Σοκαριστική αποκάλυψη για τα Τέμπη: “Σου στέλνω τώρα το τηλεγράφημα για να μην μας ελέγξουν” – “Έχει γίνει μακελειό – Φοβάμαι μην με ρίξουν στα σκυλιά”

Σοκαριστική αποκάλυψη για τα Τέμπη… από το mega, «σου στέλνω τώρα το τηλεγράφημα για να μην μας ελέγξουν».

Ενδεικτικό ντοκουμέντο, από τα καταγραφόμενα επίσημα τηλέφωνα της υπηρεσίας, με δύο σταθμάρχες να μιλούν μεταξύ τους την επόμενη ημέρα της τραγωδίας.

Για πρώτη φορά παραδέχονται το πώς στέλνονταν τα τηλεγραφήματα και… αν στέλνονταν.

Την επόμενη μέρα της τραγωδίας, δύο σταθμάρχες ακούγονται να λένε:

Σταθμάρχης: Έλα καλημέρα.

Σταθμάρχης: Τι κάνεις αγοράκι μου;

Σταθμάρχης: Τι να κάνω;

Σταθμάρχης: Τι να κάνεις; Τώρα το έμαθες;

Σταθμάρχης: Όχι το έμαθα το βράδυ. Έχασα τον ύπνο μου, δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ.

Σταθμάρχης: Ε, δεν κοιμήθηκε κανείς άστο.

Σταθμάρχης: Γ… τι να πω.

Σταθμάρχης: Ο Α… με τηλεγράφημα μου το έδωσε. Θες και εσύ με τηλεγράφημα;

Σταθμάρχης: Α να τα κάνουμε σωστά, μην μας κάνουν κανένα έλεγχο σήμερα.

Σταθμάρχης: Μπράβο γράψε…

Σταθμάρχης: Περίμενε.

Σταθμάρχης: Λοιπόν… 258.

Σταθμάρχης: 258…

Σταθμάρχης: Το 1533 αφίχθη. Βάλε 75… Περίμενε λίγο να γυρίσω σελίδα, Οινόη Αφίδνες Οινόη και πάμε… 76. Μισό, μισό… Η Οινόη στις Αφίδνες, η αμαξ… 1530.

Σταθμάρχης: Αφίχθη κι αυτή. Και δικό σου είπες;

Σταθμάρχης: 259.

Σταθμάρχης: Εντάξει φίλε μου.

Σταθμάρχης: Έγινε.

Σε άλλη συνομιλία καταγράφεται:

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Πάρε ένα στυλό και γράφε.

Σταθμάρχης (Γυναίκα): Έλα.

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Καταργούνται όλα Θεσσαλονίκη, προαστιακά Λάρισα…

Σταθμάρχης: Δεν θα κυκλοφορήσει τίποτα δηλαδή.

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Μάλλον ναι.

Σταθμάρχης: Παντελή εντάξει είμαι πολύ τέτοιο…

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Ελένη για έλα στη θέση μου.

Σταθμάρχης: Είμαι πολύ στεναχωρημένη.

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Εγώ να δεις τι έπαθα.

Σταθμάρχης: Εσύ ήσουν νύχτα;

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Εγώ ήμουν εδώ.

Σταθμάρχης: Τα λέγαμε λίγο και δεν άκουγε κανένας για αυτόν. Τέλος πάντων.

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Δεν ξέρω Ελένη, έχω μείνει, δεν θέλω, αυτά τα 10 λεπτά που δεν απαντούσε κανένας, δεν θέλω να τα ζήσω ποτέ μου στη ζωή.

Δύο και πλέον χρόνια μετά την εθνική τραγωδία, τα ηχητικά ντοκουμέντα πλαισιώνουν οι έρευνες, οι μαρτυρίες των διασωθέντων και τα ερωτήματα συγγενών των θυμάτων που παραμένουν αναπάντητα.

Λίγα λεπτά μετά τη φονική σύγκρουση, η σταθμάρχης των Νέων Πόρων είναι πανικοβλημένη

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Τώρα εγώ βρίσκομαι τέρμα εκτεθειμένη.

Σταθμάρχης: Τέρμα εκτεθειμένη… Ελένη δεν θα είσαι τέρμα εκτεθειμένη. Θα βάλουν τα πράγματα κάτω και θα φανεί ποιος έχει κάνει το λάθος. Δεν μπορείς να… πώς να σου πω τώρα… Ότι μπερδεύεται η κατάσταση, μπερδεύεται.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Δεν είναι μόνο αυτό κύριε Δημήτρη. Μου έχει δώσει και προφορική άφιξη του 2597.

Σταθμάρχης: Δεν παίζει ρόλο αυτό.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Δεν παίζει ρόλο αυτό.

Σταθμάρχης: Από πού το έδωσε; Από εδώ πέρα; Από αυτό που μιλάμε;

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Όχι, από το άλλο.

Σταθμάρχης: Και από το άλλο. Δεν παίζει ρόλο.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Δεν παίζει.

Σταθμάρχης: Τι να σου πω; 2597 ήρθες. Έπρεπε να σου πει, να ζητούσε γραμμή ρε παιδί μου. Κατάλαβες τι θέλω να σου πω;

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Ναι, του είπα, μπορείς να το στείλω ελεύθερα; Και μου λέει ναι στείλτο ελεύθερα και έφτασε και έφτασε κιόλας. Αφού μου είπε έφτασε, το άλλο δεν έφτασε ποτέ το τρένο.

Σταθμάρχης: Ποιο δεν έφτασε ποτέ; Το 2597;

Τα γέλια που ακούγονταν λίγες ώρες νωρίτερα εκείνο το απόγευμα, έχουν δώσει θέση στον φόβο και την αγωνία, κυρίως για τον καταλογισμό ευθυνών.

Σταθμάρχης: Ναι.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Κύριε Δημήτρη.

Σταθμάρχης: Άσε το πράγμα αγαπητή Ελένη από εδώ και πέρα θέλει υπομονή και κουράγιο για όλα.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Ναι.

Σταθμάρχης: Εσύ ένα πράγμα θέλω να ξέρεις στην καρδιά σου ότι δεν φταις. Τι μπορούσες να κάνεις; Αν έφευγες εσύ, σου έλεγαν να φύγεις νωρίτερα. Σου έλεγαν φύγε εσύ Ελένη θα τακτοποιήσω εγώ τα τρένα. Θα ήμουν εγώ. Με το σκεπτικό ότι όταν μου διώχνει ένα τρένο η Λάρισα, μου το διώχνει από όπου πρέπει ρε παιδί μου.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Κύριε Δημήτρη δεν ξέρω… (κλάματα)

Σταθμάρχης: Λοιπόν, μην σκέφτεσαι τίποτα προς το παρόν.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Δεν ξέρω τι να κάνω.

Σταθμάρχης: Τίποτα. Ο άντρας σου είναι εκεί πέρα; Άκουσέ με λίγο βρε.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Δεν ξέρω τι να κάνω, αλήθεια.

Η σταθμάρχης των Νέων Πόρων ζητάει κατευθύνσεις από προϊσταμένους της.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Κύριε Παντελή.

Ρυθμιστής Κυκλοφορίας: Ναι.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Με συγχωρείτε που σας ενοχλώ.

Ρυθμιστής Κυκλοφορίας: Όχι.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Απλά τι να κάνω; Δεν έχω ιδέα, πραγματικά σας λέω.

Ρυθμιστής Κυκλοφορίας: Να φύγεις, μίλησε με τον κύριο Νικόλα και να φύγεις άμα είναι εντάξει;

Ακόμα κανείς δεν ξέρει το μέγεθος της συμφοράς. Η σταθμάρχης των Νέων Πόρων έχει συνειδητοποιήσει πως τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Πήρα να σας πω καλό βράδυ, φεύγω σπίτι.

Σταθμάρχης: Να φύγεις, ένα πράγμα να θυμάσαι πάντως Ελένη, ότι δεν φταις.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Έγινε, κύριε Δημήτρη.

Σταθμάρχης: Σου λέω αν εσύ δεν είχες μείνει, δεν σε κρατούσε ο ρυθμιστής, ποιος θα ήταν ο επόμενος; Εγώ. Γι’ αυτό σε ρώτησα. Αυτό θέλω να θυμηθείς. Το τρένο το 93506 ποιος σου το έδωσε;

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Ο Βασίλης.

Σταθμάρχης: Εφόσον σου δίνει τρένο από την άνοδο, το άλλο πώς το στέλνει από την κάθοδο;

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Θυμάμαι ξεκάθαρα ότι μου το έδωσε ο Βασίλης γιατί δεν άκουσα καθαρά τη φωνή και λέω έλα κύριε Κώστα και λέει ο Βασίλης είμαι.

Σταθμάρχης: Άρα ο άνθρωπος γνώριζε ότι έχουμε αποκατάσταση.

Σταθμάρχης Νέων Πόρων: Του έδωσα και ταυτόχρονα το τρένο δηλαδή και εγώ τρελή να ήμουν θα μπορούσε να μου πει “Ε, Ελένη τι κάνεις; Σου στέλνω εγώ τρένο”. Έχει γίνει μακελειό κύριε Δημήτρη. Τα βλέπω τώρα στις ειδήσεις και έχω φρικάρει. Φοβάμαι μην με ρίξουν στα σκυλιά επειδή δεν είμαι μόνιμο προσωπικό.

Την επόμενη μέρα της τραγωδίας, δύο σταθμάρχες ακούγονται να λένε:

Σταθμάρχης: Έλα καλημέρα.

Σταθμάρχης: Τι κάνεις αγοράκι μου;

Σταθμάρχης: Τι να κάνω;

Σταθμάρχης: Τι να κάνεις; Τώρα το έμαθες;

Σταθμάρχης: Όχι το έμαθα το βράδυ. Έχασα τον ύπνο μου, δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ.

Σταθμάρχης: Ε, δεν κοιμήθηκε κανείς άστο.

Σταθμάρχης: Γ… τι να πω.

Σταθμάρχης: Ο Α… με τηλεγράφημα μου το έδωσε. Θες και εσύ με τηλεγράφημα;

Σταθμάρχης: Α να τα κάνουμε σωστά, μην μας κάνουν κανένα έλεγχο σήμερα.

Σταθμάρχης: Μπράβο γράψε…

Σταθμάρχης: Περίμενε.

Σταθμάρχης: Λοιπόν… 258.

Σταθμάρχης: 258…

Σταθμάρχης: Το 1533 αφίχθη. Βάλε 75… Περίμενε λίγο να γυρίσω σελίδα, Οινόη Αφίδνες Οινόη και πάμε… 76. Μισό, μισό… Η Οινόη στις Αφίδνες, η αμαξ… 1530.

Σταθμάρχης: Αφίχθη κι αυτή. Και δικό σου είπες;

Σταθμάρχης: 259.

Σταθμάρχης: Εντάξει φίλε μου.

Σταθμάρχης: Έγινε.

Σε άλλη συνομιλία καταγράφεται…

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Πάρε ένα στυλό και γράφε.

Σταθμάρχης (Γυναίκα): Έλα.

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Καταργούνται όλα Θεσσαλονίκη, προαστιακά Λάρισα…

Σταθμάρχης: Δεν θα κυκλοφορήσει τίποτα δηλαδή.

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Μάλλον ναι.

Σταθμάρχης: Παντελή εντάξει είμαι πολύ τέτοιο…

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Ελένη για έλα στη θέση μου.

Σταθμάρχης: Είμαι πολύ στεναχωρημένη.

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Εγώ να δεις τι έπαθα.

Σταθμάρχης: Εσύ ήσουν νύχτα;

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Εγώ ήμουν εδώ.

Σταθμάρχης: Τα λέγαμε λίγο και δεν άκουγε κανένας για αυτόν. Τέλος πάντων.

Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Δεν ξέρω Ελένη, έχω μείνει, δεν θέλω, αυτά τα 10 λεπτά που δεν απαντούσε κανένας, δεν θέλω να τα ζήσω ποτέ μου στη ζωή.