9 «νέος» σε 32 δεύτερα: Η διαφήμιση της ΝΔ στα 90s που κερδίζει βραβείο καλτίλας άνευ ανταγωνισμού! (βίντεο)

Οι πολιτικές διαφημίσεις στην Ελλάδα είναι ένα χρυσωρυχείο γραφικότητας. Ειδικά στην εποχή της μεγάλης πόλωσης (όταν η κόντρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήταν στα ντουζένια της) η φάση βρισκόταν σε άλλο επίπεδο. «Καρφιά», ειρωνείες, κιτρινισμοί, χοντρά υπονοούμενα και προσβολές για τους απέναντι. Στην πολιτική σκηνή της δεκαετίας του ‘90 και του «αυριανισμού» δεν υπήρχε κανενός είδους… fair play. Και σχεδόν όλα επιτρέπονταν!

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον σάλο που προκάλεσε η περίφημη μεταμόρφωση του Ανδρέα Παπανδρέου (ανάμεσα σε άλλους και σε Δήμητρα Λιάνη) με το ερώτημα «σε ποιούς τελικά θα εμπιστευτούμε την Ελλάδα»; Και φυσικά την εξίσου χαμηλού επιπέδου απάντηση του ΠΑΣΟΚ: Mε τους βουλευτές της ΝΔ να παρουσιάζονται ως ποντίκια που τσαλαβουτούν στη λάσπη και άλλο σποτ που ήθελε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να «περιφέρει τον ιό της λάσπης».

Πέρα όμως από αρνητικότητα που συχνά άγγιζε τα όρια της χυδαιότητας, οι πολιτικές διαφημίσεις των 90s ξεχείλιζαν και από καλτίλα. Σε τέτοιο βαθμό που ακόμα κι εκείνες που δεν αναφέρονταν στην άλλη πλευρά (παρά μόνο στο κόμμα που προωθούσαν) να μοιάζουν ορισμός του cringe σε μια εποχή που το cringe δεν υπήρχε ακόμα ως όρος: Όπως το σποτάκι της Νέας Δημοκρατίας του 1990, που ήθελε να εκθειάσει τις προοπτικές της τότε κυβέρνησης…

Ποιο ήταν λοιπόν το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας εκείνη την εποχή; Η ανεργία. Ε, η διαφήμιση… του ‘δωσε και κατάλαβε. Υποσχέθηκε περισσότερες δουλειές. Καλύτερες δουλειές. Δουλειές με μέλλον. Δουλειές για τους νέους. Και ειδικά σε αυτό το τελευταίο σκέλος βασίστηκε στο σύστημα Γιώργου Μίνου: Μέσα σε μισό λεπτό ανέφερε περισσότερες φορές τη λέξη «νέος» (9) απ’ όσες θα χρησιμοποιούσε εκείνος στο ίδιο διάστημα τη λέξη «ΠΑΟΚ»!

Πέρα όμως απ’ αυτό, ολόκληρο το σποτάκι είναι μνημείο: Για τη συνύπαρξη Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Αντώνη Σαμαρά και Μιλτιάδη Έβερτ που σου φέρνει ασυναίσθητα στο μυαλό το ερώτημα Μπέζου «από πότε είναι αυτή η εφημερίδα;». Για το κράνος εργοταξίου του Γιώργου Σουφλιά. Για τη φιλική εποπτεία Σαμαρά σε εργαστήρια και γραφεία και για τη στοργή με την οποία περιθάλπει ο Έβερτ νεαρή εργαζόμενη, χαϊδεύοντάς την πατρικά στο κεφάλι.

Μα κυρίως για την ειρωνική χροιά που αναπόφευκτα (και άθελά του) απέκτησε το σποτ στην πορεία: Από τα κοινά σχέδια, το κλίμα συνεργασίας και τις αγκαλίτσες του επίτιμου με τον βουλευτή που (ποιος να του το ‘λεγε τότε) ότι λίγα χρόνια αργότερα θα τον έριχνε από την κυβέρνηση!

Πηγή: menshouse.gr