Με αυτά μετράγαμε τα καλοκαίρια μας: Τα 3 θρυλικά παγωτά που τσακίζαμε μικροί, σήμερα δεν υπάρχουν πια

ια όσους τα πρόλαβαν, δεν χρειάζεται στην πραγματικότητα να γράψουμε πολλά – μόνο να τους συστήσουμε να μην παραλείπουν το ετήσιο τσεκ απ για την υγειά τους, δεν βρίσκονται γαρ πια στην πρώτη νιότη τους, κακά τα ψέματα! Οι νεότεροι, από μεριάς τους, έχουν την ευκαιρία να μάθουν. Να ταξιδέψουν νοερά σε μια εποχή που οι επιλογές σε παγωτά δεν ήταν αθρόες όπως σήμερα, κι όμως υπήρξε τέτοια. Που έπρεπε κατά βάση να σπεύσεις στο ψιλικατζίδικο (ή στην ΕΒΓΑ) της γειτονιάς προκειμένου να μπεις σε έναν καινούριο, υπέροχο κόσμο νοστιμιάς.

Πάμε λοιπόν. Κάνοντας focus σε τρία θρυλικά παγωτά για όσους μεγάλωσαν στα 80’s, αλλά και εν μέρει στα 90’s. Όλα τους προσφέρονταν σε πλαστικό, ψηλό και στενό κυπελλάκι, περισσότερο σε ποτηράκι έφερνε. Τα δύο πρώτα, ήταν της ΔΕΛΤΑ. Το «Καϊμάκι», με την ομώνυμη γεύση και σιρόπι βύσσινο σε σπιράλ και το «Κοκταίηλ» (με αυτήν την ορθογραφία στην original μορφή του), κρέμα βανίλια με σιρόπι κακάο και βύσσινο να περιέχονται άφθονα «εντός», game changer στοιχείο, αφού η μίξη δημιουργούσε κάτι το συναρπαστικό, ακόμα περισσότερο σαν άρχιζε να λιώνει. Σαν το δεύτερο ήταν και το Ρόκετ, που έβγαινε από την ΕΒΓΑ. Με την ειδοποιό διαφορά πως εκείνο είχε άλλου είδους βανίλια από τον τρόπον τινά ανταγωνιστή του. Τόσο ώστε να νιώθεις πως τρως κάτι διαφορετικό.

Στα τρία παγωτά της ιστορίας μας όμως ήταν ξεκάθαρα η γεύση αυτή που έκανε τη διαφορά. Μαζί με ακόμα κάτι το πολύ βασικό: Την τιμή. Ήταν όλα τους πολύ φτηνά. Ιδανικά για low budget καταστάσεις ώστε να μπορεί το παιδί της εποχής να παίρνει άνετα ένα εξ αυτών (ή και παραπάνω) με το χαρτζιλίκι που του έδιναν οι γονείς του.

Και εδώ έρχεται το… plot twist. Δεν είναι όλα αυτά τα παγωτά κομμάτι του παρελθόντος. Ένα εξ αυτών κυκλοφορεί ακόμα. Το Κοκταίηλ. Από την Algida. Γράφεται πια με λατινικούς χαρακτήρες (Cocktail) και αντί για βύσσινο, έχει σιρόπι φράουλα. Δεν το βρίσκεις εύκολα, αλλά υπάρχει. Αν κάποιος δηλαδή θέλει να ψάξει, θα το βρει. Θα ‘ναι όμως το ίδιο με αυτό που έτρωγε μικρός; Όχι, απαντάμε, νέτα σκέτα. Και μόνο που αντί για βύσσινο έχει φράουλα έχουμε μια μεγάλη αλλαγή. Δεν (θα) είναι η μόνη. Μιλάμε για δύο θεωρητικά ίδια αλλά στην πραγματικότητα διαφορετικά παγωτά. H εποχή εκείνη, πέρασε, πάει. Ανεπιστρεπτί. 

Πηγή: menshouse.gr