“H Larissa Sta 80s & 90s”: Γιατί οι Λαρισαίοι λάτρεψαν μια σελίδα στο facebook

Όλα ξεκίνησαν ελάχιστα πριν την πανδημία του covid.

Συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο του 2019.

Τότε ήταν που ο Αχιλλέας Τίκας, γνωστός στην πόλη εδώ και χρόνια ως DJ Achilles Tee, ψάχνοντας να βρει μια ιδέα για μια σελίδα ή ένα blog το οποίο δεν θα ήταν δημοσιογραφικό αλλά θα στηριζόταν σε αναμνήσεις και φωτογραφικά αρχεία κατέληξε στο συγκεκριμένο concept.

Έτσι δημιουργήθηκε η σελίδα “H Larissa Sta 80s & 90s”, που όπως υποδηλώνει και το όνομά της, ασχολείται με την πόλη της Λάρισας τις δύο αυτές χαρακτηριστικές δεκαετίες. Τις δεκαετίες που συνέβησαν μεγάλες αλλαγές στην παγκόσμια μουσική σκηνή, στο τρόπο της διασκέδασης, στην πόλη την ίδια. Από τις discotheque περάσαμε στα clubs, από τα καφενεία στα café bar, από τους δρόμους στους πεζοδρόμους.

Η συγκυρία του covid 19 και των απανωτών lockdown, σχήμα οξύμωρο, βοήθησε τη σελίδα αυτή που ασχολούνταν με το έξω και την διασκέδαση στη Λάρισα, την ώρα που οι Λαρισαίοι ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Και αναπολούσαν. Και νοσταλγούσαν. Και ζούσαν και αλληλοεπιδρούσαν κοινωνικά, ψηφιακά, μέσω των social media. Πολλές ιδέες προέκυψαν για να «διασκεδάσουν» τον φόβο της πανδημίας και τον εγκλεισμό στο σπίτι. Φωτογραφικά challenges, διαγωνισμοί. Και το μυαλό γύριζε όλο και πίσω.

Ενώ αρχικά στη σελίδα “H Larissa Sta 80s & 90s” αναρτήθηκαν φωτογραφίες από προσωπικά αρχεία του Αχιλλέα και φίλων Dj που έχουν παίξει σε διάφορα μαγαζιά στην πόλη, υπήρξε μια τεράστια αλληλεπίδραση με το κοινό. Οι Λαρισαίοι άρχισαν να ψάχνουν τα δικά τους προσωπικά φωτογραφικά αρχεία, οι περισσότεροι της νίοτης τους, και αποφάσισαν να στείλουν αυτό το υλικό στον διαχειριστή της σελίδας.

Ήταν η αρχή ενός κύματος που μεγάλωσε. Σήμερα η σελίδα αριθμεί περί τους 12.500 ακολούθους και έχει συγκεντρώσει ένα πολύ μεγάλο φωτογραφικό υλικό από τους Λαρισαίους και τις εξόδους τους κατά τις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90.

Το αποτέλεσμα είναι μέσω αυτής της αλληλεπίδρασης, σαν ένα ψηφιακό φωτογραφικό crowdfunding, να συγκεντρωθεί πληθώρα υλικού, που εκτός από ότι κατάφερε να κινητοποιήσει τις αναμνήσεις και τη νοσταλγία των Λαρισαίων, οδήγησε σε μια εντυπωσιακή χαρτογράφηση της διασκέδασης στην πόλη τις δύο αυτές δεκαετίας.

Ναι, πλέον μπορούμε να μιλάμε για το mapping της λαρισινής διασκέδασης και το παιχνίδι νοσταλγίας μεταξύ των κατοίκων. Ονόματα ταγκάρονται, σχόλια γράφονται, σχόλια ανταλλάσσονται, οι αναμνήσεις ξυπνούν και οδηγούν σε νέα μονοπάτια. Το «θυμάσαι τότε…», «Αυτές οι εποχές δεν υπάρχουν πια…» και «Η διασκέδαση τότε ήταν αλλιώς…» κυριαρχεί.

Κάνοντας ένα αρκετά μεγάλο και υπομονετικό θα έλεγα scroll down στη σελίδα καταγράφω τα ακόλουθα μαγαζιά. Κάποια στιγμή βαρέθηκα, το υλικό ήταν πάρα πολύ μεγάλο…

Από τις ντίσκο Stadium, Biberon, Points, Stales, Annabella, Νεφέλες, Disco Starship, Cosmos, Atomic Disco στα  πρώτα clubs της πόλης… Μονοπώλειο, Ambiance, Kibubu, Columbia, San Lorenzo, Mercedes, Escape Club, Berlin, Canossa, New York, ΗΟΥΑ, Mezzo Mezzo. Από τα κοσμικά κέντρα διασκέδασης στα μπουζούκια της πόλης… Πολιτεία, Appalloosa, Διογένης, Ρίο, Μαριάνα, Μύλος, Αμαντέους, Romeo, Καμίνι, Buzzios, Φάληρο, Σύρμα Live, Αρχόντισσα, Βερσαλλίες…

Και στα πολλά μα πολλά  καφέ μπαρ… Café Ζήτα, Frog, Bizzare, Il Mondo, Barrage, La Cite, Borsalino, Νέον, Ίντριγκα, Ιρις, Ρόδον, Tequila, Mellow Yellow, Ermitage, Απέριττον, Εκτός Απροόπτου, Μεταίχμιο, Αποστακτήριο, Βεγγέρα, Le Figaro, In Café, Black Out, Aroma Cafe, Bistrot Café, Salon Parisien, Coffee Shop, Καφωδείο, Ερατώ, City Point Café, La Cupola, Πρόβα, Lorenzo, Ερωδιός, Κισμέτ, Δαναός, Volcano, Μέλαθρον, Front Page, Μονόλιθος, Κλικ, Μελί, Γυαλί Καφενέ, Nebo, Μορφές και πόσα ακόμη δεν είχα την υπομονή να ψάξω στη σελίδα.

Ή στον Πλαταμώνα… Studio 80, Danza Club, Bullevard, Seyhelles, Τροκαντερό, Rainbow, Jam, Παλλάδιο, Αφρός και φυσικά Itsy Bitsy.

Ένα ανάμεικτο μείγμα, ένα κράμα, ένα παλίμψηστο στης λαρισαϊκής διασκέδασης που μπλέκεται στο χρόνο αυτώ των δύο δεκαετιών, στα μουσικά είδη, στα πρόσωπα, στα σημεία, στα τοπόσημα.

Ο Αχιλλέας Τίκας τονίζει πως όλο αυτό το εγχείρημα χρειάζεται μεγάλη προσωπική εμπλοκή και επιμονή. «Υπάρχει ο κόσμος που στέλνει μόνος του σωστά τις φωτογραφίες, υπάρχει κόσμος που δεν καταλαβαίνει πως πρέπει να το κάνει και πρέπει να τον βοηθήσεις, υπάρχει κόσμος που πρέπει να τον πάρεις από το χέρι, να πας σπίτι του και φωτογραφίσεις ο ίδιος τα παλιά άλμπουμ». Επίσης, ο ίδιος είναι αυστηρός, κυρίως με τον εαυτό του· δεν θέλει να δημοσιεύσει φωτογραφίες που έχουν ήδη δημοσιευτεί κάπου αλλού. «Με ενδιαφέρει το ανέκδοτο, το πρωτόλειο υλικό, αυτό που ο καθένας έχει στο σπίτι του».

Είναι περιττό να ρωτήσει κανείς αν υπάρχει κάποιο οικονομικό όφελος από όλο αυτό το εγχείρημα. Η απάντηση είναι φυσικά, όχι. Εκτός από την προσωπική απόλαυση και επιβεβαίωση, υπάρχουν τα πάρτυ. Συχνά πυκνά πλέον από τους διαχειριστές της σελίδες διοργανώνονται πάρτυ στα οποία συμμετέχουν πολλοί Λαρισαίοι, οι άλλοτε πρωταγωνιστές στα φωτογραφικά ντοκουμέντα. Ο στόχος, κατά τον Αχιλλέα, είναι ο ίδιος, «να πάμε πίσω στο χρόνο, σε αυτές τις δύο δεκαετίες της νίοτης μας, στη σελίδα γίνεται με εργαλείο τις φωτογραφίες, στα πάρτυ με εργαλείο τη μουσική». Στα πάρτυ αυτά παίζει ο ίδιος μουσική και ο DJ Βασίλης Αγγέλης. Συνήθως γίνονται στο “Prestige” στην πλατεία της Νεάπολης. Εκεί παρέες Λαρισαίων, πολλές φορές οι ίδιες ξανά και ξανά, κάνουν μια βουτιά στο χρόνο και στη διασκέδαση της πόλης κατά τις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90.

Πραγματικά έχει ενδιαφέρον να επισκεφτεί κανείς τη συγκεκριμένη σελίδα. Τα ντοκουμέντα είναι πολλά. Είναι συγκεντρωμένα. Αναβιώνουν μια ολόκηρη εποχή που έχει περάσει δια παντός.

Ε.Μ.