Οι πέντε διασημότεροι Βολιώτες που… ίσως δεν ήξερες ότι κατάγονται από τον Βόλο! (βίντεο)

Η πόλη του Βόλου, με τη μακρά ιστορία της και τον πλούσιο πολιτισμό της, έχει αναδείξει προσωπικότητες που κατάφεραν να αφήσουν ανεξίτηλο το στίγμα τους σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την τέχνη και τη μουσική μέχρι την επιστήμη και τον αθλητισμό, εδώ είναι πέντε Βολιώτες που έγραψαν ιστορία στον χώρο της Τέχνης.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου (Vangelis), γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1943 στο Βόλο, υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς και αγαπητούς μουσικοσυνθέτες της σύγχρονης εποχής. Με το πρωτοποριακό του έργο, συνέδεσε την Ελλάδα με τη διεθνή μουσική σκηνή, κερδίζοντας αναγνώριση για τη μοναδική του ικανότητα να συνδυάζει την κλασική και την ηλεκτρονική μουσική.

Πρώιμα χρόνια και εκκίνηση της καριέρας

Ο Βαγγέλης μεγάλωσε σε μια οικογένεια που εκτιμούσε τη μουσική, αν και ο ίδιος δεν είχε ποτέ τυπική μουσική εκπαίδευση. Ξεκίνησε να παίζει πιάνο σε ηλικία 4 ετών και σύντομα έδειξε την ιδιοφυΐα του, συνθέτοντας μουσική από πολύ νεαρή ηλικία.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, έγινε μέλος του συγκροτήματος Aphrodite’s Child, το οποίο γνώρισε επιτυχία στην Ευρώπη με τραγούδια όπως το “Rain and Tears”. Αυτή η περίοδος τον έφερε στο προσκήνιο της διεθνούς μουσικής σκηνής.

Σόλο καριέρα και διεθνής αναγνώριση

Η πραγματική καταξίωση του Βαγγέλη Παπαθανασίου ήρθε με τη σόλο καριέρα του. Συνθέσεις όπως το “Heaven and Hell” και το “Spiral” ανέδειξαν την ικανότητά του να δημιουργεί ατμοσφαιρικές και συναισθηματικά φορτισμένες μουσικές εμπειρίες.

Η παγκόσμια αναγνώριση ήρθε με τη βράβευση του με Όσκαρ για τη μουσική της ταινίας “Chariots of Fire” (Οι Δρόμοι της Φωτιάς) το 1981. Το ομώνυμο κομμάτι έγινε σύμβολο δύναμης και έμπνευσης.

Άλλες σημαντικές δουλειές περιλαμβάνουν:

• Το soundtrack της ταινίας “Blade Runner” (1982), που θεωρείται μια από τις καλύτερες κινηματογραφικές συνθέσεις όλων των εποχών.
• Το μουσικό έργο για τη NASA, “Mythodea” (2001).
• Μουσική για ντοκιμαντέρ του Jacques Cousteau και του Carl Sagan.

Στυλ και φιλοσοφία

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ήταν γνωστός για τον πρωτοποριακό τρόπο με τον οποίο χρησιμοποίησε τα synthesizers, συνδυάζοντας κλασικά και μοντέρνα στοιχεία. Η μουσική του χαρακτηρίζεται από έντονο συναισθηματισμό και κινηματογραφική αίσθηση, δημιουργώντας ένα μοναδικό “ηχητικό τοπίο”.

Βραβεύσεις και Τιμές

Ο Βαγγέλης τιμήθηκε με πολλά βραβεία, ενώ έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε σημαντικές εκδηλώσεις, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Παρά την παγκόσμια φήμη του, διατήρησε χαμηλό προφίλ, αποφεύγοντας τη δημοσιότητα.

Η Κληρονομιά του

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έφυγε από τη ζωή στις 17 Μαΐου 2022, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο καλλιτεχνικό έργο που συνεχίζει να εμπνέει. Η μουσική του παραμένει σημείο αναφοράς για συνθέτες και ακροατές παγκοσμίως.

Η πορεία του αποτελεί παράδειγμα πώς το ταλέντο και η δημιουργικότητα μπορούν να ξεπεράσουν σύνορα, συνδέοντας την τοπική κουλτούρα με την παγκόσμια σκηνή.

ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ

Ο Νίκος Γούναρης γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1915 στη Ζαγορά Πηλίου και πέθανε στις 5 Μαΐου 1965. Ήταν Έλληνας τραγουδιστής που σταδιοδρόμησε τη δεκαετία του 1950. Ο Νίκος Γούναρης πρωτοεμφανίστηκε το 1936 και αναδείχθηκε στην Κατοχή, παράλληλα με τη συμμετοχή του στην Αντίσταση. Προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στον αγώνα της απελευθέρωσης και για τις πράξεις του τιμήθηκε με το Αριστείο της Εθνικής Αντίστασης. Μεσουράνησε τη δεκαετία του 1950 στο ελληνικό πεντάγραμμο, είτε σόλο, είτε σε συνεργασία με το Τρίο Μπελκάντο. Υπηρέτησε με συνέπεια το λεγόμενο ελαφρό τραγούδι. Η δεκαετία του 1950 χαρακτηρίστηκε από τη μεγάλη κόντρα του λαϊκού και ελαφρού τραγουδιού μετά τον αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο. Ο Γούναρης ήταν ο κύριος εκφραστής αυτού του είδους. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Βασίλη Τσιτσάνη: «Όσο υπάρχει Γούναρης δεν μπορεί το λαϊκό να σηκώσει κεφάλι». Το λαϊκό τραγούδι θα πάρει, βεβαίως, τη ρεβάνς πολύ σύντομα, τη δεκαετία του 1960 και θα κυριαρχήσει ολοκληρωτικά τα επόμενα χρόνια.

Μεγάλες επιτυχίες του υπήρξαν τα τραγούδια: «Αυτός ο άλλος», «Ένα βράδυ που ’βρεχε», «Σκαλί σκαλί θα κατεβώ» και «Άρχισαν τα όργανα». Είναι επίσης γνωστός από τη συμμετοχή του στο Τρίο Μπελκάντο.

Ο δημοφιλής Έλληνας τροβαδούρος πέθανε από καρκίνο στις 5 Μαΐου 1965

ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ

Η Σοφία Βέμπο (το πραγματικό της όνομα ήταν Εφη Μπέμπο) γεννήθηκε το 1910 στη Θρακική πόλη Καλλίπολη, αλλά σύντομα η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στον Βόλο. Εκεί πέρασε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια, σε μια πόλη που τότε αποτελούσε σημαντικό εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο.

Ο Βόλος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής της προσωπικότητας. Η μουσική, που αποτελούσε μέρος της καθημερινότητας της οικογένειάς της, και η ανοιχτή καλλιτεχνική ατμόσφαιρα της πόλης, συνέβαλαν στην ανάπτυξη του ταλέντου της.

Η Εκκίνηση της Καριέρας

Πριν γίνει γνωστή, η Βέμπο εργάστηκε σε διάφορες δουλειές στον Βόλο, ενώ η φωνή της ξεχώρισε σε μικρές μουσικές εμφανίσεις. Το μεγάλο της ταλέντο δεν άργησε να αναγνωριστεί, και σύντομα μετακόμισε στην Αθήνα για να κυνηγήσει τα όνειρά της.

Η καριέρα της απογειώθηκε τη δεκαετία του 1930, και σύντομα έγινε η πιο αγαπητή τραγουδίστρια της εποχής. Όμως, η καρδιά της παρέμενε δεμένη με τον Βόλο, την πόλη όπου έκανε τα πρώτα της βήματα.

Η “Τραγουδίστρια της Νίκης”

Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940, η Σοφία Βέμπο έγινε σύμβολο αντίστασης και πατριωτισμού. Τα τραγούδια της, όπως το “Παιδιά της Ελλάδος παιδιά”, ενέπνευσαν τον ελληνικό λαό, ανεβάζοντας το ηθικό των στρατιωτών και του άμαχου πληθυσμού.

Η Σχέση της με τον Βόλο

Η Σοφία Βέμπο ποτέ δεν ξέχασε τον Βόλο. Η πόλη αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για εκείνη, και κάθε της επίσκεψη γινόταν δεκτή με ενθουσιασμό από τους Βολιώτες. Σήμερα, το όνομά της τιμάται στην πόλη, με αναφορές στο έργο και την προσφορά της.

Η Σοφία Βέμπο παραμένει ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα της ελληνικής ιστορίας, τόσο για τη φωνή της όσο και για τη συνεισφορά της στα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Ο Βόλος μπορεί να περηφανεύεται ότι υπήρξε η πόλη όπου ξεκίνησε την πορεία της μια γυναίκα που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων.

Η Σοφία Βέμπο είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της δύναμης του ταλέντου, της ψυχής και της αγάπης για την πατρίδα, ενώ ο Βόλος παραμένει κομμάτι της ιστορίας και της κληρονομιάς της.

ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΔΙΑΝΕΛΛΟΣ

Ο αγαπημένος ηθοποιός γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο Μαγνησίας το 1911. Σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1936, ενώ στον κινηματογράφο το 1948 στην ταινία “Οι Γερμανοί ξανάρχονται”.

Υπήρξε ο πιο παραγωγικός ηθοποιός του Ελληνικού κινηματογράφου (ακολουθούν κατά πόδας ο Νάσος Κεδράκας και ο Γιώργος Βελέντζας), καθώς έπαιξε κατά τη διάρκεια της 25ετίας (1948-1973) σε 195 ταινίες.

Ήταν σύζυγος της επίσης ηθοποιού και τραγουδίστριας δημοτικών τραγουδιών Φρόσως Κοκκόλα. Πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 1978 στο Σιάτλ (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) και κηδεύτηκε στη Ραφήνα στις 19 Σεπτεμβρίου 1978.

ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας (Νέα Ιωνία Μαγνησίας, 5 Νοεμβρίου 1956 – Πτελεός Μαγνησίας, 9 Σεπτεμβρίου 2019) ήταν Έλληνας τραγουδιστής και συνθέτης της ελληνικής έντεχνης και ροκ σκηνής. Τραγουδιστής του ροκ συγκροτήματος “Τερμίτες”, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1956 στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Από πολύ μικρή ηλικία ήρθε σε επαφή με την μουσική. Ο πατέρας του Δημήτρης Μαχαιρίτσας ήταν συνθέτης και διευθυντής της κρατικής ορχήστρας της ΕΡΤ.

Μετακόμισε στην Αθήνα σε μικρή ηλικία, ενώ όταν ήταν 13 ετών έχασε τον πατέρα του. Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο.

Η πρώτη του επαγγελματική ενασχόληση με το τραγούδι ήταν μετά τη στρατιωτική του θητεία όταν άρχισε να τραγουδά αντάρτικα με τον Πάνο Τζαβέλα στη «Συντροφιά».

Αργότερα εργάστηκε στην αποθήκη δισκογραφικής εταιρείας, στην ίδια όπου το 1978 κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με αγγλικό στίχο με τους P.L.J. Band με τίτλο Gaspar, έναν δίσκο extended play 45’ στροφών.Σε ηλικία 20 ετών δημιούργησε με τον Παύλο Κικριλή, τον Τόλη Σκαματζούρα, τον Αντώνη Μιτζέλο και τον Τάκη Βασαλάκη το συγκρότημα P.L.J. Το 1982 το συγκρότημα κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Armageddon” ο οποίος αρχικά πούλησε ελάχιστα κομμάτια (γύρω στα 400) αργότερα έτυχε παγκόσμιας κυκλοφορίας και αναγνώρισης. Σήμερα είναι συλλεκτικό βινύλιο ενώ ο Αμερικάνικος και Ευρωπαϊκός μουσικός τύπος εκθειάζει το Armageddon χαρακτηρίζοντας το  ως αριστούργημα και έναν από τους καλύτερους δίσκους Progressive rock που ηχογραφήθηκαν ποτέ.

Το 1983 στην μπάντα προστίθεται ο Φίλιππος Σπυρόπουλος, οπότε και κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος του συγκροτήματος, το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Τερμίτες, όνομα που παραπέμπει στους Beatles (σκαθάρια). Στα χρόνια που ακολούθησαν κυκλοφόρησαν δίσκους και συνεργάστηκαν με αρκετούς καλλιτέχνες. Το 1988 το συγκρότημα διαλύθηκε δίνοντας την υπόσχεση ότι θα ενωθεί ξανά δέκα χρόνια μετά. Το 1998 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας οι Τερμίτες ενώθηκαν ξανά για μία μεγάλη συναυλία στην οποία συμμετείχαν αρκετοί καλλιτέχνες.

Παντρεύτηκε με την Ελένη Μαχαιρίτσα σε ηλικία 36 ετών το 1992 στο Μοναστήρι Πεντέλης. Η τελετή, στην οποία ήταν μόνο τέσσερα άτομα, το ζευγάρι και οι κουμπάροι, έμεινε κρυφή για αρκετό διάστημα παρόλο που όπως αναφέρει ο ίδιος εκείνη την περίοδο έδινε πέντε συνεντεύξεις την ημέρα. Με την Ελένη Μαχαιρίτσα απέκτησαν μία κόρη.

Σύμφωνα με συνεντεύξεις του υπήρξε χρήστης ναρκωτικών, χωρίς όμως να κάνει χρήση με άλλη μέθοδο εκτός της καπνικής και παραμένοντας πάντα στα “ελαφριά”.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ήταν οπαδός του Παναθηναϊκού και ιδρυτικό μέλος της Παναθηναϊκής Συμμαχίας.

Ήταν φίλος του ΚΚΕ, με συμμετοχή στα φεστιβάλ της ΚΝΕ και συνείδηση της πολιτικής καταγωγής του από τον παππού του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, εκτελεσμένο αγωνιστή. Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας τα οποία σύμφωνα με τον ίδιο του είχαν προκαλέσει μανιοκατάθλιψη. Είχε υποβληθεί σε επέμβαση bypass.

Μετά την τελευταία του συναυλία, που πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό θέατρο Βόλου, στις 6 Σεπτεμβρίου έμεινε στο σπίτι του στον Πτελεό Μαγνησίας. Τα ξημερώματα της 9ης Σεπτεμβρίου 2019, έπαθε ανακοπή καρδιάς, κατά τη διάρκεια του ύπνου του. Όταν το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ έφτασε, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ήταν ήδη νεκρός. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Βόλου όπου απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

Απεβίωσε στις 9 Σεπτεμβρίου 2019. Η κηδεία του έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου 2019, στο Κοιμητήριο Ζωγράφου.