Λιακούλη για Tέμπη: «Ο λαός μίλησε: αλήθεια και δικαιοσύνη τώρα»

Με την συμπλήρωση δύο χρόνων από την τραγωδία των Τεμπών που στοιχειώνει τη χώρα, με τα θύματά της να ζητούν δικαίωση και στο πλαίσιο των τεράστιων συγκεντρώσεων του ‘’Δεν έχω οξυγόνο’’, εντός και εκτός της Ελλάδας, η Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, συμμετείχε στο συλλαλητήριο και προέβη στην εξής δήλωση:

«Κανείς και καμιά στη χώρα δεν έχει οξυγόνο, μέχρι να αποκαλυφθεί ολόκληρη η αλήθεια για το έγκλημα των Τεμπών.

Κανείς και καμιά στη χώρα δεν έχει οξυγόνο, μέχρι να μάθουμε, γιατί ο ελληνικός σιδηρόδρομος δεν διέθετε συστήματα τηλεδιοίκησης, ως όφειλε να έχει.

Κανείς και καμιά στη χώρα δεν έχει οξυγόνο, μέχρι να μάθουμε, ποιος είναι -και γιατί δεν αποκαλύπτεται ακόμη- αυτός που μετέθεσε, αποδεδειγμένα, ακατάλληλους υπάλληλους σε μια νευραλγική θέση του σιδηροδρομικού μας δικτύου.

Κανείς και καμιά στη χώρα δεν έχει οξυγόνο, μέχρι να πληροφορηθούμε επακριβώς, ποιος, γιατί και πως μεθόδευσε, αλλά και ενορχήστρωσε, τα όσα ακολούθησαν στον χώρο του εγκλήματος, με τα ‘’μπαζώματα’’ και τα ‘’ξε-μπαζώματα’’ που οδήγησαν στην απόκρυψη κρίσιμων στοιχείων της υπόθεσης.

Κανείς και καμιά στη χώρα δεν έχει οξυγόνο, μέχρι να μάθει ποιο ήταν και ποιος ήταν ο κάτοχος του ακριβούς φορτίου της επίμαχης εμπορικής αμαξοστοιχίας, που οδήγησε στο ‘’μανιτάρι φωτιάς’’ που έβαλε τέλος στη ζωή πολλών θυμάτων, τα οποία είχαν επιζήσει της αρχικής σύγκρουσης, αλλά και ποιος τον προστατεύει.

Κανείς και καμιά στη χώρα δεν έχει οξυγόνο, μέχρι να αποδοθούν και να κατανεμηθούν ακριβώς οι ευθύνες στους υπαίτιους, αλλά και αυτούς που εξακολουθούν να συγκαλύπτουν μέχρι σήμερα, κρίσιμες πτυχές του δυστυχήματος της 28ης Φεβρουαρίου του 2023.

Κανείς και καμιά στη χώρα δεν έχει οξυγόνο, μέχρι να επέλθει η Κάθαρση, αλλά και η συνακόλουθη Δικαιοσύνη για τις 57 αθώες ψυχές και τις οικογένειές τους.

Κανείς και καμιά στη χώρα δεν έχει οξυγόνο, μέχρι να μπορέσουμε όλοι και όλες να μπούμε ξανά σε τρένο, χωρίς να σφίγγεται η καρδιά μας και χωρίς να γεμίζει το μυαλό μας με μαύρες μνήμες και μαύρες σκέψεις.

Σήμερα, κανένας πολιτικός και κανένας κομματικός σχηματισμός δεν έχει δικαίωμα να παριστάνει τον διαμεσολαβητή του Ελληνικού Λαού, ο οποίος με συγκεντρώσεις αντάξιες της ιστορικής του πορείας, αναλαμβάνει να συνομιλήσει απευθείας με την εξουσία και να τη φέρει προ των υπαρκτών ευθυνών της.

Μιας εξουσίας εθισμένης στα ψέματα, τις υπεκφυγές και τις δολοφονίες χαρακτήρων όλων όσοι προσπαθούν να ανακαλύψουν την αλήθεια μέσα από τα αποκαΐδια και τις κατεστραμμένες ζωές 57 οικογενειών.

Μιας εξουσίας, που με τη στάση της ‘’δεν αποσκοπεί στο να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν τα ψέματά της, αλλά στο να διασφαλίσει ότι κανείς δεν πιστεύει τίποτα πια’’ και ότι κανείς πλέον δεν μπορεί ‘’να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα, μη μπορώντας να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος’’*.

Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτό, που ο Θεσσαλονικιός ποιητής της γενιάς του ’70, Αλέξης Τραϊανός, περιέγραφε σε ένα παλιό ποίημά του:

‘’Άσπρη σάρκα της σιωπής. Μέρες που με γυρίζουνε στο ψέμα. Και σ’ άλλες μέρες που δεν έχω τίποτα να κοιτάξω. Ταξιδεύουμε στο σωλήνα αυτό. Κλινική ησυχία. Χιονίζει συνέχεια αίμα. Το πρόσωπό μου σκεπασμένο κομμένα χέρια’’.

Για αυτά τα χέρια των θυμάτων, για αυτά τα εκατοντάδες υψωμένα χέρια των απλών πολιτών, σήμερα θα είμαστε όλοι και όλες στους δρόμους.

Γιατί δεν έχουμε που αλλού να πάμε, γιατί τίποτα δεν προέχει περισσότερο, από το να βρισκόμαστε εκεί…».

*Hannah Arendt