Η Λάρισα σταθερά στη μαρκίζα: Πότε με Λάκη, πότε με Λιάγκα και πότε με Γκλέτσο

Αυτή την εβδομάδα η Λάρισα, στο πλαίσιο της τηλεοπτικής Δημοκρατίας που διάγουμε, διακρίθηκε ιδιαιτέρως σε πανελλαδικό επίπεδο… Εκπροσωπήθηκε θυμίζω από τρία πρόσωπα: Από τον Λάκη Λαζόπουλο που επανεμφανίστηκε με ένα τσαντίρι από τα παλιά… Από τον Γιώργο Λιάγκα, που παρότι, η παρουσία του έχει καταντήσει ρουτίνα, πάντα βρίσκει τον τρόπο να απασχολεί  την επικαιρότητα, παράγοντας συνήθως αρνητικά συναισθήματα… Και βεβαίως, από τον Απόστολο Γκλέτσο που έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ στο debate που διεξήχθη μεταξύ των υποψηφίων προέδρων του ΣυΡιζΑ…

———-////////////——–

Κατά γενική ομολογία, από τα τρία πρόσωπα που εκπροσωπήσαν την θεσσαλική πρωτεύουσα τηλεοπτικώς, την παράσταση έκλεψε ο αγλαός Απόστολος! Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι ο δεύτερος Λαρισαίος μετά τον Γιώργο Σουφλιά που διεκδικεί την ηγεσία πολιτικού κόμματος! (Αν δεν ήταν πολιτική στήλη, αυτή που διαβάζετε τώρα και ήταν ραδιοφωνική εκπομπή, εδώ θα έπαιρνα μια ανάσα και ο μουσικός επιμελητής  θα έβαζε το τραγουδάκι της Αντζυς Σαμίου “πιο χαμηλά, πιο χαμηλά”!). Ναι, αγαπητέ αναγνώστη… Μετά τον Γιώργο Σουφλιά που διεκδίκησε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, στα τέλη της δεκαετίας του 90 και έχασε από τον Κώστα Καραμανλή τον ακάματο, ο δεύτερος Λαρισαίος που τόλμησε να διεκδικήσει την ηγεσία μεγάλου κόμματος είναι ο Απόστολος Γκλέτσος! Εκτός από κάποιες γραφικές περιπτώσεις, δεν θυμάμαι άλλον Λαρισαίο στην σύγχρονη πολιτική ιστορία που να δοκίμασε να προσεγγίσει τόσο υψηλά αξιώματα…

———-////////——-

Σας φαίνεται γελοία η σύγκριση Σουφλιά – Γκλέτσου; Δεν σας αδικώ… Προφανώς και δεν τίθεται θέμα σύγκρισης των δύο πολιτικών μεγεθών… Πλην όμως, βάζοντας τις δύο περιπτώσεις, την μία δίπλα στην άλλη, καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος της έκπτωσης της πολιτικής ζωής της χώρας… Άλλωστε, από το 2012 και μετά, γνωρίζοντας τα πολιτικά πρόσωπα που ήρθαν να αντικαταστήσουν τους πολιτικούς στους οποίους χρέωσε την χρεοκοπία της χώρας ο ελληνικός λαός, νιώθω πως, μόνον η λέξη «έκπτωση» μπορεί να αποδώσει την εξέλιξη…

———-////////——–

Και για να μην καταλήγω σε ατεκμηρίωτά συμπεράσματα, θα σπεύσω να παραθέσω ονόματα που προηγήθηκαν τις περίπτωσης Γκλέτσου, η οποία θεωρώ πως είναι η χαριστική βολή στη σοβαρότητα, αν σκεφτεί κάνεις ότι, έστω και με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, είναι ένας από τους τέσσερις υποψήφιους ηγέτες της ελληνικής Αριστεράς… Και ότι, ως το απόγευμα της Πέμπτης που έφυγε η Τζάκρη κι ο Κασσελάκης πήρε την (προσοχή κύριε διορθωτά: ΤΗΝ) Πούλου, (τον πούλο, τον πήραν αυτοί που έχασαν τη δεύτερη θέση στη Βουλή)… Ως την Πέμπτη λοιπόν, το απόγευμα, ο Απόστολος Γκλέτσος ήταν ένας από τους τέσσερις Έλληνες που διεκδικούσαν την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας!!!

———////////————

Για να μην κατηγορούμε για όλες τις εκπτώσεις της πολιτικής μας διαστρωμάτωσης την Αριστερά, σπεύδω εδώ να θυμίσω ότι την πρωτοβουλία τέτοιων ιστορικών κινήσεων την είχαν πρώτοι οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας… Στο κρίσιμο συνέδριο της οποίας, για την ανάδειξη νέας ηγεσίας, το 2009, όταν η χώρα έμπαινε στην περίοδο της κρίσης, το 10% των συνέδρων επέλεξε για αρχηγό και ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Πανίκα Ψωμιάδη!!! Ο οποίος, ουδέποτε είχε κρύψει το ποσό νούμερο ήταν… Άλλοτε πίνοντας γάλα στην εκπομπή του Αυτιά (που κι αυτόν, το νοήμον κοινό τον έστειλε πρώτον στην Ευρωβουλή), άλλοτε κυκλοφορώντας ως Ζορό, άλλοτε τραγουδώντας, άλλοτε τρώγοντας μπουγέλο στο κεφάλι και γενικώς δίνοντας ρεσιτάλ υποκριτικής… θέλω να πω, ότι υπάρχει προϊστορία… Ότι η έκπτωση δηλαδή, που διαπιστώνουμε όταν συγκρίνουμε τον Σουφλιά με τον Γκλέτσο δεν υπήρξε ξαφνική και απότομη, αλλά έχει και ενδιάμεσα στάδια… Δείτε λόγου χάριν, τι μεσολάβησε στη Λάρισα… Σας θυμίζω, ότι πριν λάμψει το άστρο του Αποστόλου Γκλέτσου, μέσω ευτυχώς Στυλίδας, στην πολιτική ζωή της χώρας, η θεσσαλική πρωτεύουσα είχε δώσει τις εξετάσεις της: Επιβραβεύοντας με 22.000 ψήφους παρακαλώ, τον Γιώργο Λιάγκα ως υποψήφιο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στη Λάρισα! Αριθμός ψήφων ωστόσο, που δεν υπήρξε αρκετός ώστε να κερδίσει την έδρα στη Βουλή και να μας εκπροσωπήσει πολιτικώς… Αυτή μας την ατυχία ωστόσο, ήρθαμε να την ξορκίσουμε λίγα χρόνια αργότερα.. Με την πανηγυρική εκλογή του Αλέξη Γεωργούλη ως δημοτικού συμβούλου Λάρισας αρχικά και ως ευρωβουλευτή της Αριστεράς (!) στη συνέχεια… Βάζω ξανά Άντζυ Σαμίου. Αυτή τη φορά με υποσημείωση: Πιο χαμηλά, πιο χαμηλά… Αλλά με ρέγουλα!

———-///////——

Θυμίζω στους παλαιότερους ότι Ιταλοί ψηφοφόροι, διαμαρτυρόμενοι σε μια εκλογική αναμέτρηση τη δεκαετία του 80 ψήφισαν αρχικά ένα γουρούνι και στη συνέχεια έβγαλαν βουλευτίνα την πορνοστάρ Τσιτσολίνα… Είναι σίγουρο ότι δεν μπορούμε να τους φτάσουμε… Πρώτον γιατί αυτοί το έκαναν διαμαρτυρόμενοι, ενώ εμείς ψηφίσαμε Ψωμιάδη όχι για πλάκα, αλλά γιατί τον θεωρούσαμε ικανό να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας ως αρχηγός της αντιπολίτευσης την περίοδο της κρίσης… Και δεύτερον, γιατί στις περιπτώσεις που προανέφερα, πιστεύαμε στα αλήθεια ότι ο Γεωργούλης μπορούσε να εκπροσωπήσει την χώρα στην ευρωβουλή και ο Λιάγκας την θεσσαλική πρωτεύουσα στο ελληνικό κοινοβούλιο… Δεν ξέρω την τύχη θα έχει ο Απόστολος Γκλέτσος στις εκλογές του ΣυΡιζΑ… Θεωρώ ωστόσο, ότι αφού κατάφερε και μπήκε στα πλέι οφ για την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είμαστε σε καλό δρόμο… Ιδίως, αν στα 80 του βάψει πορτοκάλι το μαλλί…

Ο Chef