Ο Σίνερ για το τρίτο και την απόλυτη κυριαρχία, ο Ζβέρεφ… στον τρίτο για την απόλυτη λύτρωση (video)

Το φετινό Austrlian Open έφερε στον πρώτο μεγάλο τελικό της χρονιάς το αδιαμφισβήτητο νούμερο ένα του κόσμου, τον Γιανίκ Σίνερ, που καταρρίπτει κάθε λογική με τις επιδόσεις του στα σκληρά γήπεδα, και τον Αλεξάντερ Ζβέρεφ, νούμερο δύο της παγκόσμιας κατάταξης, στο σπουδαιότερο παιχνίδι της καριέρας του. Ένας τελικός, που συνεχίζει να γράφει τα κεφάλαια των πολύ ξεχωριστών ιστοριών των δύο παικτών, οι οποίες προσφέρουν ατελείωτη τροφή για συζήτηση, τόσο για όσα συμβαίνουν εντός κορτ, όσο και εκτός αυτών.

Για να καταλάβουμε τη σημασία του συγκεκριμένου αγώνα, μπορούμε να ξεκινήσουμε να ξετυλίγουμε την ιστορία από τον Σεπτέμβριο του 2020. Εκείνη την περίοδο, ο Σίνερ είχε μόλις κλείσει τα 19 του χρόνια και ξεκινούσε την αναρρίχηση και την εξέλιξή του στο στερέωμα του παγκόσμιου τένις, αλλά ο κατά τέσσερα χρόνια γηραιότερός του Ζβέρεφ, όπως είναι φυσικό, βρισκόταν σε πολύ πιο προχωρημένο στάδιο. Τόσο προχωρημένο, που έδινε το μέχρι τότε μεγαλύτερο παιχνίδι της ζωής του, τον τελικό του US Open, απέναντι στον Ντόμινικ Τιμ. Πρόκειται για μια αναμέτρηση με την οποία είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε εκτενώς στο παρελθόν, με αφορμή την απόσυρση του Αυστριακού από την ενεργό δράση, επομένως μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθη και τη δραματική της εξέλιξη, που “στοιχειώνει” μέχρι και σήμερα τον Γερμανό, αφού είχε φτάσει μια ανάσα από το βαρύτιμο τρόπαιο. Η 13η Σεπτεμβρίου του 2020, λοιπόν, αποτελεί το πρώτο σταθμό της σχέσης των δύο παικτών με τους τελικούς Grand Slam.

Τα επόμενα χρόνια κύλησαν με τους δύο τενίστες να πρωταγωνιστούν, αλλά να μην μπορούν να φτάσουν ξανά σε αυτήν την πίστα των κορυφαίων τουρνουά του αθλήματος. Ο Ζβέρεφ, βέβαια, διέλυσε τον αστραγαλό του στον αξέχαστο ημιτελικό του Roland Garros το 2022 κόντρα στον Ναδάλ, κατόρθωσε όμως να επιστρέψει εξίσου δυνατός. Γι’ αυτό και μπορούμε να μεταπηδήσουμε απότομα στο 2024, το οποίο σε μεγάλο βαθμό τούς ανήκει. Χωρίς σε καμία περίπτωση να παραβλέπουμε τους θριάμβους του Κάρλος Αλκαράθ σε Roland Garros και Wimbledon και εκείνον του Νόβακ Τζόκοβιτς στους Ολυμπιακούς Αγώνες, Σίνερ και Ζβέρεφ ολοκλήρωσαν τη σεζόν στις δύο πρώτες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης. Ο Ιταλός ήταν κατά κοινή ομολογία ο κορυφαίος παίκτης του έτους, ο Γερμανός πραγματοποίησε μια από τις πιο μεστές χρονιές της καριέρας του, ενώ και οι δύο αντιμετώπισαν πολύκροτες και ταραχώδεις εξωαγωνιστικές υποθέσεις, από τις οποίες, μάλιστα, ο Σίνερ δεν έχει ακόμη απελευθερωθεί.

Ο Ιταλός έκανε το μεγάλο αγωνιστικό “μπαμ” στο περσινό Australian Open, κατακτώντας με επιβλητικό τρόπο τον τίτλο, παρ’ ότι ο Ντανίλ Μεντβέντεφ τον στρίμωξε στα σχοινιά στον τελικό, όταν βρέθηκε μπροστά με 2-0 σετ.

Με αυτόν τον τρόπο, έθεσε τις βάσεις για μια μυθική σεζόν στις σκληρές επιφάνειες, στις οποίες ο χαρακτηρισμός “ανίκητος”, όταν βρισκόταν στην καλύτερη φυσική κατάστασή του, δε συνιστά υπερβολή. Στη συνέχεια, στο Roland Garros, ήταν σειρά του Ζβέρεφ να πρωταγωνιστήσει, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, φτάνοντας μέχρι τον τελικό. Για να πάμε μέχρι εκεί, όμως, χρειάζεται μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν για να παρουσιάσουμε τη δικαστική του περιπέτεια.

Τον Οκτώβριο του 2023, ο Ζβέρεφ τιμωρήθηκε με πρόστιμο 450.000 ευρώ, μετά τις κατηγορίες της πρώην συντρόφου και μητέρας του παιδιού του, Μπρέντα Πατέα, για σωματική κακοποίηση σε ένα περιστατικό που αφορούσε το έτος 2020. Μια ποινή που επιβλήθηκε χωρίς δίκη, καθώς το γερμανικό δικαστήριο έχει αυτό το δικαίωμα, όταν θεωρεί μια υπόθεση απλή. Ο Ζβέρεφ όμως άσκησε έφεση, και διατήρησε το τεκμήριο της αθωότητας, μέχρι να πραγματοποιηθεί η δίκη.

Η δίκη αυτή, λοιπόν, προβλεπόταν να είναι δημόσια. Αυτό που αποφασίστηκε τη Δευτέρα στο Βερολίνο, από την εισαγγελέα Μπάρμπαρα Λίντερς, είναι πως ο Ζβέρεφ θα έχει τη δυνατότητα να δώσει την κατάθεσή του “πίσω από κλειστές πόρτες”, με το επιχείρημα της ιδιωτικότητας, αλλά και της προστασίας του ονόματος της κόρης του από τη δημοσιότητα.

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ζβέρεφ δέχεται τέτοιου είδους κατηγορίες. Το 2020 είχε κατηγορηθεί από την πρώην σύντροφό του Όλια Σαρίποβα, αυτήν τη φορά μέσω δημόσιων ισχυρισμών και όχι δικαστικής οδού. Παρ’ όλα αυτά, η ATP διενήργησε έρευνα, αλλά δε θεώρησε επαρκή τα στοιχεία και αθώωσε τον Γερμανό. Στη συνέχεια, η υπόθεση λύθηκε με εξωδικαστικό συμβιβασμό των εμπλεκόμενων προσώπων.

Όσο εξελίσσονταν τα παραπάνω, ο Ζβέρεφ κατάφερε να προχωρήσει μέχρι τον τελικό του Roland Garros, όπου τον σταμάτησε ο Κάρλος Αλκαράθ, στερώντας του ξανά το όνειρο της κατάκτησης ενός Grand Slam.

Ο Ισπανός θριάμβευσε και στο Wimbledon, ο Τζόκοβιτς πήρε την εκδίκησή του στον μυθικό τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων, και κάπου εκεί ο Γιανίκ Σίνερ “ξύπνησε” και πήρε το παγκόσμιο τένις στα χέρια του, ευνοούμενος, φυσικά, από τον κύκλο σπουδαίων διοργανώσεων που γίνονταν σε σκληρές επιφάνειες.

Ο Ιταλός έφτασε μέχρι την κατάκτηση του US Open, αγωνιζόμενος όμως εν μέσω της υπόθεσης ντόπινγκ που είχε ξεσπάσει το Αύγουστο του 2024. Μία υπόθεση με ατελείωτες μικρές ή μεγάλες εξελίξεις, στην οποία η WADA (Παγκόσμιος Οργανισμός Αντι-ντόπινγκ) τον κατηγόρησε για χρήση απαγορευμένης ουσίας. Ο Ιταλός αθωώθηκε, ωστόσο η WADA άσκησε νέα έφεση, η οποία απειλεί να τον αφήσει εκτός δράσης μέχρι και για δύο χρόνια, εφόσον δικαιωθεί. Με τα τωρινά δεδομένα, η έφεση θα εκδικαστεί στα μέσα του Απριλίου του 2025.

Ο 23χρονος, έχει αποδείξει με κάθε τρόπο πως αποτελεί ένα πνευματικό “τέρας”, σε βαθμό τρομακτικό, αν αναλογιστούμε την ηλικία του και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την πίεση σε όλους τους τομείς. Δε θα μπορούσαμε, από την άλλη, να ισχυριστούμε το ίδιο και για τον Σάσα Ζβέρεφ, ο οποίος έχει πληρώσει πολλές φορές την αδυναμία του να διαχειρίζεται δύσκολες και κρίσιμες καταστάσεις στη διάρκεια των αγώνων. Και ο τελικός της Κυριακής δε θα μπορούσε να έχει σημαντικότερο διακύβευμα για τον ίδιο. Μπορεί το εμπόδιο του Σίνερ να φαντάζει πολύ υψηλό για οποιονδήποτε παίκτη στον κόσμο αυτήν τη στιγμή (πλην ίσως του Αλκαράθ, που έχει τον τρόπο να τον πληγώνει), αλλά κανείς δεν ξέρει πότε θα ξαναβρεί ο Γερμανός την ευκαιρία να παλέψει για το μεγαλύτερο απωθημένο της καριέρας του. Συνεπώς, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα λιγότερο από μια μάχη μέχρι τελικής πτώσεως, στην οποία οι δύο τενίστες θα δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για τον απόλυτο στόχο τους.