Ο απολογισμός του «μαγικού» 2024 από τον Απόστολο Χρήστου

Και το πέτυχε, το κατόρθωσε ένας πρωταθλητής που πρωταγωνιστεί επί σειρά ετών σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Απόστολος Χρήστου. Με τρόπο μυθιστορηματικό. Συγκλονιστικό. Δραματικό…

Μέσα σε λίγες ώρες έκανε το δικό του ταξίδι από την απογοήτευση στην αποθέωση: αρχικά τερμάτισε 4^ος στο «καλό του αγώνισμα» τα 100μ ύπτιο, μια ανάσα από το μετάλλιο που τόσο τον στενοχώρησε αλλά και τόσο τον πείσμωσε.

Την 1^η Αυγούστου πήρε το αίμα του πίσω στον τελικό στα 200μ ύπτιο: χωρίς άγχος, μπήκε από τη δεύτερη διαδρομή και έκανε τη κούρσα της ζωής του, ήταν απλά ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ: οδήγησε μέχρι τα τελευταία μέτρα, ήταν το αφεντικό στη κούρσα μέχρι λίγα μέτρα πριν το τερματισμό που ήρθε ο Ούγγρος Χούπερτ Κος και τερμάτισε τελικά πρώτος με 1:54.26. Δεύτερος ο Απόστολος 1:54.82, πανελλήνιο ρεκόρ για την ιστορία.

Ήταν συνεπής στο ραντεβού με την ιστορία!

Το 2024 κατέκτησε επίσης δυο χρυσά μετάλλια (50μ ύπτιο, 100μ ύπτιο) στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (Βελιγράδι), και το χάλκινο μετάλλιο (100μ ύπτιο) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Ντόχα). Παντού μετάλλια, ανέβηκε στο βάθρο όλων των μεγάλων διοργανώσεων του 2024.

Στη δύση αυτού του εκπληκτικού χρόνου ο Απόστολος Χρήστου κάνει τον απολογισμό του 2024 και θυμάται, μιλώντας στην ιστοσελίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας:

«Χρειάζονται πολλά χρόνια προσπάθειας, υπομονής, επιμονής, αφοσίωσης και πειθαρχίας για να καταφέρεις να έχεις πιθανότητες να κατακτήσεις ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Οι θυσίες και ο καθημερινός αγώνας όλα αυτά τα χρόνια είναι στοιχεία τα οποία κρύβονται πίσω από μια τέτοια στιγμή και για αυτό είναι τόσο έντονη συναισθηματικά και λυτρωτική.

Σίγουρα τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενα και εξελίχθηκαν με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσα ούτε να φανταστώ. Αυτό που έχει μείνει στο μυαλό μου από εκείνες τις ημέρες είναι η έντονη εναλλαγή στα συναισθήματά μου από την τέταρτη θέση στα 100 μέτρα ύπτιο για μόλις δύο εκατοστά του δευτερολέπτου, στην ευτυχία και την λύτρωση της δεύτερης θέσης στα 200 μέτρα ύπτιο τρεις μέρες μετά.

Η οικογένεια μου και οι συνεργάτες μου ήταν αυτοί που με στήριξαν εκείνη την δύσκολη στιγμή, μα πάνω απ’ όλα σκέφτηκα πως αφού έχω άλλη μία ευκαιρία στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια είναι πολύ κρίμα να την χαραμίσω έτσι άδικα.

Σίγουρα είναι δύσκολο να διατηρήσεις ένα υψηλό επίπεδο στις επιτυχίες αλλά εγώ με αυτή τη διάκριση νιώθω ολοκληρωμένος σαν αθλητής οπότε από δω και πέρα το μόνο που θέλω είναι να απολαύσω κάθε μου συμμετοχή σε μεγάλες διοργανώσεις και να ζήσω κάθε στιγμή πιο έντονα.

Γενικά άκουσα πολλά όμορφα λόγια και ένιωσα πως έκανα πραγματικά αρκετό κόσμο περήφανο και χαρούμενο. Κυρίως μου μένει η αγάπη και ο ενθουσιασμός που δείχνουν τα μικρά παιδιά απέναντι μου και νιώθω πραγματικά περήφανος που συμβαίνει αυτό.

Εύχομαι το νέο έτος να φέρει σε όλους υγεία πάνω απ’ όλα, ευτυχία, χαρά και δημιουργικότητα».