Εμβληματικό κτίριο παλιού αριστοκράτη της Λάρισας πέρασε στα χέρια γνωστού κατασκευαστή και σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν… (φωτο)

Ένα εμβληματικό οίκημα στο κέντρο της Λάρισας, που στέκεται αγέρωχο εδώ και πολλές δεκαετίες στη συμβολή των οδών Παπακυριαζή και Παύλου Μελά φαίνεται πως σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν για την πόλη.

Πριν ενάμιση χρόνο η πανέμορφη αυτή διώροφη οικία, κατασκευασμένη το 1911 με την εξαιρετική διακόσμηση, έχασε τον κύρη του, τον Δημήτρη Αλεξάνδρου. Έναν άνθρωπο συνδεδεμένο με την ιστορία της πόλης, έναν παλιό γνήσιο αριστοκράτη της Λάρισας. Για δεκαετίες διατηρούσε κατάστημα παιχνιδιών στο νεοκλασσικό της οδού Βενιζέλου απέναντι από το σημερινό Αρχαίο Θέατρο.

Όπως αναφέρει σε παλιότερο δημοσίευμά του στην εφημερίδα Ελευθερία ο Νίκος Παπαθεοδώρου: “Η κατοικία της οικογένειας Αλεξάνδρου στα πρώτα χρόνια της παρουσίας της στη Λάρισα ήταν στην συνοικία Αρναούτ (Αγίου Αθανασίου), όπου κατοικούσε τότε το αρχοντολόι της Λάρισας, γιατί στο κέντρο της πόλης κατοικούσαν ως επί το πλείστον οικογένειες Οθωμανών. Αργότερα η οικογένεια του Ιωάννη Αλεξάνδρου μετακόμισε σε ενοικιαζόμενο οίκημα ιδιοκτησίας του γαιοκτήμονα Ζάνου, το οποίο βρισκόταν επί της οδού Παύλου Μελά. Το 1922 αγόρασε από τα αδέλφια Αντωνιάδη (υφασματέμπορους με κατάστημα επί της οδού Ερμού, οι οποίοι μετακόμισαν στην Αθήνα), τις δύο κατοικίες τους, τη σημερινή κατοικία επί της οδού Παπακυριαζή, την οποία κληρονόμησε ο Δημητράκης Αλεξάνδρου και την άλλη επί της οδού Αχιλλέως (Παναγούλη), την οποία κληρονόμησε η αδελφή του Φωφώ Αλεξάνδρου-Κουκουτάρα. Η τελευταία κατοικία μετατράπηκε στο ξενοδοχείο «Τέμπη», μεταπολεμικά κατεδαφίστηκε και στη θέση του υπάρχει σήμερα το εγκαταλειμμένο κτίριο της Bodyline. Και τα δύο αυτά κτίσματα ήταν κατασκευές του μηχανικού Δημητρίου Πουλιάδη. Με τον σεισμό του 1941 η κατοικία του Αλεξάνδρου επί της οδού Παπακυριαζή υπέστη ζημιές. Τμήματα του άνω ορόφου κατέρρευσαν και μεταπολεμικά ο άνω όροφος κατασκευάστηκε και πάλι, χωρίς όμως να ακολουθήσει εξωτερικά και τις παλιές αρχιτεκτονικές διακοσμήσεις.

Εκείνο όμως που διακρίνει την κατοικία αυτή είναι το εσωτερικό του, το οποίο διατηρείται αναλλοίωτο, όπως ήταν κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, όταν φιλικές συγκεντρώσεις και θορυβώδεις βεγγέρες αντηχούσαν στους τοίχους του που ήταν, και είναι ακόμη, καλυμμένοι με έξοχες ταπετσαρίες και οι βιεννέζικοι πολυέλαιοι σκορπούσαν άπλετο το φως τους.

Μετά την ανακοίνωση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων ανησυχώ και φοβάμαι ότι ακόμη ένα ιστορικό κτίσμα που μας συνέδεε με το παρελθόν θα εξαφανισθεί κάτω από τα αδηφάγα μηχανήματα των σύγχρονων «κατασκευαστών». Προσωπικά πιστεύω ότι αν μπορούσαμε σήμερα να ρωτήσουμε τον μεταστάντα για την τύχη των κτισμάτων του, θα μας έλεγε να διατηρηθούν όπως τα έζησε όλα αυτά τα χρόνια και τα άφησε φεύγοντας για πάντα…”.

Όπως ακριβώς το… προέβλεψε πριν μερικούς μήνες με το εν λόγω κείμενό του ο Νίκος Παπαθεοδώρου, έτσι φαίνεται πως θα γίνει τελικά, με τους φόβους του να επιβεβαιώνονται, καθώς πληροφορίες αναφέρουν πως  γνωστός κατασκευαστής αγόρασε το ιστορικό κτίσμα και όλα δείχνουν ότι σύντομα τη θέση του θα πάρει ένα σύγχρονο κτίριο και ένα ακόμη κομμάτι της παλιάς Λάρισας θα μείνει «ζωντανό» μόνο μέσα από τις αφηγήσεις παλιών Λαρισαίων και από το φωτογραφικό υλικό που θα διασωθεί.

Δείτε φωτογραφίες του ιστορικού οικήματος:

newsroom onlarissa.gr – Φωτο: Δημήτρης Κουτίνας