Ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας για την παρέμβαση της προέδρου του Αρείου Πάγου στην υπόθεση των «πολεοδόμων της Ρόδου»

«Η ηγεσία του Αρείου Πάγου, για μία ακόμη φορά, επιχειρεί με επικοινωνιακού τύπου παρεμβάσεις, να αντιμετωπίσει τα ζητήματα που ανακύπτουν σε εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις, κάτι που άλλωστε έχει πράξει και κατά το πρόσφατο παρελθόν», επισημαίνει σε ανακοίνωση του ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας, αναφορικά με την υπόθεση των «πολεοδόμων της Ρόδου».

Ειδικότερα, στη σχετική ανακοίνωση επισημαίνονται τα εξής:

«Η ηγεσία του Αρείου Πάγου, για μία ακόμη φορά, επιχειρεί με επικοινωνιακού τύπου παρεμβάσεις, να αντιμετωπίσει τα ζητήματα που ανακύπτουν σε εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις, κάτι που άλλωστε έχει πράξει και κατά το πρόσφατο παρελθόν.

Το Σύνταγμα (άρθ. 87 παρ.1) και οι θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου επιβάλλουν την ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

Παρεμβάσεις στην ουσιαστική κρίση Δικαστών και Εισαγγελέων προσφέρουν μόνο αρνητικές υπηρεσίες στην Δικαιοσύνη και τελικά την απαξιώνουν στη συνείδηση των πολιτών.

O πειθαρχικός έλεγχος των Δικαστών στην υπόθεση των «πολεοδόμων της Ρόδου», αποτελεί μια από τις πιο βαριές μορφές παρέμβασης στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, από την ηγεσία του Αρείου Πάγου.

Ο ανακριτής και η εισαγγελέας που χειρίστηκαν τη δικογραφία σε βάρος των πολεοδόμων της Ρόδου, είναι οι μόνοι που έχουν πρόσβαση και γνωρίζουν το αποδεικτικό υλικό και οι μόνοι που μπορούν να κρίνουν τα κατάλληλα μέτρα δικονομικού καταναγκασμού σε βάρος των κατηγορουμένων.

O νόμος προβλέπει πως η προσωρινή κράτηση επιβάλλεται κατ’ εξαίρεση σε κατηγορούμενο για κακούργημα, μόνο ως μέσο διασφάλισης της παρουσίας του στο δικαστήριο ή αποτροπής τέλεσης νέων εγκλημάτων, σύμφωνα με τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που κατά περίπτωση προβλέπονται στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, εφόσον κρίνεται αιτιολογημένα ότι τα λοιπά μέτρα δικονομικού καταναγκασμού, στα οποία δίνεται προτεραιότητα, δεν επαρκούν (ή ο κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση δεν μπορεί να επιβληθεί) και χωρίς να αρκεί μόνο η κατά νόμο βαρύτητα της πράξης.

Η κρίση των δικαστικών λειτουργών, είτε ορθή, είτε λανθασμένη, υπόκειται μόνο στους κανόνες του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και όχι σε πειθαρχικό έλεγχο.

Δυστυχώς, το τελευταίο χρονικό διάστημα, εντελώς εσφαλμένα επικράτησε ο ποινικός λαϊκισμός, με αποτέλεσμα οι θεσμοί των περιοριστικών όρων, της αναστολής της ποινής, της υφ’ όρον απόλυσης να αντιμετωπίζονται σαν «ακατανόητη επιείκεια», παρόλο που απηχούν ισχυρούς θεσμούς του Κράτους Δικαίου, ενώ η προσωρινή κράτηση, η μη χορήγηση ανασταλτικού αποτελέσματος στην έφεση και οι μεγάλες ποινές, ως αντίδοτο στην εγκληματικότητα.

Η ουσιαστική κρίση Δικαστών και Εισαγγελέων δεν υπόκειται σε πειθαρχικό έλεγχο. Άλλωστε τέτοιες ενέργειες (πειθαρχικού ελέγχου) δεν αλλάζουν την ήδη ειλημμένη απόφαση Δικαστών και Εισαγγελέων σχετικά με τη προφυλάκιση ή μη ενός κατηγορουμένου, ενώ έχουν ως συνέπεια προφανώς τον εκφοβισμό των δικαστικών λειτουργών, στην άσκηση του δικαιοδοτικού τους έργου, όταν κάθε φορά κατά την άσκηση του έργου τους, απειλείται πειθαρχικός έλεγχος σε περίπτωση «απαλλακτικής» τους κρίσης. Τούτο δε σαφώς συνιστά παρέμβαση στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας εκφράζει την έντονη αντίθεσή του σε τέτοιες παρεμβάσεις , που παρακωλύουν την αδέσμευτη και ανεξάρτητη δικαστική κρίση και πλήττουν την συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης».