Έξαλλος γνωστός αρχιτέκτονας για τον «προαναγγελθέντα θάνατο σημαντικού κτηρίου της Λάρισας και την σταδιακή εξευτελιστική απογύμνωση του» (φωτο)

To εμβληματικό οίκημα στο κέντρο της Λάρισας, που στέκεται αγέρωχο εδώ και πολλές δεκαετίες στη συμβολή των οδών Παπακυριαζή και Παύλου Μελά σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν για την πόλη.

Πριν περίπου δύο χρόνια η εν λόγω διώροφη οικία, κατασκευασμένη το 1911 με την εξαιρετική διακόσμηση, έχασε τον ιδιοκτήτη του, τον Δημήτρη Αλεξάνδρου. Έναν άνθρωπο συνδεδεμένο με την ιστορία της Λάρισας, έναν παλιό γνήσιο αριστοκράτη της πόλης.

Ο γνωστός Λαρισαίος αρχιτέκτονας Αντώνης Μόρας με μια ανάρτηση του, εκφράζει την οργή του για τα διατηρητέα οικήματα της πόλης που χάνονται, χωρίς τους ιθύνοντες να κάνουν κάτι για την «λύτρωσή» τους.

Δείτε τα όσα ανάρτησε:

«Ξηλώθηκε η πόρτα και τα κάγκελα της οικίας Αλέξανδρου. Δήμος Λαρισαίων, νεότερων μνημείων, πολεοδομία κάνουν σαφώς λιγότερα από όσα θα έπρεπε. Αυτό που με λυπεί περισσότερο είναι όλοι αυτοί με τις περιουσίες που περιφέρουν τον πλούτο τους και από πολιτισμικό κεφάλαιο… μηδέν.

Κρίμα.

Το γεγονός ότι έχει προαναγγελθεί ο θάνατος του σημαντικού κτηρίου με τη σταδιακή εξευτελιστική απογύμνωση του με οργίζει. Με οργίζει για τις νομικίστικες π@@#@ες και την αστική ευγένεια που επικαλούνται αυτοί που σηκώνουν τα χέρια ψηλά χ@#@νοι στην απειλή εξώδικων. Με οργίζει που θα μιλούν για πολιτισμό αυτοί που στρέφουν το κεφάλι από την άλλη, τα υποχείρια της κατάστασης με τις καθαρευόυσες, τα κουαρτέτα εγπορδων και την (απο)ποιηση δωματιου. Με οργίζει οτι η μνήμη αυτης της κοινωνιας ειναι μικροτερη χρυσοψαρου καθως τελετουργικα φιλά το χέρι αυτων που την καταδυναστευουν οικονομικα, πολιτισμικα, κοινωνικα, (φτου κακα) ταξικα.

Ελπιζω στη ριζοσπαστικοποιηση των γηρασμενων και προσδοκω την ωρα που ενας απο αυτους θα παει και θα πει “τους βαρεθηκα, αυριο δεν εχω, δεν εχω να φοβηθω τπτ, στ’ α@@##@ μου, καντε μου μια λιστα με τα αυθαιρετα κτηρια τους και εγω επωνυμα θα παω πολεοδομια να δω τι θα κανουν μετα”.

Αν αγαπατε τα εγγονια σας βαλτε μπρος».