Η “εξομολόγηση” του Μάξιμου

Σε μια αναφορά στα παιδικά του χρόνια, για να εξηγήσει τον ιδιαίτερο δεσμό του με την Κύπρο, προχώρησε -εν είδη εξομολόγησης- ο Μάξιμος Χαρακόπουλος στη διάλεξη που κλήθηκε να δώσει στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας με θέμα «Ο ελληνισμός μπροστά στις προκλήσεις του νέου διεθνούς περιβάλλοντος».

Όπως χαρακτηριστικά είπε «επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια εξομολόγηση. Λέγεται ότι πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια. Το 1974 που έγινε η εισβολή ήμουν μαθητής της Α΄ τάξης του Δημοτικού. Για χρόνια προσκέφαλό μου ήταν ένα μαξιλάρι με κεντημένο τον ματωμένο από τη γραμμή του Αττίλα χάρτη της Κύπρου με το “Δεν ξεχνώ”. Αυτό το κεντημένο μαξιλάρι ήταν το αντίδωρο μιας οικογένειας προσφύγων στην βοήθεια που είχε σπεύσει να στείλει, μαζί με λίγα λόγια παρηγοριάς -ανταποκρινόμενος στην έκκληση του Ερυθρού Σταυρού- ο παππούς μου, Αγάπιος Χαρακόπουλος, πρόσφυγας κι αυτός από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Για χρόνια στις προσευχές μου ως παιδί ήταν κι οι πρόσφυγες της μαρτυρικής μεγαλονήσου».

Εννοείται ότι με το… καλημέρα ο Λαρισαίος δρ Κοινωνιολογίας κέρδισε το ακροατήριο του που εκτός από μεταπτυχιακούς φοιτητές αποτελείτο από ακαδημαϊκούς, διπλωμάτες και πολιτικούς.

Δ.Π.