους κινδύνους. Όσοι δουλεύουν σε δύσκολες και απαιτητικές εργασίες (καθαριότητα, ΤΥ, πράσινο, Παιδικοί Σταθμοί κ.α.) γνωρίζουν ότι όταν δεν λαμβάνονται ολοκληρωμένα μέτρα προστασίας και καταστρατηγούνται οι κανονισμοί, οι συνθήκες συνιστούν κίνδυνο-θάνατο για τους εργαζόμενους αλλά και για τους αποδέκτες των υπηρεσιών μας.

Οι μεγάλες απεργιακές μάχες που δίνονται αυτό αλλά και το προηγούμενο διάστημα από τους οικοδόμους, τους σιδηροδρομικούς, τους ντελιβεράδες, τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, τους μεταλλεργάτες στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, τους λιμενεργάτες, τους ναυτεργάτες, τους υγειονομικούς, τους εκπαιδευτικούς δείχνουν το δρόμο, δίνουν ελπίδα και αισιοδοξία για να ενταχτούν ακόμα περισσότεροι κλάδοι.

Γιατί υπάρχει η ζωντανή πλευρά των σωματείων και των αγώνων, η ενωτική, η μαχητική που παλεύει για την ανατροπή της άσχημης κατάστασης και απαξίωσης της συλλογικής δράσης. Για την οποία ευθύνονται οι γνωστές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, οι οποίες στηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης, αποτελούν μέρος του προβλήματος.

Έχουν σοβαρές ευθύνες οι εργατοπατέρες και οι «αυλικοί» για όλη αυτή την κατάσταση αφού με την στάση τους βάζουν πλάτη, είναι φερέφωνα της πολιτικής αυτών των κομμάτων και των Δημοτικών Αρχών (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) που ευθύνονται που έχουμε φτάσει στον πάτο. Στόχος τους είναι να σπείρουν την απογοήτευση και τελικά τον συμβιβασμό και όχι την οργάνωση των εργαζομένων και την πάλη για μια ζωή που μας αξίζει. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέρα από το να παλέψουμε για την επιτυχία της απεργίας παντού, τίποτα δεν πρόκειται να κερδίσουμε εάν δεν παλέψουμε, αν δεν αγωνιστούμε για τα δικά μας συμφέροντα αφήνοντας στην άκρη ότι και όσους μπαίνουν εμπόδιο.

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις και διεκδικούμε:

· Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων με κρατική χρηματοδότηση. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των υπηρεσιών.

· Αύξηση 20% στους μισθούς. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, χορήγηση όλων των μισθολογικών κλιμακίων, κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στη μισθολογική εξέλιξη ανάλογα με την κατηγορία εκπαίδευσης (ΥΕ, ΔΕ, ΤΕ, ΠΕ).

· Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και για την προστασία του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος. Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ για κάθε εργαζόμενο και 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Μείωση τιμών και πλαφόν στις τιμές της ενέργειας και των ειδών λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων σε όλα αυτά τα ήδη για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.

· Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, αναβαθμισμένη Εκπαίδευση για όλους. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και όλων τω ν ταξικών εμποδίων και φίλτρων που μπαίνουν στην εκπαίδευση.

· Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, για όλους, για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών σε σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης – θεραπείας – αποκατάστασης. Υγεία κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

· Νομική κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης λαϊκής κατοικίας, όχι στις εξώσεις και στους πλειστηριασμούς. Ουσιαστική επιδότηση ενοικίου. Ολοκληρωμένο στεγαστικό σχεδιασμό με στόχο την κάλυψη των εργατικών, λαϊκών αναγκών. ‘Άτοκα δάνεια για τους δικαιούχους.

· Μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς.

· Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους που οργανώνουν ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού και του Λιβανέζικου λαού. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.

Η δύναμη μας είναι η οργάνωση. Όπλο μας η αλληλεγγύη. Η Ελπίδα στον αγώνα».