Βαγγέλης Βουλγαρίδης: H εικόνα του στα 82, η εξαφάνιση και το παράπονο για τη Ζωή Λάσκαρη

Ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης μέτρησε πολλά χιλιόμετρα στην καριέρα του παρά το γεγονός ότι έπαιξε σε μόλις 12 ταινίες του ελληνι­κού κινηματογράφου.

Είναι ένας ρο­μαντικός και πολύ χαμηλών τόνων άνθρωπος, που για περισσότερο από 25 χρόνια έχει επιλέξει να περνά απαρα­τήρητος και να απέχει από οποιασδή­ποτε μορφής δημοσιότητα.

Ο πάλαι ποτέ ζεν πρεμιέ ταινιών, όπως «Το δόλωμα», «Ο κατήφορος», «Νόμος 4.000» γινόταν άλλοτε το αγόρι της Αλίκης, άλλοτε της Ζωής και και άλλοτε το κολεγιόπαιδο που παραστρατούσε. Ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης γεν­νήθηκε στην Αθήνα στις 4 Αυγούστου του 1942, δηλαδή σήμερα είναι 82 ετών.

Οι σπουδές

Ήταν ένα πανέμορφο ψηλόλιγνο αγό­ρι, με μεγάλα μαύρα μάτια. Το ευγε­νικό παρουσιαστικό του, η ομιλία και η άρθρωση του, ακόμη και ο τρόπος που σε κοίταζε ήταν διαφορετικά από των άλλων αντρών εκείνης της εποχής. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Λυκούργου Σταυράκου και αμέσως ξεχώρισε ανάμεσα σε άλλους ηθοποι­ούς της γενιάς του. Διακρίθηκε για το ταλέντο του, αλλά κυρίως για το ήθος του, και η πρώτη επαγγελματική πρό­ταση ήρθε από τον Ορέστη Λάσκο, για την ταινία «Νύχτες στο Μιραμάρε», όπου σε ηλικία 16 ετών έκανε το ντεμπουτο του στο πλευρό της Σμαρούλας Γιούλη και της Ζωζώς Σαπουντζάκη, ενσαρκώνοντας τον Δημήτρη Αντω­νίου. Από εκεί και πέρα η καριέρα του εκτινάχθηκε στα ύψη, μια και τον ανέ­λαβε ο Γιάννης Δαλιανίδης για να τον κάνει τον επόμενο ζεν πρεμιέ της επο­χής, σε ρόλους-σταθμούς, σε ταινίες όπως «Ο κατήφορος», που έσπασε τα­μεία το 1961,

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, την ίδια περίοδο που ο ελληνικός κινημα­τογράφος έχανε πλέον την αίγλη του. Η τελευταία ταινία του ήταν το 1973 με τίτλο «Τανγκό 2001». Την ίδια περίοδο της μεγάλης δό­ξας του έπαιξε και σε θεατρικά έργα, όχι όμως σε πολλά, άλλωστε δεν είχε βιοποριστικό πρόβλημα. Προτιμούσε να κάνει ελάχιστα πράγματα, αλλά προσεγμένα.

Το παράπονο για τη Ζωή Λάσκαρη

Σε μία σπάνια συνέντευξη που είχε δώσει το 2019 είχε μιλήσει για τον χαμό της Ζωής Λάσκαρη αλλά εξέφρασε και το παράπονο του.

«Ο θάνατος της Ζωής με γονάτισε. Κάτι έσπασε μέσα μου… Ηταν σύμβολο η Ζωίτσα και ο Θεός τής έκανε ένα δώρο: την πήρε στον ύπνο, χωρίς να καταλάβει το παραμικρό. Ολοι επιθυμούμε να φύγουμε με τον ίδιο τρόπο. Ομως, θα πω και ένα ψιλοπαράπονο που είχα από εκείνη: όταν μιλούσε για τις ταινίες που παίξαμε μαζί, ποτέ δεν ανέφερε το όνομά μου. Δεν ξέρω γιατί. Θέλω να είναι καλά εκεί όπου είναι, γιατί ήταν πολύ καλή ψυχή».

Πηγή: gossip-tv.gr